Zonder steun van joodse bankiers als Goldman Sachs zou Obama nooit een recordbedrag kunnen spenderen hebben aan zijn campagne. Drie maal meer dan McCain. Dit vormt echter maar een deel van de hele joodse lobby die bijdroeg tot de verkiezing van Obama in het Witte Huis. (“McCain of Obama in het Witte Huis... het maakt geen wezenlijk verschil in het Midden-Oosten beleid,” aldus professoren tijdens een debat in Beiroet vorige week.)
Obama steunt de veiligheid van Israël, het recht op zelfverdediging en een forse uitbreiding van de Amerikaanse steun aan Tel Aviv. “Jeruzalem zal de hoofdstad van Israël blijven en deze stad moet ondeelbaar blijven,” zei Hussein Obama op een bijeenkomst van AIPAC (4 juni 2008).
Veteraan-diplomaat en hoofd van het Jewish People Policy Planning Institute (Joods Mensen Beleid Planningsinstituut) riep Amerikaanse joden op om Obama te steunen, wat ze massaal deden.
Joden zoals Jeff Schoenberg (Senator uit Illinois), John Levi (burgerleider, Chicago), Cindy Moelis (burgerleider) en Ab Mikva (voormalig parlementslid, federaal rechter en raadgever voor het Witte Huis) spraken allen over de “joodse ziel” van Obama, zijn joodse banden en zijn voortdurende steun voor de joodse zaak.
Rabbi Sam Gordon, de groep Rabbis voor Obama, Rabbi Howshua Amariel en de Joden voor Obama steunden massaal de zwarte senator. De Orthodoxe Joden voor Obama en Israëlische rabbijnen verdeelden een pro-Obama video “Israëli’s voor Obama” die de mening verkondigde van religieuze en niet-godsdienstige joden in Israël.
Voormalige Israëlische top-generaals zoals Amnon Lipkin-Shahak (stafchef van het IDF), Shlomo Brom (IDF commandant voor Strategische Planning), Shaul Arieli (IDF commandant voor Gaza), Amram Mitzna (IDF commandant voor de Centrale Regio), Giora Inbar (IDF commandant voor Libanon) en Naomi Chazan (Voormalig vice-spreker voor de Knesset in het Comité Buitenlandse Zaken en Defensie) steunden allen Obama’s positie over Iran en als potentieel president van de V.S. Dit schrijft Yeshiyah Amariel, strateeg van de “Israel for Obama” campagne zelf op Obama’s webstek. Hij werkte ook de campagne uit om joodse kleinkinderen hun grootouders in Florida aan te sporen te stemmen op Obama.
Conservatieve joden in Amerika mogen dan geen meerderheid uitmaken, hun stem wordt in de media veel luider gehoord.
De jood Dennis Ross is de leidinggevende Midden-Oosten adviseur van Obama. Ross, die eerder voor Bill Clinton werkte, bezorgde Obama financiële- en politieke steun vanuit het pro-Israël kamp. In juni 2008 verzamelden zich 150 joodse geldschieters in Los Angeles in een privé-woning. Eric Lynn (Obama’s band met de joodse gemeenschap) organiseerde de bijeenkomst die naast financiële middelen ook zorgde voor steun van de door joden gecontroleerde media.
De Amerikaanse media is grotendeels in handen van joden: Murray Rothstein (eigenaar van CBS, MTV, Paramount & DreamWorks Movie studios), Edgar Bronfman Jr. (NBC, CNN en het grootste mediabedrijf ter wereld Time Warner/AOL), Rupert Murdoch (Fox, Wall Street Journal, New York Post, London Times), Peter Chernin (Murdoch’s News Corporation, American Express - grootste geldschieter van Hillary Clinton), Mortimer Zuckerman (eigenaar van US News & World Report en de New York Daily) en Donald E. Graham (voorzitter van de Washington Post die Newsweek Magazine bezit).
Doel van deze joodse media in de V.S: steun aan de Oorlog tegen Terreur (met focus van Irak naar Afghanistan en Pakistan onder Obama), politieke kandidaten steunen die Israël en het zionisme verdedigen (Ron Paul die zich uitsprak tegen militaire- en financiële hulp voor Israël werd doodgezwegen) en geweld ondersteunen om de massa te kunnen controleren.
“Niemand heeft meer te lijden dan het Palestijnse volk,” verklaarde Obama. Nadien lichtte hij de uitspraak toe: “Dit lijden is toe te schrijven aan de Palestijnse leiders.” Nu zijn er zowel Palestijnse-, Israëlische- als Amerikaanse leiders die de gewapende vrede en bezetting levendig willen houden boven een tweestatenoplossing, omdat hen dat financiëel meer opbrengt: illegale smokkel, wapenhandel, buitenlandse steun voor de eigen achterban en soldaten. Men kan een heel apparaat uitbouwen met vriendendiensten, corruptie en militaire macht.
Zowel in Ramallah als in Tel Aviv is men daar in hetzelfde bed ziek en kiest men voor macht boven de mening van het volk dat een einde wil aan de bezetting en vrede wenst. Kernpunt blijft dat vrede onmogelijk is zolang de bezetting, de Apartheidsmuur, illegale kolonies en checkpoints het landschap tekenen in Palestina. En daarvoor moet Israël de nodige stappen nemen nu Hamas en andere organisaties al vier maanden een gewapende vrede afsloten met Israël.
Wanneer Obama het voortdurend heeft over Pakistan te bombarderen en meer troepen te zenden naar Afghanistan, past dit volkomen in de Brezinski ideologie die de neoconservatieve visie heeft vervangen in het Witte Huis. Het is een agressievere boodschap en veel gevaarlijker dan acht jaar Bush en Cheney.
Men wil de Chinezen verjagen uit Afrika om de bodemschatten zoals ruwe olie voor Uncle Sam alleen te hebben. Men streeft naar meer confrontaties met Rusland en China om werelddominatie te behouden. Brezinski spreekt over een “Nieuwe Wereld Orde”. Obama staat niet voor hoop en vernieuwing. Net zomin als de Democraten, die de oorlog van Bush in Irak mee steunden en nu snelvaart maken voor een grootschalige militaire operatie in Afghanistan-Pakistan, 100.000 bijkomende reservisten wensen, alsook een nieuwe legeruitrusting.
Eigenlijk is Obama een marionet van Brezinski die veel gevaarlijker is dan de neoconservatieven. Hij noemt Putin een tweede Hitler en gaat een harde confrontatie met Rusland niet uit de weg. Als tegenpool voor Brezinski die erg kritisch is voor Israël, zijn er Dennis Ross en Dan Shapiro (die Obama helpt met pro-Israël toespraken). Zij brengen hem een Midden-Oosten visie bij die zionisten en lobbygroepen niet in de gordijnen hangt.
Zbigniew Brezinski mag Obama enkel adviseren voor thema’s die niets uitstaan hebben met Israël. Het Midden-Oosten beleid verschilt enkel omwille van de verplaatsing van gevechten van Bagdad naar Kabul en wijde omgeving. Stafchef in het Witte Huis wordt Rahm Israel Emanuel , zoon van de Israëlische terrorist Benjamin M. Emanuel, die actief was bij de terreurbeweging Irgun. Israël heeft meteen een controlemannetje tot in de slaapkamer van de president. Wie durft nog spreken van “change” (verandering)?
.jpg)
