"Vlaanderen" door Walter Luyten

Bert Anciaux verbrandt belgische vlag

Gewezen VU-senator Walter Luyten overleden

In Lier is gewezen VU-senator Walter Luyten overleden. Hij was 73 jaar oud en was al vier jaar zwaar ziek.

Walter Luyten (rechts) met Willy Kuijpers.

Walter Luyten was historicus van opleiding en startte zijn politieke carrière op de studiedienst van de Volksunie. Van 1981 tot 1991 was hij senator voor die partij.

In zijn geboortedorp Berlaar was hij ook 40 jaar lang gemeenteraadslid.

In 2001 stapte Luyten over naar de N-VA. In een reactie op zijn overlijden noemt partijvoorzitter Bart De Wever Luyten "een trouwe partijsoldaat".

Op internationaal vlak was Luyten een geëngageerde pleitbezorger van de rechten van minderheden, zoals de Basken, de Koerden en de Litouwers.

Het overlijden van Walter Luyten is een groot verlies voor de Vlaamse beweging. Walter Luyten droeg bij tot het kaderen van de Vlaamse strijd in een groter algemeen kader van de strijd voor een Europa der Volkeren. Walter Luyten was gekend en gerespecteerd in Litouwen en Baskenland dankzij zijn inzet voor de volksnationalistische strijd van deze twee volkeren. Walter Luyten nam nooit een blad voor de mond, wat hem niet altijd in dank werd afgenomen. Samen met zijn kompaan Willy Kuijpers nam hij in 1972 deel aan een hongerstaking in een kerk in het Frans-Baskische Bayonne. Hij verklaarde: “ Nous ne partirons d’içi que par la force”. Zo geschiedde het ook. Walter Luyten was een begenadigd verteller en dit is maar één anekdote uit de velen.

Nog enkele anekdotes:

"Na de Litouwse onafhankelijkheidsverklaring in februari 1991 bedreigden Sovjettanks het Litouwse parlement in Vilnius. Walter Luyten sprak toen dat Litouwse parlement in Vilnius toe terwijl Westerse staten die jonge democratie nog niet durfden erkennen", herinnert Europees parlementslid Frieda Brepoels zich. De Litouwse president Valdas Adamkus lauwerde Luyten in 2006 daarvoor met 'The Cross of Commander of the Order for Merits to Lithuania'. Luyten is de enige Vlaming ooit die dat ereteken in ontvangst mocht nemen.

Op 24 april 2007 werd Walter Luyten, met alle eer ontvangen in Gernika ter gelegenheid van de 70ste verjaardag van het bombardement. Er was een hommage voor deze integere en strijdbare Vlaming voorzien. Hij drukte er de wens uit dat hij, nog voor hij sterft de vervulling van zijn droom zou kunnen meemaken dat een “rebel” president wordt van de Republiek Euskal Herria. Luyten die met Arnaldo Otegi en José Luis Alvarez”Txillardegi” sprak, heeft nooit nagelaten zijn solidariteit met de Basken wereldkundig te maken. Hij maakte allusies op het Bizkaierplein in Brugge, op de hertog van Alva, op de petitie voor vrijlating van de Lehendakari José Antonio Agirre, toen die in Belgïe gevangen zat en op de grote solidariteit tussen Basken en heel veel Vlamingen.

Het is duidelijk: Walter Luyten was een principieel man die altijd zei waar het op stond en niet terugdeinsde voor een non-conformistische uitspraak. Walter Luyten zal voor ons in ieder geval een inspirerend voorbeeld blijven. Hij heeft geen Baskische rebel als president meegemaakt, maar deze zal er komen, alsook een Vlaamse rebel als Vlaams president!

Een eerbetoon aan Walter Luyten, door zichzelf gezongen, op zijn eigen tekst:


Tot aan de Zomme, godverdomme
Was het hier vroeger al van ons
Toen is Louis Quatorze gekomen
Met heel zijn bende franskiljons
Maar het tij zal ook hier eens keren
De jeugd van nu kan het nog beleven
Dan steken we de Leeuw op elk stadhuis
En voelen w'ons in Vlaanderen weer thuis
En kunnen wij het niet alleen
Steken we de koppen bijeen
De Bask en de Occitaan
Elzasser, Catalaan
Corse en Bretoen
Gaan het ook doen
Zo komt de nieuwe tijd

Brugse socialisten wijken voor Heilig Bloed

De Heilig Bloedprocessie vindt traditioneel plaats op Onze-Lieve-Heer-Hemelvaart. Die feestdag valt in 2008 op 1 mei, ook het Feest van de Arbeid.

De socialistische 1 mei-optocht in Brugge zal daarom op een andere plaats dan de Burg ontbinden, waar zich de Heilig Bloedkapel bevindt.

De 1 mei-optocht zal in de plaats worden ontbonden in het Koningin Astridpark, buiten het parcours van de Heilig Bloedprocessie.

Het Brugse stadsbestuur geeft met zijn beslissing voorrang aan de toeristisch belangrijke Heilig Bloedprocessie. Die lokt elk jaar tienduizenden toeschouwers uit binnen- en buitenland.

Vraag naar stopzetten verdere afbraak van Doel

DOEL/BEVEREN. Nadat de rechtbank van Dendermonde uitspraak deed dat de verdere afbraak door de Maatschappij Linkerscheldeoever van woningen in Doel mocht worden verder gezet, kwamen er heel wat reacties. Het actiecomité Doel 2020 had eerst verkregen dat dat de werken stilgelegd werden maar de Maatschappij kreeg nu in beroep gelijk. Maar feit is wel dat de kortgedingrechter zich ziomaar niet kan uitspreken over de onwettigheid van de afbraken. Er zou nog een andere rechtbank over moeten oordelen.

Vlaams belang heeft ook al een agendapunt toegevoegd aan de gemeenteraadsraadszitting van dinsdag 29 januari. Daarin wordt voorgesteld om de Maatschappij Linkerscheldeoever te verzoeken af te zien van het slopen van tientallen woningen in Doel. Door de beslissing van de rechtbank zouden op korte termijn 40 tot zelfs meer dan 100 woningen in Doel kunnen worden gesloopt.

Tijdens de zomer van 2007 werden reeds enkele tientallen sloopdossiers voor de Camermanstraat, Havenweg en Engelsesteenweg opgemaakt. Nadien wil de Maatschappij de leegstaande woningen in de andere straten in de kern van Doel aanpakken.

Volgens Bruno Stevenheydens (Vlaams belang) is er een wezenlijk verschil tussen leegstaande woningen die een gevaar betekenen voor de veiligheid van omwonenden en andere leegstaande woningen die hermetisch zijn afgesloten en voor geen gevaar zorgen. "Het afbreken van alle leegstaande woningen zal er voor zorgen dat de leefkwaliteit van de bewoners in Doel sterk zal verminderen. Schade toebrengen aan de leefkwaliteit van de inwoners is in strijd met het actieplan dat de gemeente Beveren in 2006 heeft opgesteld . Schade toebrengen aan de leefkwaliteit is in tegenstrijd met het woonrecht dat tot midden 2009 werd verlengd", zo stelt Stevenheydens.

Zijn partij wil daarom de Maatschappij Linkeroever verzoeken af te zien van de grootschalige kaalslag die men voorbereidt in de kern van Doel en stelt voor de Maatschappij te verzoeken om overleg te plegen met de inwoners en de actiegroep die zich inzetten voor het behoud van Doel.

Het zou ook goed zijn moest de Maatschappij zorgen dat de leegstaande woningen goed worden afgesloten. Op dit ogenblik zijn bij verschillende woningen de ramen op de bovenverdiepingen geopend wat de indruk geeft dat men moedwillig op een snelle verkrotting aanstuurt. Voor de woningen die werkelijk een gevaar betekenen voor de veiligheid stelt Vlaams Belang voor dat de burgemeester hier eveneens in overleg met de inwoners de gepaste maatregelen neemt.

