zaterdag, januari 12, 2008

Nota Verhofstadt: dertien zwarte plekken


De Franstaligen zijn ontevreden over de staatshervormingsnota van Guy Verhofstadt ('Verslag aan Koning Albert II over de hervorming van de instellingen')

Tactici zijn het altijd geweest, die Franstalige. Verontwaardiging plaatsen ze met snelheid tegenover de reacties van Vlamingen die - niet zelden in slaap gesust door nogal wat commentatoren met een hoog Guy-gehalte - wat later op gang komen.

Het zijn de Vlamingen die best alert zijn. Een eerste blik op de dertien ongelukken van Verhofstadt.

De nota Verhofstadt is een tactisch wapen in handen van Verhofstadt en Open VLD. De kritiek van de Franstaligen was voorspelbaar, de matige en trage Vlaamse reacties evenzeer.

De Vlamingen kunnen best een grondige analyse maken van de voorstellen en denkpistes van de premier, en wel om volgende redenen:

1. Het hele document illustreert de hopeloze ingewikkeldheid van het Belgische staatsbestel. De suggesties van Verhofstadt, weer goed op dreef met allerlei abstracte begrippen en hoge verwachtingen over ‘onderhandelde oplossingen’ maken het zo mogelijk nog ingewikkelder.

2. In tegenstelling tot wat hij laat uitschijnen, gaat hij uit van het afblokken van een grote staatshervorming en derhalve van het negeren van het verkiezingsprogramma van het Kartel.

3. Het gaat uit van het compleet afsluiten van de weg naar een verregaand confederalisme of een Vlaamse staatsvorming en derhalve van het afblokken van het verkiezingsprogramma van respectievelijk Dedecker en van Vlaams Belang

4. Voorstellen inzake homogenere bevoegdheden staan vol met uitzonderingen, koppelingen van het ene dossier aan het andere, sfumato-begrippen (convergentiecriteria, dubbele aanpak), halfslachtige oplossingen (‘inschakelingsbonus’), uitzonderingen, halfslachtige overdrachten.

5. Het meest essentiële dossier, dat van de inefficiënte en blijkbaar onbeperkte geldstromen naar Wallonië en Brussel (gevolg van de politieke en sociaal-economische verschillen tussen Vlaanderen en Wallonië) blijft onbespreekbaar. Het enige argument hiervoor is de magische, maar demagogische uitspraak “In een federaal land is solidariteit essentieel”.

6. Gezinsbijslagen gaan niet aan de gemeenschappen. De gemeenschappen krijgen ‘zeggenschap’... Van een splitsing van gezondheidszorg is geen sprake meer.

7. Het zwaartepunt van de politiek verschuift niét naar de deelstaten, integendeel, wordt nog meer verschoven naar het federale niveau (een federale kieskring, een paritaire senaat die de staatshervorming zelf compleet kan doen stilvallen, en met samenvallende verkiezingen.

8. De federale overheid schuift de Vlaamse overheid opzij, met interventies inzake het Vlaamse standpunt over het minderhedenverdrag, inmenging inzake puur Vlaamse materie in de faciliteitengemeenten (schoolinspectie, vorming, sport, jeugd, bibkiotheken, mediatheken), het versoepelen van de rondzendbrief-Peeters

9. Er is sprake van de ‘mondernisering’ (lees: versoepelen) van de taalwetten in Brussel. Maar meer geld voor Brussel zou wel moeten lukken (‘herfinanciering gegrond’), en er is sprake van de ‘uitbouw’ van een echt ‘stadsgewest’, dat de huidige ‘interregionale hindernissen’ moet overwinnen. Iets dat men best goed volgt in ‘de regio errond’...Voor het stadsgewest mogen we ‘geen groeikansen onbenut laten’.

10. Verhofstadt acht het wenselijk de gedeeltelijke splitsing van ontwikkelingssamenwerking op te heffen en eenvormige ‘federale’ geluidsnormen (welke?) op te leggen.

11. Gewesten en gemeenschappen kunnen nieuwe bevoegdheden krijgen, maar... mits ‘beperking’ van de overdracht van federale middelen. Eenvoudiger: bevoegdheden zonder middelen. Dit zou worden gekoppeld aan meer fiscale autonomie

12. Verhofstadt vraagt of gewesten en gemeenschappen niet moeten bijdragen aan het betalen van interesten en aflossen van de openbare schuld van de federale overheid. Vlaams geld voor de Belgische put, of.. wie goed boert of zuinig was, springe bij?

13. Er komt geen onverwijlde en rechtlijnige splitsing van BHV en als er een komt moet Vlaanderen nieuwe faciliteiten toestaan: “Brussels” stemrecht voor Franstaligen in de faciliteitengemeenten.


10-01-2008 - Jan Van de Casteele - Doorbraak

via Iskander

Alles op deze webstek mag overgenomen worden mits duidelijke bronvermelding. De redactie van Klauwaert