De Republikein John McCain is een taaie. De (politieke) oorlogsheld is na de voorverkiezing in South Carolina helemaal terug. Derk-Jan Eppink, Knack blog 21/01/2008
Als één eigenschap het leven van de 71-jarige John McCain kenmerkt, is het zijn vermogen tot wederopstanding uit de politieke dood. Weinigen hebben de veerkracht van deze Republikeinse senator uit Arizona, die zaterdag de belangrijke voorverkiezing in South Carolina won. In 2000 verloor hij diezelfde voorverkiezing van George W. Bush na een ongekend vuile campagne tegen hem. McCain leek zelfs een half jaar geleden nog uitgeteld in de strijd om het Witte Huis toen zijn campagne vrijwel failliet was. Hij werd afgeschreven. Maar de Lazarus van de Amerikaanse politiek loopt weer lachend voorop.
McCain maakt een goede kans op de Republikeinse nominatie voor de presidentsverkiezingen. Hij is na zijn overwinning in South Carolina een sterke kandidaat in de voorverkiezing van Florida op 29 januari. Zijn grote tegenhanger daar is de vroegere burgemeester van New York, Rudy Giuliani, die alles inzet op Florida. Maar Giuliani scoorde slecht in de voorverkiezingen van New Hampshire, Michigan en South Carolina en in de caucuses van Iowa en Nevada. Het ziet ernaar uit dat Fred Tompson, ex-senator uit Tennessee, stopt na zijn nederlaag in South Carolina. Daarmee blijven Mike Huckabee, voormalig gouverneur van Arkansas, en Mitt Romney, ex-gouverneur van Massachusetts, als concurrenten over. McCain deed het zaterdag zelfs verrassend goed onder sociaalconservatieven. Maar de kern van McCains steun waren beroepsmilitairen en veteranen in de kuststreek van South Carolina, waar verschillende marine- en luchtmachtbases gelegen zijn.
NAR HANOI HILTON
De marine is de bakermat van McCains roem. Hij werd in 1936 geboren in de Panamakanaalzone. Zowel zijn vader als zijn grootvader was admiraal. McCain genoot een marineopleiding maar wierp geen hoge ogen. Hij was tegendraads en opvliegend. McCain wou actie en werd gevechtspiloot. In 1967 ontsnapte hij op de USS Forrestal ternauwernood aan de dood tijdens een brand op het vliegdek toen hij in zijn A-4 Skyhawk zat. Kort nadat hij uit de cockpit kroop, explodeerden de bommen onder zijn toestel. McCain raakte gewond, 132 militairen kwamen om het leven.
McCain werd daarna overgeplaatst naar het vliegdekschip USS Oriskany om met zijn gevechtsvliegtuig aanvallen uit te voeren op doelen rond Hanoi. Zijn toestel werd echter geraakt door Noord-Vietnamees luchtdoelgeschut en stortte neer in het Truch Bachmeer nabij Hanoi. McCain overleefde de klap en werd aan wal getrokken. Daar wachtte hem een woedende menigte, die de Amerikaanse piloot wou lynchen. Na zwaar te zijn toegetakeld, namen Noord-Vietnamese militairen McCain mee en lieten hem halfdood in een cel achter. Later werd hij ondervraagd en zwaar gemarteld. Toen de Noord-Vietnamezen hoorden dat McCain de zoon van een Amerikaanse admiraal was, wilden ze hem gebruiken voor een propagandastunt.
McCain mocht vervroegd terugkeren, maar hij weigerde omdat zijn kompanen niet mee mochten. Hij werd voor eenzame opsluiting naar het beruchte 'Hanoi Hilton' gestuurd. Hij zat vijf jaar in krijgsgevangenschap. Ondervragers braken vrijwel al zijn ledematen en gewrichten. McCain kan bijvoorbeeld zijn haar niet kammen omdat hij zijn armen niet boven zijn hoofd kan heffen. In 1973 werd hij op krukken vrijgelaten.
TEGENDRAADSE REPUBLIKEIN
Na zijn terugkeer onderhield hij namens de marine de banden met de Senaat. Het was zijn eerste intrede in de politiek. Zijn eerste huwelijk liep na zijn vrijlating op de klippen, en McCain hertrouwde in 1979 met de zeventien jaar jongere Cindy Lou Hensley, de dochter van een rijke bierdistributeur in Arizona. Via het contactennetwerk van zijn schoonvader legde hij de basis van een politieke carrière. In 1982 werd hij Congreslid en in 1986 senator, als opvolger van het conservatieve icoon Barry Goldwater.
Senator McCain ging vaak tegen de stroom in. Hij keerde zich tegen financiële giften van lobbygroepen en lanceerde de wet McCain-Feingold, die voorziet in publieke campagnefinanciering. Hij keerde zich heftig tegen het 'oormerken' van de Amerikaanse begroting, waarmee senatoren speciale projecten in de eigen kieskring financieren. Die praktijk leidt tot enorme extra uitgaven. En hij kreeg het geregeld aan de stok met conservatief-religieuze kopstukken, zoals Jerry Faldwell, die hij ooit 'agenten van intolerantie' noemde. Die koppigheid bemoeilijkte vaak zijn positie in de Republikense partij en gaf McCain het etiket van buitenbeentje.
VUILE CAMPAGNE
In 2000 wierp hij zich op als kandidaat voor het presidentschap. McCain won in New Hampshire van George W. Bush, waarna South Carolina beslissend werd. Het team van Bush lanceerde vuile roddels tegen McCain. Hij zou zijn medegevangenen in 'Hanoi Hilton' in de steek hebben gelaten, hij zou een zwart buitenechtelijk kind hebben verwekt en zijn vrouw zou aan de drugs zijn. Het aartsconservatieve South Carolina schrok terug en koos voor Bush. McCain was politiek dood en hij was woedend. In de Senaat stemde hij demonstratief tegen initiatieven van Bush. Pas na 11 september 2001 konden de president en McCain weer door één deur.
Acht jaar later heeft hij zijn revanche. McCain won met een schone campagne en gaf een overtuigende overwinningsspeech, met zijn vrouw en zijn 95-jarige moeder op het podium. Hij is gematigd (hij wil de gevangenis in Guantanamo Bay meteen sluiten), maar ook voldoende conservatief (hij was altijd tegen abortus). Het ziet ernaar uit dat de Republikeinen in hun dwarsligger de beste kandidaat zien om te winnen van de Democraten. Mac is Back .
Derk Jan Eppink
.jpg)