Met de bijgevoegde foto keren we tien jaar terug in de tijd. Op de hoek van de Hooghuisstraat en de Camermanstraat, rechtover de kerk, begon een muur van het leegstaande café Welkom in te storten. Het huis was eigendom van de gemeente en al heel lang stond het gebouw te verkommeren. Er waren ooit plannen om de Gewestelijke Maatschappij voor Huisvesting er appartementen te laten bouwen. Maar ook al in 1998 bleek dat een plan zonder toekomst.De gemeente liet de krot slopen voor de veiligheid. Toch viel een grote schaduw op dit gebouw. Een symbolische schaduw naar een donkere toekomst verwijzend. Toen schreven we: "Hopelijk wordt déze afbraak niet de inzet van de verdere afbraak van Doel door de overheid en voor de industrie." Tien jaar later hangt die schaduw over bijna gans Doel. (Rolf Duchamps.)

bron: www.waaskrant.be

Sint-Jozef-Klein-Seminarie, sjks: de stoppen slaan door

Eenrichtingsverkeer in school

College neemt opmerkelijke maatregel in drukke gang

SINT-NIKLAAS - De directie van het College in Sint-Niklaas heeft eenrichtingsverkeer ingevoerd in de drukste gang van het schoolgebouw. 'Wat is het volgende? Verkeersborden?', sakkeren de leerlingen.

Het had de perfecte 1-aprilgrap kunnen zijn in het College, officieel het Sint-Jozef-Klein Seminarie. Maar het is bittere ernst: in de grote gang, in het gedeelte tussen de leraarskamer en de rotonde, wordt eenrichtingsverkeer ingevoerd.

Directeur Walter Roggeman kondigde het nieuws over de opmerkelijke maatregel gisterochtend aan in een brief aan alle leerlingen. Bedoeling is 'de gevaarlijke situatie in de gang te vermijden' en 'de verplaatsingen bij de leswisselingen vlot te laten verlopen'.

Enkele leerlingen lieten aan onze redactie hun ongenoegen weten. 'We worden blijkbaar beschouwd als gevaarlijke weggebruikers in een schoolgang die doet denken aan de drukste straat van New York', sakkeren ze. 'Wanneer wij ons niet aan dit eenrichtingsverkeer houden, riskeren wij sancties. Een nota of strafstudie bijvoorbeeld.'

Adjunct-directeur D. Van Royen snapt de commotie niet. 'Dit is geen tucht- of ordemaatregel. Natuurlijk gaan we controleren of de leerlingen zich houden aan onze instructie - overtreders zullen gewezen worden op hun gedrag - maar grote sancties zullen er niet volgen.'

Volgens de onderdirecteur moet de instructie met een korreltje zout worden genomen. 'Als het ene lokaal naast het andere ligt, is het logisch dat de student in de verkeerde richting mag stappen, in plaats van een grote omweg te maken. En buiten de leswisselingen, als er niemand door de gang loopt, wordt tweerichtingsverkeer toegestaan.'

Ook verplaatsingen van de ene verdieping naar de andere worden strikt gereglementeerd. De stenen trap mag alleen gebruikt worden voor wie naar boven moet. Wie daalt, neemt de metalen trap.

De leerlingen zijn er niet gerust in. 'Wat is het volgende? De plaatsing van verkeersborden en -lichten, de invoering van boetes?', vragen ze zich af.

Adjunct-directeur D. Van Royen sust de gemoederen: 'Er is maar één weg: die van het gezond verstand. We gaan hier geen halszaak van maken.'

Meer nieuws uit Sint-Niklaas op www.nieuwsblad.be/sint-niklaas

Wim Dehandschutter



Voor wie het college kent: vanuit de lerarenkamer naar de klassen is verkeer toegestaan, zo kunnen ze nog net iets later naar de lessen vertrekken...

Wij zijn nu één jaar weg van deze school en het verbaast ons niet. Met drie (drie!) directeuren én een administratief directeur valt het niet te verwonderen dat één van deze verlichte geesten op het idee komt om zoiets in te voeren. Het forum van Het Nieuwsblad staat vol met reacties van mensen die deze maatregel hekelen, waaronder veel oud-leerlingen die maar al te goed begrijpen hoe het kan dat zo een regel tot stand komt. Absurditeit behoort nu eenmaal tot de peilers van deze school.

Deze directie is alvast niet opgezet met deze ongewenste publiciteit en is bezorgd om het imago, want het college: dat is kwaliteit voor de toekomst! Laat ons hier alvast absurditeit voor de toekomst van maken. Maar één ding is zeker: de directie zal zeker niet op deze maatregel willen terugkomen.

Er is inmiddels in de school nog maar eens een brief rondgestuurd, want zo gaat het in het college: de directie communiceert via briefjes die door secretariaatspersoneel rondgebracht worden. Daarin worden de zovele reacties op het forum van Het Nieuwsblad gehekeld.

Deze "omzendbrief" was dus een waarschuwing voor de leerlingen en men hoopt hiermee dat de regen aan klachten zal ophouden.

In ieder geval: wij zitten er niet meer en betreuren dit nu toch wel een beetje, want zoveel commotie was wel leuk geweest. Nu nemen we alleen maar waar wat we al die jaren ook al waargenomen hadden.

Wat een organisatorische klucht, die school!

http://nieuwsblad.typepad.com/sintniklaas/2008/01/reageer-eenrich.html

http://www.ipetitions.com/petition/sjks/index.html

Voor alle documenten én het tekenen van de petitie.

Het gebouw waar het allemaal om gaat met adjunct-directeur D. Van Royen.

Barroso presenteert 'historisch' klimaatplan

BRUSSEL - De Europese Commissie heeft vandaag een pakket milieumaatregelen aangenomen om de uitstoot van koolstofdioxide flink te reduceren.

De voorzitter van de Europese Commissie, Jose Manuel Barroso (ANP)

Volgens Commissievoorzitter José Manuel Barroso loopt Europa met het pakket voorop 'in de internationale pogingen om onze planeet te redden'.

Het pakket komt erop neer dat de uitstoot van kooldioxide per 2020 met 20 procent naar beneden moet. Verder moet dan 20 procent van de energie duurzaam zijn en moet benzine in 2020 voor zeker 10 procent uit biobrandstoffen bestaan.

Eén van de maatregelen om de doelstellingen te halen is dat het bestaande systeem voor de handel in emissierechten (ETS) wordt aangescherpt. Vanaf 2013 moeten de bedrijven die onder het ETS vallen gaan betalen voor de emissierechten. Zij mogen die doorverkopen als ze onder de gestelde limiet voor CO2-uitstoot blijven.

Banenverlies
Maar Barroso kondigde vandaag aan dat de meest energie-intensieve industrieën – de staal-, cement- en aluminiumfabrieken – de rechten gratis krijgen, tenzij er een internationale regeling komt.

De Commissie is bang dat die ondernemingen anders naar landen zullen verhuizen waar minder strenge milieuregels gelden. 'We willen onze banen niet naar andere landen exporteren', zei Barroso.

Hij erkende dat de milieumaatregelen de EU flink wat geld zullen kosten. In 2020 zullen de kosten volgens hem 60 miljard euro bedragen. Dat komt neer op 0,5 van het gezamenlijke bruto nationaal product van de EU-landen.

'Maar de kosten van niets doen zijn veel hoger', zei Barroso. 'Bovendien, iedere dag dat de energieprijzen stijgen, gaan de kosten van dit pakket omlaag'.

Bron: Volkskrant

Dit klimaatplan IS historisch. Het is ongezien dat een heel continent zo'n inspanning deed ter bescherming van het milieu. Het is van groot belang voor de toekomst van Europa om de uitstoot van schadelijke gassen terug te dringen. Het is van groot belang voor Europa om gelijk welke vorm van milieuvervuiling tot het minimum te beperken. Het gaat hier over het geven van kansen aan toekomstige Europese generaties en het beschermen van ons erfgoed, want ook de Europese natuur hoort tot ons erfgoed.

Verder is het belangrijk dat Europa zelf kan instaan voor het bevredigen van de eigen energiebehoeften en dat hiervoor niet alleen hoeft gerekend worden op de import van energie. Het klimaatplan kan en moet dus een aanzet geven tot het massaal introduceren van hernieuwbare energie in Europa. Een evenwicht moet gezocht worden tussen economische groei en milieubescherming. Alternatieve energiebronnen zijn hier duidelijk de sleutel.

Dit klimaatplan moet verder ook een aanzet geven tot meer Europese eenheidswording. Het thema van het klimaat leeft onder de bevolking (zolang men gevrijwaard blijft van een overdosis, geleverd door de egocentrische en inconsequente Amerikaan, Al Gore). Dit thema en dit plan kunnen een aanzet geven tot een verder bewustwording van de Europese identiteit. De bevolking kan hierdoor inzien dat men wel degelijk iets kan bereiken op het Europese niveau en dat Europese samenwerking nodig is.

Door milieubescherming naar een Verenigd Europa.

België is kunst-matig

Klik op de afbeelding om te vergroten.

TAK voert aktie bij nieuwjaarsreceptie Open VLD

In een standje van boekhandel "De Slegste" werd Guy Verhofstadts recente boek 8JV, voorzien van gaten, verkocht tegen spotprijzen wegens een "totale uitverkoop van Vlaanderen". De gaten symboliseren: - de gaten in het Vlaamse geheugen van de Open VLD excellenties die België ooit omschreven als "twee landen" en "op sterven na dood" - de vele Vlaamse gaten in Guy Verhofstadts recente nota

In een pamflet (zie bijlage) riepen we de Open VLD'ers op om de kunstgrepen om België in leven te houden te laten en terug aan te knopen met de correcte inzichten die de partij - voor de herovering van de macht in 1999 - had. Enkel dan kan de partij dromen van een electoraal herstel bij de verkiezingen van 2009.

Na 5 minuten werden onze aktievoerders door een indrukwekkende ordemacht van de straat geplukt. 5 uur later konden we terug over onze vrijheid beschikken. Wanneer een pamflettenaktie in Brussel op deze manier beantwoord wordt, dan is het ver gekomen met het recht op vrije meningsuiting; we beraden ons in alle geval over verdere stappen tegen deze totaal willekeurige vrijheidsberoving.

Motivatie van deze aktie:

Het blijft ons verbazen hoe een partij die in de jaren negentig reeds tot het inzicht kwam dat de Belgische constructie niet werkte, er nu alles aan doet om het leven ervan nog verder te rekken.

De man die ooit ettelijke pagina's volschreef over de Belgische ziekte, schrijft nu een nota die Vlaanderen definitief in een Belgisch keurslijf dwingt: tegenover beperkte bevoegdheidsoverdrachten worden convergentie-grendels geplaatst die de gewonnen beleidsvrijheid meteen beknotten. Elke toekomstige Vlaamse vraag om meer bevoegdheden wordt in de kiem gesmoord met een paritair samengestelde senaat. BHV wordt over heel Vlaanderen uitgesmeerd via een federale kieskring. De taalwetgeving moet in Brussel gemoderniseerd worden en er wordt een eerste stap gezet naar de uitbreiding van Brussel in de vorm van een Brussels stadsgewest. De faciliteiten worden versterkt door afschaffing of versoepeling van de omzendbrieven Peeters en het toestaan van Franstalige bibliotheken, sportclubs en jeugdverenigingen. Binnenkort mogen we ons ook elders in Vlaanderen aan faciliteiten verwachten want ook het minderhedenverdrag zou moeten geratificeerd worden.

Open VLD is het jaar dus slecht begonnen. Indien zij de komende maanden aan de hand blijven lopen van het kartel MR-FDF en het Belgische overleven boven de belangen van haar Vlaamse kiezer blijven plaatsen, dan wordt het nog lang en bang aftellen naar de verkiezingen van 2009.

Toespraak VVB-voorzitter Eric Defoort

Gelukkig nieuwjaar 2008

Een gelukkig nieuwjaar 2008 voor U allen. Dat is zo een van die blijde zinnetjes, en als voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging sta ik hier vandaag inderdaad als een blij man. Maar ik ben ook kregelig ongeduldig. Ik sta hier hoopvol, maar tegelijkertijd duikt wantrouwen steeds weer op.

Uiteraard, dames en heren, is het passend om op een nieuwjaarsreceptie te starten met het vreugdevolle. En dat vind ik in jullie aanwezigheid vandaag. Deze stemt mij hoopvol en maakt me beslister dan ooit om op de ingeslagen weg verder te gaan.

Waarover heb ik het wel? De Vlaamse Beweging is in de loop van de voorbije decennia langzaam, en bijwijlen in een snel tempo, in overwegende mate een aangelegenheid geworden van stromingen, individuen, organisaties die denken en handelen rechts tot uiterst rechts van het centrum. Een dergelijke positionering is binnen een democratie uiteraard volledig legitiem. Maar deze toenemende eenzijdige oriëntatie in de Vlaamse Beweging, die toenemende eenzijdige kleuring van de Vlaamse Beweging is inhoudelijk schadelijk en is tegelijkertijd een substantiële bedreiging voor de slagkracht van die Beweging die in de perceptie, met een toenemende geloofwaardigheid, door derden tot een exclusief “ rechtse tot uiterst rechtse” aangelegenheid kan worden gereduceerd. En daarvan maakt men dan als het ware een wezenskenmerk.

De Vlaamse Volksbeweging wil hieraan remediëren. Ze heeft, mede via mijn verkiezing tot voorzitter, er bewust voor gekozen om niet alleen vanuit strategische, maar ook vanuit inhoudelijke overwegingen, die eenzijdige oriëntatie van de Vlaamse Beweging te helpen doorbreken. In dàt licht zie ik jullie uiteraard “eminente”, maar bovenal hoogst – hoe zal ik het zeggen ? – “gevarieerde” aanwezigheid als een blijde en belangrijke gebeurtenis. Jullie hebben allerhande opinies over ethische, sociale, economische, levensbeschouwelijke, politieke… aangelegenheden, opinies die bijwijlen erg verschillen van elkaar indien al niet haaks op elkaar staan. Zo hoort het binnen een democratie, binnen onze democratie in Vlaanderen waar we, wanneer we het nodig achten, ook als harde tegenstanders van elkaar kunnen optreden. Maar uitgerekend jullie aanwezigheid hier illustreert perfect hoe, over soms heel diepe kloven heen, een bezorgdheid om en een inzet voor de welvaart en het welzijn van onze Vlaamse medeburgers door velen - langs verschillende wegen - kan worden gedeeld.

Links van het centrum stelt men zich uiterst schichtig tot beslist afwijzend op tegenover de Vlaamse Beweging, tegenover Vlaamse nationale bezorgdheden. De historicus in mij kent wel diverse oorzaken hiervan, en als de Vlaamse Beweging tot enige kritische zelfreflexie in staat is, dan weet ze dat ze hierbij in eerste rang niet met een beschuldigend vingertje naar derden moet verwijzen, maar integendeel het best aan een dichteres uit lang vervlogen tijden denkt: “ ‘t is goed in ’t eigen hert te kijken…”.

Maar ik weet natuurlijk ook dat men links van het centrum in Vlaanderen vanuit een groot atavisme schrikbarend conservatief reageert op en omgaat met nationale problematiek, en het vertikt om wat meer naar het buitenland te kijken, naar Schotland, naar Catalonië met een geëngageerde Partit Socialista Catalan en een Esquerra Republicana di Catalunya, naar Frankrijk waar rechts tot uiterst rechts de socialiste Ségolène Royal er geen ogenblik van kunnen weerhouden om “ la nation” een centrale plaats in haar programma, in haar denken en handelen te geven.

Ik beleef in dat verband het oprechte genoegen hier, op deze plaats, voor dit publiek, als voorzitter van de Vlaamse Volksbeweging, te verwijzen naar de grote Jean Jaures, die in zijn moedertaal, en derhalve in het Frans, verkondigde: “Un peu d’internationalisme éloigne de la nation. Beaucoup d’internationalisme y ramène”. Op deze gedachte wil ik alvast samen met jullie het glas heffen, … straks wel te verstaan, want eerst moet ik nog enkele bedenkingen kwijt die onmiddellijk bij de actualiteit aansluiten.

In het voorbije jaar 2007 beleefden we een primeur: nooit voorheen hebben we zo’n lang lopend, zo’n intens debat gekend omtrent de bruikbaarheid van België als bestuursniveau. En toch eindigde dat jaar 2007 bij mij op ontgoocheling, op wantrouwen, op opstandigheid m.b.t. het gebrek aan inzicht, aan koelbloedigheid en vooral aan durf bij Vlaamse onderhandelaars.

Ik heb niet een van hen horen antwoorden op Bart Sturtewagens scherpe vaststelling (DS, 18 december 2007): “Als de ban op de vorming van een federale regering wegvalt, geven de Vlamingen hun belangrijkste hefboom af”. Er is sindsdien een regering, en er is meteen ook geen hefboom meer.

De politicoloog van de KU Leuven, Bart Maddens, zette zich kort voor Kerstmis (De Morgen, 21 december 2007) in het spoor van Sturtewagen: “De Vlamingen hebben een historische kans gemist om het zwaartepunt van de macht naar de deelstaten te doen verschuiven. In hogere Belgische kringen wordt er een zucht van opluchting geslaakt nu blijkt dat CD&V, als het echt spannend wordt, de Belgische staatsraison laat doorwegen”.

Ik moet mij bij deze “outen” als een naïeveling. Ik beken hier, voor u, dat ik hoopte, en ook effectief even heb gedacht dat de Vlaamse christen-democraten en hun liberale collega’s voor de Vlaamse staatsraison zouden opteren, dat ze eindelijk de toekomstgerichte ambitie zouden ontdekken om staatsdragende partijen voor Vlaanderen, voor de Vlamingen te worden.

Is het al te laat om het tij te keren? Mogelijks. Waarschijnlijk. Maar niet noodzakelijk! “Nog is Polen niet verloren”, klinkt het vol ontroerend voluntarisme in het nationale lied van een van de Europese lidstaten. Er is een nieuwe vervaldatum opgedoken, 23 maart 2008.

De Vlaamse onderhandelaars kunnen tot Pasen heel concreet nadenken waarheen hun solidariteit in eerste rang moet gaan. Ik ken iemand die hen in die materie heel goed kan oriënteren: Elio di Rupo. Niet een of andere “communautaire scherpslijper” – en geliefd stereotiep bij bepaalde journalisten - maar Siegfried Bracke, hoofdredacteur van de VRT-nieuwsdienst, wist onlangs te vertellen: “Di Rupo kiest voor Wallonië, dat is zijn horizon. Daar spelen niet alleen de volgende verkiezingen, daar speelt ook zijn solidariteit” ( DM, 22 december 2007).

Ter wille van het communautaire “evenwicht” – een niets zeggende notie en daarom momenteel een zeer geliefde – verwijs ik de Vlaamse onderhandelaars ook naar een van de grote “wijzen”, Herman Van Rompuy. “Nood breekt wet” bazuinde hij onlangs in onze kwaliteitspers. Natuurlijk weten we allemaal dat “wijze” Herman dergelijke anarchiserende incivieke kreetjes over het breken van wetten alleen maar durft slaken als het om Belgische noden gaat. Maar het opent toch perspectieven want ook Vlaamse noden zijn noden. Of niet soms Herman?

Dames en heren, ik kan het hier niet uitvoerig hebben over die zaken die de Vlaamse Volksbeweging niet kan aanvaarden, die ze onder geen enkele voorwaarde ooit zal aanvaarden.

Aan de huidige grenzen van Vlaanderen kan niet geraakt worden, en wie zich inschrijft in een gemeente in Vlaanderen schrijft zich daar in voor de uitoefening van al zijn burgerlijke rechten en plichten.

Ons B-H-V-standpunt is bekend.

Een federale kieskring is in onze ogen een uitbreiding van een huidige B-H-V-situatie over heel Vlaanderen. Wie denkt te moeten meewerken aan de realisatie hiervan, die zal onze Beweging op zijn pad, ook zijn electorale pad, tegenkomen.

Als de huidige interim-premier met dergelijke standpunten geconfronteerd wordt dan komt hij opgewonden tot – ik citeer hem -: “Zeg het dan. Spreek u dan uit voor separatisme”, en een ietsje later volgt steevast, “Wij hebben niets te winnen bij separatisme”.

Eerst en vooral wil ik mijnheer Verhofstadt op een gelijkaardige manier toespreken: “Zeg het dan. Som ze dan op al die voordelen die België voor Vlaanderen in petto heeft”. Om de vele grendels, pariteiten, convergenties…, waarin de Vlamingen, werkgevers en werknemers, worden opgesloten, kan het toch niet gaan?

De huidige minister van Buitenlandse Zaken, die weet het: alleen via België kan Vlaanderen ernstig meespelen in Europa en in de wereld. Dat is nu eens een diplomaat met visie die langs die weg neerkijkt op Slovenië dat thans de Europese Unie voorzit. Een van zijn voorgangers, Leo Tindemans, heeft nooit vergeten hoe het ontzagvolle Congo het grote België bedacht met “Viva bouma, patatten met saucissen”.

De interim-premier kan eventueel steun zoeken in de vragenlijstjes in het weekblad Humo ( nr 2, 8 januari’08) waar Marc Reynebeau op de vraag naar “de belangrijkste gebeurtenis, evolutie, trend van het voorbije jaar 2007” antwoordt: “De verbijsterende lichtzinnigheid waarmee het splitsen van België wordt voorgesteld als een realistische optie”. Maar in hetzelfde weekblad, op dezelfde vraag komt van Siegfried Bracke het realistische antwoord: “Het naderende einde van België als bruikbaar bestuursniveau”… Dat denken wij ook binnen de Vlaamse Volksbeweging. Men probeert “separatisme”, “separatist” als scheldwoorden te hanteren voor al wie zich op een doordachte manier wil bevrijden van het voor Walen en Vlamingen inefficiënte afremmende provincialistische België. Maar het maakt geen indruk meer.

Ik hoorde onlangs hoe José Happart zich als voorzitter van het Waalse parlement afvroeg waartoe “ce niveau intermédiaire de la Belgique” nog wel diende? Marleen, volg het voorbeeld van José.

Ik hoor voortdurend hoe de Vlaamse minister-president Peeters zijn “copernicaanse revolutie” erdoor wil krijgen. Rudy, “suivez l’exemple” van Kris. We hebben geen nood aan een interim-premier en interim-vice-premiers die in hun federaal circus een octopus laten optreden. Ik wil integendeel een kwartet bestaande uit José, Marleen, Rudy en Kris.

Dames en heren, ik geef u tot besluit mee dat het onafhankelijkheidsbetoog van de Vlaamse Volksbeweging een hedendaagse assertieve en open kleuring heeft, waarin de Belgische Staat, in de geest, al tot een voorbije, overwonnen fase behoort.

Vandaar ook dat de “België-barst-stijl” er in een versneld tempo een status van folklore krijgt. Separatisme om het separatisme is geen doel. Wat erop volgt is dat wel.

Onafhankelijkheid is bij uitstek een positieve situatie, een toestand van ontvoogding, van zelfstandigheid. Het gaat om volwassenheid die meteen impliceert dat men zich voluit naar de buitenwereld keert om er actief hechte samenwerkingsverbanden op te bouwen, uiteraard met Wallonië, uiteraard met Nederland.

Benno Barnard, een auteur die ik hoog schat, en die ik altijd dankbaar blijf omdat ik dankzij hem de heerlijke Josef Roth heb leren kennen, schreef voor enkele dagen een merkwaardig stuk over de “Taalunie”. Ik citeer hem met groot genoegen: “Het louter bestaan van een Taalunie betekent een erkenning van onze gezamenlijke geschiedenis en een relativering van het belang van de staatsgrens tussen Nederland en België /…/

Wij Nederlandstaligen vormen een van de oudste burgerlijke gemeenschappen in Europa. Wat meer is, wij hebben die zelf vorm gegeven …” (Knack, nr. 3).

Een confederatie van Vlaanderen, Wallonië en Nederland zorgt voor een spectaculaire schaalvergroting waarbinnen wij als zelfbewuste burgers leven, en van waaruit wij zelfbewust de wereld intrekken. In die confederatie zal de herinnering aan het provincialistische België van weleer snel vervagen. Een gelukkig nieuwjaar

Eric Defoort

18 januari 2008

Mac is back

De Republikein John McCain is een taaie. De (politieke) oorlogsheld is na de voorverkiezing in South Carolina helemaal terug.

Derk-Jan Eppink, Knack blog 21/01/2008

Als één eigenschap het leven van de 71-jarige John McCain kenmerkt, is het zijn vermogen tot wederopstanding uit de politieke dood. Weinigen hebben de veerkracht van deze Republikeinse senator uit Arizona, die zaterdag de belangrijke voorverkiezing in South Carolina won. In 2000 verloor hij diezelfde voorverkiezing van George W. Bush na een ongekend vuile campagne tegen hem. McCain leek zelfs een half jaar geleden nog uitgeteld in de strijd om het Witte Huis toen zijn campagne vrijwel failliet was. Hij werd afgeschreven. Maar de Lazarus van de Amerikaanse politiek loopt weer lachend voorop.

McCain maakt een goede kans op de Republikeinse nominatie voor de presidentsverkiezingen. Hij is na zijn overwinning in South Carolina een sterke kandidaat in de voorverkiezing van Florida op 29 januari. Zijn grote tegenhanger daar is de vroegere burgemeester van New York, Rudy Giuliani, die alles inzet op Florida. Maar Giuliani scoorde slecht in de voorverkiezingen van New Hampshire, Michigan en South Carolina en in de caucuses van Iowa en Nevada. Het ziet ernaar uit dat Fred Tompson, ex-senator uit Tennessee, stopt na zijn nederlaag in South Carolina. Daarmee blijven Mike Huckabee, voormalig gouverneur van Arkansas, en Mitt Romney, ex-gouverneur van Massachusetts, als concurrenten over. McCain deed het zaterdag zelfs verrassend goed onder sociaalconservatieven. Maar de kern van McCains steun waren beroepsmilitairen en veteranen in de kuststreek van South Carolina, waar verschillende marine- en luchtmachtbases gelegen zijn.

NAR HANOI HILTON

De marine is de bakermat van McCains roem. Hij werd in 1936 geboren in de Panamakanaalzone. Zowel zijn vader als zijn grootvader was admiraal. McCain genoot een marineopleiding maar wierp geen hoge ogen. Hij was tegendraads en opvliegend. McCain wou actie en werd gevechtspiloot. In 1967 ontsnapte hij op de USS Forrestal ternauwernood aan de dood tijdens een brand op het vliegdek toen hij in zijn A-4 Skyhawk zat. Kort nadat hij uit de cockpit kroop, explodeerden de bommen onder zijn toestel. McCain raakte gewond, 132 militairen kwamen om het leven.

McCain werd daarna overgeplaatst naar het vliegdekschip USS Oriskany om met zijn gevechtsvliegtuig aanvallen uit te voeren op doelen rond Hanoi. Zijn toestel werd echter geraakt door Noord-Vietnamees luchtdoelgeschut en stortte neer in het Truch Bachmeer nabij Hanoi. McCain overleefde de klap en werd aan wal getrokken. Daar wachtte hem een woedende menigte, die de Amerikaanse piloot wou lynchen. Na zwaar te zijn toegetakeld, namen Noord-Vietnamese militairen McCain mee en lieten hem halfdood in een cel achter. Later werd hij ondervraagd en zwaar gemarteld. Toen de Noord-Vietnamezen hoorden dat McCain de zoon van een Amerikaanse admiraal was, wilden ze hem gebruiken voor een propagandastunt.

McCain mocht vervroegd terugkeren, maar hij weigerde omdat zijn kompanen niet mee mochten. Hij werd voor eenzame opsluiting naar het beruchte 'Hanoi Hilton' gestuurd. Hij zat vijf jaar in krijgsgevangenschap. Ondervragers braken vrijwel al zijn ledematen en gewrichten. McCain kan bijvoorbeeld zijn haar niet kammen omdat hij zijn armen niet boven zijn hoofd kan heffen. In 1973 werd hij op krukken vrijgelaten.

TEGENDRAADSE REPUBLIKEIN

Na zijn terugkeer onderhield hij namens de marine de banden met de Senaat. Het was zijn eerste intrede in de politiek. Zijn eerste huwelijk liep na zijn vrijlating op de klippen, en McCain hertrouwde in 1979 met de zeventien jaar jongere Cindy Lou Hensley, de dochter van een rijke bierdistributeur in Arizona. Via het contactennetwerk van zijn schoonvader legde hij de basis van een politieke carrière. In 1982 werd hij Congreslid en in 1986 senator, als opvolger van het conservatieve icoon Barry Goldwater.

Senator McCain ging vaak tegen de stroom in. Hij keerde zich tegen financiële giften van lobbygroepen en lanceerde de wet McCain-Feingold, die voorziet in publieke campagnefinanciering. Hij keerde zich heftig tegen het 'oormerken' van de Amerikaanse begroting, waarmee senatoren speciale projecten in de eigen kieskring financieren. Die praktijk leidt tot enorme extra uitgaven. En hij kreeg het geregeld aan de stok met conservatief-religieuze kopstukken, zoals Jerry Faldwell, die hij ooit 'agenten van intolerantie' noemde. Die koppigheid bemoeilijkte vaak zijn positie in de Republikense partij en gaf McCain het etiket van buitenbeentje.

VUILE CAMPAGNE

In 2000 wierp hij zich op als kandidaat voor het presidentschap. McCain won in New Hampshire van George W. Bush, waarna South Carolina beslissend werd. Het team van Bush lanceerde vuile roddels tegen McCain. Hij zou zijn medegevangenen in 'Hanoi Hilton' in de steek hebben gelaten, hij zou een zwart buitenechtelijk kind hebben verwekt en zijn vrouw zou aan de drugs zijn. Het aartsconservatieve South Carolina schrok terug en koos voor Bush. McCain was politiek dood en hij was woedend. In de Senaat stemde hij demonstratief tegen initiatieven van Bush. Pas na 11 september 2001 konden de president en McCain weer door één deur.

Acht jaar later heeft hij zijn revanche. McCain won met een schone campagne en gaf een overtuigende overwinningsspeech, met zijn vrouw en zijn 95-jarige moeder op het podium. Hij is gematigd (hij wil de gevangenis in Guantanamo Bay meteen sluiten), maar ook voldoende conservatief (hij was altijd tegen abortus). Het ziet ernaar uit dat de Republikeinen in hun dwarsligger de beste kandidaat zien om te winnen van de Democraten. Mac is Back .

Derk Jan Eppink

VALKENIERS: “ZE MOETEN WEER BANG VAN ONS WORDEN”

De schrik van het Belgische establishment

Stel dat de staatshervorming niet lukt, dan zijn het verkiezingen op ons terrein. Dan zullen ze opnieuw bang van ons zijn. Dat is ook onze opdracht: ze moeten weer bang van ons worden.”

‘Waarom wilt u voorzitter worden?’

“Omdat ik denk dat ik met mijn profiel van zakenman, rechts sociaal conservatief, Vlaams-nationalist en wereldburger een bijdrage kan leveren aan Vlaanderen en de partij.”

Er is niks mis met het partijprogramma

“Ik heb het programma van Vlaams Belang goed gelezen. Ik daag iedereen uit om daar dingen in te vinden die schokkend zijn.”

“Ik sta achter het programma en de doelstelling Vlaanderen onafhankelijk. Ik ga voor een Vlaanderen met een identiteit die gedurende eeuwen is gegroeid vanuit onze christelijk-humanistische waarden, met onze taal en cultuur.”

“Normen evolueren, maar als het gepaard gaat met een schokgolf zoals we er nu een beleven, dan raken de mensen ontheemd.”

Stijl

“Mijn stijl – als ik verkozen word – zal er een zijn van openheid en transparantie waar mogelijk. Een leider moet luisterbereid zijn, hij moet toelaten dat ook de andere teamleden scoren, maar als er beslist moet worden, moet hij dat ook doen.”

“Ik heb geen problemen met meningen die verschillen. Alleen, als de beslissing is genomen, moeten de neuzen in dezelfde richting staan.”

Spreken is zilver, zwijgen is goud…

“Politici worden verkozen, ze moeten in het nieuws komen en kunnen zich niet wegsteken. Maar sommigen zouden eens moeten leren dat als spreken geen meerwaarde biedt, het beter is te zwijgen!”

‘Dedecker en de N-VA zijn ook rechts en Vlaams, maar niet geïsoleerd?’

“Dat durf ik te betwijfelen. De dag dat Lijst Dedecker en de N-VA echt een bedreiging zullen vormen voor België, die dag zullen zij net als wij in een cordon sanitaire zitten. Ons vreemdelingenstandpunt is enkel een alibi, het gaat om ons Vlaams-nationaal standpunt.”

“De Wever heeft er ook al eens van mogen proeven. Hebt u de reactie gezien toen zijn partij een paar keer scherp en gevaarlijk uit de hoek kwam? Ze hebben geprobeerd op hem een karaktermoord te plegen.”

De Wever haalt vaak zwaar uit nar het Vlaams Belang…

“Hij moet zich toch positioneren. Vandaag is hij een concurrent, morgen kan hij onze bondgenoot zijn.”

Rechts of populist?

“Ik zie me eerder als radicaal rechts. Radicaal betekent beginselvast. Ik ben dat liever dan populist te zijn. Populisten praten mensen naar de mond. Wij merken dingen op, wij constateren de feiten, we creëren ze niet. Dedecker is een populist, wij hebben een overtuiging.”

Wat met de monarchie?

“Ik ben republikein. De monarchie is uit de tijd en er is niets democratisch aan. Ik heb ook geen enkele affiniteit met dat huis.”

“Ik kan me inbeelden dat veel mensen geboeid worden door hun hoge ‘Dag Allemaal’-gehalte. Maar bij mijn weten hebben ze buiten dat nog nooit in de geschiedenis iets gedaan om zich geliefd te maken bij de meerderheid van het land.”

Is het Vlaams Belang een anti-islam-partij?

“Ik denk dat we ons ernstige vragen moeten stellen of de islam compatibel is met onze waarden en normen. Als ik naar de praktijk kijk, dan is het antwoord ‘neen’.”

Bruno Valkeniers in Het Laatste Nieuws, 19.01.08

“VLAAMS BELANG STAAT VOOR REVOLUTIE”

Waarom?

“Als ik mijn droom van een onafhankelijk Vlaanderen wil waarmaken, moet ik dit gewoon doen.”

Geen discussie over het programma

“Het klopt dat er interne meningsverschillen waren over het afsluiten van een samenwerkingsverband met Lijst Dedecker. Maar dat moet kunnen. Het ging hier over de te voeren strategie, en niet over het programma. Over het einddoel – wat willen we bereiken met onze partij? – is er op geen enkel moment twijfel of discussie geweest.”

Niet over een nacht ijs

“Ik zit al heel lang in de Vlaamse Beweging en volgde de politiek op de voet. (…) Ik heb mij ook een doel gesteld, en dat doel is niet persoonlijk participeren aan de macht, zoals Peter Leyman allicht voor ogen had (ex-topman van Volvo die door CD&V werd binnengehaald en in het parlement gedropt, maar die nu alweer weg is…).”

“Mijn doel is het cordon doorbreken en zo de onafhankelijkheid van Vlaanderen dichterbij brengen. En die kans gaan we krijgen, daarvan ben ik overtuigd. Mijn droom is ooit de onafhankelijkheid van Vlaanderen te vieren.”

Vlaams Belang blijft Vlaams Belang

“De boodschap blijft dezelfde. Het Vlaams Belang is het Vlaams Belang. We gaan geen bocht nemen. Maar de stijl waarmee de boodschap gebracht wordt, moet veranderen. Al besef ik dat we fel moeten blijven, willen we gehoord worden door de media.”

‘De staatshervorming staat in het middelpunt van het politieke bedrijf; maar het Vlaams Belang komt niet in het debat voor’ (De Tijd)

Redactie: dat is niet de schuld van het Vlaams Belang, maar van de media die er alles aan doen om onze partij dood te zwijgen nu het voortbestaan van België op de helling staat…

“Als de geesten geëvolueerd zijn tot waar we vandaag staan, bevestigt dat alleen maar wat het Vlaams Belang al dertig jaar zegt: dat in dit land niets meer kan zonder ernstige toegevingen van Vlaanderen.”

Staatshervorming wordt maat voor niets

“Ik vrees dat de gesprekken weer eens op niets zullen uitdraaien. Hoe dikwijls hebben we het zo al niet geprobeerd in dit land? Daarom vinden wij dat het hoog tijd is dat de Vlamingen vertrekken vanuit hun eigen kracht en ophouden met België tot elke prijs te willen redden.”

Plan B

“Laat ons plan B op tafel gooien en van gemeenschap tot gemeenschap onderhandelen over de zaken die we eventueel nog gemeenschappelijk willen doen. En ik besef maar al te goed dat ook die onderhandelingen iets zullen kosten, maar dan zal het wel eenmalig zijn.”

‘De bedrijfswereld is niet voor eens splitsing van België”…

“Ja en neen. Het rapport van de denkgroep ‘In de Warande’ is ondertekend door enkele belangrijke bedrijfsleiders. En er zijn er tientallen die het niet ondertekend hebben omdat ze vreesden voor mogelijke economische gevolgen: chantage, verlies van klanten… En dat kunnen bedrijfsleiders zich niet permitteren. Maar ga eens met hen praten. Je hoort altijd hetzelfde: zoals het vandaag is, kan het niet verder, doe desnoods maar de volgende stap.”

Vlaamse partijen vergissen zich van strategie

“De klassieke Vlaamse partijen willen van boven naar beneden tot een confederatie komen. Fout! Een confederatie moet je opbouwen van onderen naar boven. Vandaar mijn vraag: laat ons dat gesprek van gemeenschap tot gemeenschap voeren.”

De toekomst van Brussel ligt in Vlaanderen

“Als Vlaamse Beweging zijn wij Brussel vandaag al lang kwijt, maar toch ligt de toekomst van Brussel in Vlaanderen. Ik zie twee leefbare opties voor Brussel: een tweetalige stad in een onafhankelijk Vlaanderen, of een Europese stad naar het voorbeeld van Washington DC in de Verenigde Staten.”

“Brussel ligt waar het ligt: ingebed in Vlaanderen, zelfs als de Brusselaars kiezen voor een alliantie met Wallonië. Je kan Brussel niet verhuizen, dat is nu eenmaal Vlaams grondgebied.”

Forza Flandria?

“Als we in Vlaanderen iets willen bereiken, moeten we van het cordon sanitaire af. Ik vind dat we in Vlaanderen meer kansen moeten grijpen om met alle nationalistische en rechtse partijen samen te werken.”

“De vijanden van Vlaams Belang zitten niet bij Lijst Dedecker of de N-VA. Als ik tot voorzitter word verkozen, wil ik in samenspraak met de partij via contacten en netwerken openingen proberen te creëren. (…) Maar het zou ook kunnen dat de opportuniteiten tot samenwerking zich vanzelf aandienen als de Octopus-gesprekken mislukken.”

Vlaams-nationale partij of anti-vreemdelingenpartij

“Voor mij is het heel duidelijk een Vlaams-nationalistische partij.”

“Maar als je dat zegt, heeft dat consequenties. Vlaanderen is een staat in wording, op zoek naar een identiteit, ingebed in Europa, met een eigen taal en een heel oude cultuur beïnvloed door de Westerse christelijk-humanistische waarden en normen. Die taal en cultuur willen wij behouden. Daarom zeggen wij dat massale immigratie zonder inburgering, assimilatie of aanpassing nefast is.”

Niet de vreemdelingen op zich zijn het probleem

“Ik geef toe: er zijn heel veel migranten die zich inburgeren, aanpassen en assimileren, maar er zijn er ook veel die dat niét doen. Zij zijn het probleem.”

Geen migratieland

“Vlaanderen is geen migratieland, daar zijn we te klein voor.”

Een vreemde in eigen land

“De realiteit is dat veel Vlamingen zich ontheemd voelen. Ze hebben het gevole niet meer thuis te zijn in hun eigen land. Daar moet de politiek zich ook om bekommeren.”

In Vlaanderen, het land van de KMO’s, moeten werkgevers en werknemers de handen in elkaar slaan

“Wij willen ons nog meer profileren als een volwassen partij op sociaal-economisch vlak. Wij willen afstappen van de kunstmatig in het leven geroepen strijd tussen werknemer en werkgever. Vlaanderen is het KMO-land bij uitstek. En in de meeste KMO’s staan werkgever en werknemer dicht bij elkaar, ze weten dat de neuzen in dezelfde richting moeten staan.”

Bruno Valkeniers in De Tijd, 19.01.08

Suedtirol Verrecke...

Het belgische model is dood

Gelukkig weten Amerikanen niet te veel over Belgische politiek. Na een satelliet-interview met ‘De Zevende Dag’ vroeg de cameraman op het dak van het CBS-gebouw mij of Brussel naast Belgie lag. Hij had gehoord dat beide iets met elkaar te maken hadden.

‘Bestaat België nog?

Zodra ik echter een politiek geinteresseerde Amerikaan ontmoet, volgt ondermijdelijk de vraag of Belgie nog bestaat. Ik dedramatiseer en antwoord dat Belgie zes regeringen heeft en er slechts één in moeilijkheden zit. Kortom: ‘Belgium is not yet running out of governments’. De verbazing over het aantal regeringen is meestal ook het einde van de dialoog.

De one liner waarmee ik de situatie probeer te redden, neemt natuurlijk niet weg dat er wel degelijk een probleem is. Internationaal wordt Belgie gezien als een land dat bezig is te verdwijnen. Het is een Kingdom in its final days.

‘België is afgelopen’

Het duurde lang voordat de internationale pers in de gaten had hoe ernstig de politieke crisis in Brussel was. Daarna kwamen alle grote Amerikaanse kranten met verhalen over het uiteen vallen van het land. De publieke opinie vatte de toestand met gekende haast samen: ‘Belgie is afgelopen, volgende onderwerp graag’.

Een internationaal handelsmerk

De federale structuren zijn natuurlijk wat taaier dan buitenstaanders denken maar zelfs de meest geoefende Wetstraat deskundige kan niet meer ontkennen dat het ‘Belgisch model’ vastzit. Tot voor kort was dit model een internationaal handelsmerk.

Ik herinner me hoe Jos Chabert, als Brussels minister voor het leven, naar Jeruzalem reisde om het Belgische model aan te prijzen voor de co-habitatie van Joden en Palestijnen. Ook in de Balkan crisis dook het ‘Belgisch model’ regelmatig op als modus vivendi voor bijvoorbeeld Bosnie-Herzegovina.

Zelfs de vroegere secretaris-generaal van de VN, Kofi Annan, zag het Belgisch model als oplossing voor de jarenlange blokkade in Cyprus. Het Belgisch model had dus een intrinsieke waarde.

Bouwstenen

Eerlijk gezegd, zitten er in het Belgisch model veel bouwstenen voor het construeren van een maatschappij met bevolkingsgroepen die om één of andere redenen fricties hebben. Denk maar aan de scheiding tussen zaaks- en persoongebonden materies. Daarmee kan men een culturele autonomie bewaren binnen een samenleving die één fysieke infrastructuur veronderstelt.

Voor Sarajevo is zoiets nu een oplossing. Ook in Kosovo zal de EU elementen uit het Belgisch model voor de dag moeten halen om een samenleving levenswaardig te houden, naast uiteraard de financiele steun.

Geen exportmiddel meer

Maar de voortdurende crisis heeft het ‘Belgisch model’ als exportmiddel kapot gemaakt. Een Belgische minister van Buitenlandse Zaken moet nu in het buitenland uitleggen dat Belgie nog bestaat. Ook de premier krijgt overal vragen. Tijdens een bezoek aan de Algemene Vergadering van de VN moet dat vrij irritant zijn geweest.

De lamme en de blinde

En ook het internationale zakenleven vraagt zich af hoe het nu eigenlijk zit. De buitenwereld ziet dat er in dat model ergens een ongeneesbaar virus van splitsing zit. De politicus die nu naar Israel, de Balkan, Congo of Cyprus trekt met het ‘Belgisch model’ wordt weggelachen. Zo gaat De Gucht geregeld naar Congo om te spreken over nationale eenheid. Dat is gelijk de lamme die de blinde vertelt hoe hij de marathon kan winnen.

Derk Jan Eppink

Israël sluit Gaza af

Sarkozy zingt de Vlaamse leeuw

Start van de octopuswerkgroep

Servië klaar voor afscheuring Kosovo

di 15/01/08 - De Servische regering heeft een plan goedgekeurd voor het geval Kosovo zich afscheurt.

De maatregelen zijn afgesproken op een spoedberaad van de regering, maar ze blijven geheim.

Vermoedelijk zal Servië de grens met Kosovo sluiten en een economische blokkade doorvoeren. Mogelijk wordt de stroom ook afgesneden.

Er is ook sprake van diplomatieke sancties tegen landen die Kosovo erkennen als onafhankelijke staat.

Kosovo is van plan om snel de onafhankelijkheid uit te roepen, mogelijk al volgende maand.

Deze video gaat over de terreur die de Servische (christelijke) minderheden in Kosovo moeten doorstaan. Ze worden al te vaak het slachtoffer van terreur door Albanese extremisten. In het gedrang rond de onafhankelijkheid mag deze christelijke minderheid niet vergeten worden.

http://www.solidarite-kosovo.com/

Gebruik Nederlands in Brussel neemt toe

ma 07/01/08 - Brussel heeft meer inwoners die erg goed Engels spreken dan inwoners die erg goed Nederlands kennen. Dat blijkt uit een taalonderzoek van de Vrije Universiteit Brussel.

Toch neemt het gebruik van het Nederlands in Brussel toe, onder meer in de administratie en de ziekenhuizen, lang één van de pijnpunten.

Steeds meer Frans- en anderstaligen leren Nederlands om een goede job te vinden en zien de meertaligheid van Brussel als een verrijking.

Maar tegenover de termen 'Vlaams' of 'Vlaming' koesteren de Brusselaars vooral negatieve gevoelens. Die worden geassocieerd met extremisme en extreme standpunten.

De volledige studie vindt u op www.brusselsstudies.be

Erasmusjongeren niet tuk op Vlaanderen

ma 14/01/08 - Er studeren nog altijd weinig buitenlandse jongeren aan Vlaamse universiteiten en hogescholen. Ook het omgekeerde geldt, want amper 2 procent van de Vlaamse studenten waagt zich aan een Erasmusuitwisseling. Dat schrijft De Standaard.

In het schooljaar 2005-2006 studeerden 3.157 buitenlandse Erasmusstudenten in Vlaanderen, nauwelijks 2 procent van het totaal aantal ingeschreven studenten.

Volgens Theo Francken van het kabinet van minister Geert Bourgeois (N-VA) heeft dat niet te maken met het geringe aantal cursussen dat in het Engels gegeven wordt.

"Ook bij de buitenlandse studenten die zich inschrijven voor een volledige cursus daalt het aantal de laatste jaren en die mensen volgen op dit moment al cursus in het Engels", aldus Francken.

"Vlaanderen blijkt niet echt de aantrekkelijkste regio om te komen studeren, ook niet als de cursussen in het Engels worden aangeboden", luidt het.

Bart Hendrickx, de directeur van het International Office van de KUL spreekt dit tegen. "Het Vlaamse hoger onderwijs zou zichzelf wel nog wat beter kunnen verkopen en zich ook wat flexibeler kunnen opstellen", stelt hij in het Radio 1-programma De Ochtend.

Vlaams minister van Wetenschapsbeleid Patricia Ceysens (Open VLD) volgt de redenering van Geert Bourgeois niet.

Volgens haar kan een hoger aantal lessen in het Engels wel degelijk buitenlandse studenten aantrekken. "Een expertenbureau geeft de aanbeveling om de taalregeling in het hoger onderwijs aan te passen", zegt Ceysens.

Over een conflict met collega Bourgeois wil Ceysens niet spreken. "We volgen enkel het rapport-Soete, dat zegt dat Vlaanderen internationaal, innovatief en een open kenniseconomie moet zijn."

Van de 3.157 Erasmusstudenten in Vlaanderen studeerde ruim de helft aan de universiteit. De resterende 1.400 jongeren studeerden aan een hogeschool.

Buitenlandse jongeren kiezen het vaakst voor de KU Leuven (763), gevolgd door de UGent (634), de UA, de VUB en de Universiteit Hasselt. Bij de hogescholen heeft de Katholieke Hogeschool Zuid-West-Vlaanderen met 205 exemplaren het grootste aantal buitenlandse studenten.

Ter info, ook het aantal Vlaamse jongeren dat met een Europese beurs zijn vleugels uitslaat, blijft erg klein. Ook dat aantal blijft al jaren hangen rond de 2 procent.

bron: "De Redactie"

Let vooral op het begrip "conservatieve taalwetgeving"

Lettre Ouverte

« Bienvenue chez les Ch’tis », le dernier film de Dany BOON qui sort ce 20 février, est appelé, paraît-il, à faire un tabac dans la région. Il s’agit de l’histoire d’un postier du midi sanctionné (!!!) par un déplacement à Bergues, endroit où l’essentiel du tournage s’est déroulé : « une sorte de Pôle Nord…ça meurt jeune là-bas ! » selon la réplique de l’un des acteurs !

Cette gaudriole réjouira sans doute une partie des spectateurs « norpadcalésiens » acceptant de se désigner sous le sobriquet de « ch’tis »… ce qui n’est le cas ni des Flamands, ni des Boulonnais, ni des Hennuyers (on y parle le « rouchi »), ni des Lillois ni de bien d’autres, qui ne se reconnaissent pas dans cette appellation accolée aux Poilus du bassin minier dans les tranchées de 1914-1918 ! Ce mot « ch’ti » est aussi une injure pour le picard, qui est la première langue littéraire de la France, bien avant le francien qui allait devenir le français. Le « ch’ti » actuel n’est guère plus qu’une certaine prononciation du français arrosée d’une bonne dose de vulgarité, selon les vrais Picards eux-mêmes.

Les Flamands de France restent pantois devant cette véritable colonisation « ch’ti », eux qui livrent un combat sans issue pour sauvegarder leur langue millénaire interdite par l’Etat français. Cette langue, le flamand, est celle de Sint Winoksbergen (« ch’est quo cha ? » plaisanterait sans doute notre comique « ch’ti »). Pour son information, il s’agit du vrai nom flamand de la bonne ville de « Bergues- Saint Winoc » où la pratique du chti est aussi incongrue que celle du papou ! On n’y a jamais parlé ce patois ! Il existe à Bergues des tonnes (oui, des tonnes !) d’archives écrites en flamand, jamais traduites, et que bientôt plus aucun Flamand de France ne sera en mesure de traduire ! De notre passé et de notre culture, les Français ont fait table rase. Aussi, avons –nous envie de répondre à Monsieur BOON et à ses imitateurs : « Bergues et le Westhoek ne sont pas un « ch’tiland » pour Bobos déracinés amateurs d’exotisme quart-mondiste !»

Dans une interview à la Voix du Nord le 8 janvier, le nouvel ambassadeur de l’identité régionale assure en s’excusant « utiliser les clichés pour les démolir ». L’effet sera inverse : le renforcement garanti – le rire aidant !- de ces clichés dans la France entière ! Bravo l’artiste ! Mais tout n’est pas perdu : cet effet sera quand même « payant » pour son auteur !

Tout cela en dit long sur le délabrement de l’identité régionale, véritable champ de ruines ! On pourrait y ajouter l’affligeante promotion du « 62 » par le Conseil Général du PdC pour les futures plaques d’immatriculation ! « Le Ch’ti se repère à sa plaque…le 62 fait partie de notre culture » selon le site du Conseil Général du « 62 » !…la liste de ce type de reniements identitaires est interminable !...et quel mépris pour le Peuple ! Passons sur les 24000 € que cette campagne coûtera aux contribuables du « 62 » pour renforcer leur propre abrutissement !

Pour démolir les clichés, il existe une solution plus radicale et plus efficace, celle consistant à restaurer la véritable identité de notre région, enracinée dans plus de 15 siècles d’Histoire ! Et pour commencer, la réhabilitation d’un véritable nom de Région pour remplacer celui de « Nord - Pas de Calais » sans personnalité et qui fait honte à tout régional un tout petit peu cultivé !

Nous nous appelons « FLANDRE ARTOIS HAINAUT », nous sommes les « PAYS-BAS FRANÇAIS » ou mieux, les « PAYS-BAS DU SUD ». Nous avons une identité et une vocation nordiques (en tant que riverains de la Mer du Nord) et non méditerranéenne. Nous avons l’ambition d’accéder à la prospérité et à la santé de nos voisins septentrionaux ! Nous étions l’une des plus riches provinces d’Europe avant de nous retrouver annexés dans ce « norpadcalé » français qui détient tous les Oscars de chômage, de pauvreté, de RMI, d’illettrisme, de mortalité infantile, d’alcoolisme, de pollution ! Le vocable « ch’ti » représente tout ça pour les gens de l’extérieur, même avec la connotation – très réelle - de convivialité et de sympathie attachée aux « Gens du Nord » ! La dérision comme arme, c’est un peu court ! C’est se complaire de manière morbide et démagogique dans l’immobilisme !

NOUS NE VOULONS PAS DE CETTE IDENTITE CALAMITEUSE !

Notre Région doit reconquérir sa personnalité authentique !

Il est temps que les habitants, les élus et les médias se réveillent et engagent un véritable combat sans complexes pour sortir

Et pourquoi Dany BOON, dont on ne peut douter de son attachement à sa région, ne pourrait-il pas utiliser sa notoriété pour ce combat là ? Notre soutien lui serait assuré !

Lille, le 13 janvier 2008

Régis DE MOL

Président de l’Alliance Régionale Flandre Artois Hainaut

www.alliance-regionale.org

www.pays-bas-francais.org

Maingain: "Eerder Bye Bye Flanders dan Bye Bye Belgium"

De chantage van de Vlaamse partijen met hun eisen en het separatisme kan leiden tot een "Bye Bye Flanders", verklaarde FDF-voorzitter Olivier Maingain vanmiddag op RTL-TVI. CD&V-Vlaams parlementslid Eric Van Rompuy stelde dan weer dat het heropenen van het debat over de taalgrens kan leiden tot het "ontploffen van België".

Regering
Olivier Maingain zei dat hij zich niet gebonden voelt door het ultimatum voor het vormen van een definitieve regering op basis van een institutioneel akkoord. "We hebben noch een resultaatsverbintenis noch een deadline om tot een akkoord te komen. We hebben alle tijd", meende de FDF-voorzitter die benadrukte dat enkel de Vlaamse partijen vragende partij zijn voor een staatshervorming.

Van Rompuy
Dat standpunt verwonderde Eric Van Rompuy: "U heeft tijd? Maar er moet tegen 23 maart een institutioneel akkoord zijn of anders is er geen regering meer." "Ik ben niet gebonden door een deadline. Er is een regering in functie", repliceerde Maingain. De prioriteiten liggen volgens hem op het sociaal-economisch vlak, en voor er een nieuwe regering komt, dient er een andere formule voorgesteld te worden.

Taalgrens
Ook over de taalgrens stonden beide politici lijnrecht tegenover elkaar. "Indien u wil dat België ontploft, moet u het debat over de taalgrens maar heropenen", stelde Van Rompuy. Maingain antwoordde dat hij wel degelijk dat debat willen heropenen. De Franstaligen zijn volgens hem de "permanente chantage" meer en meer beu: "Indien jullie onze eisen niet willen aanvaarden, wordt het separatisme", stelde Maingain nog.

Bye Bye Flanders
Als men met separatisme dreigt indien de Franstaligen niet ingaan op de Vlaamse eisen, wordt het niet zozeer "Bye Bye Belgium" maar wel "Bye Bye Flanders" vermits de Franstaligen de continuïteit van België kunnen verzekeren, stelde Maingain. De FDF-voorzitter verwees hiermee naar de RTBF-fictie-documentaire.

bron: De Morgen

Wij steunen dus de heer Maingain volledig in zijn plannen om de taalgrens opnieuw in vraag te stellen, dan ontploft de boel gegarandeerd !

Luchthaven Charleroi opent nieuwe terminal

Madrid foltert!

Als een Bask klaagt dat hij of zij gefolterd is door de arm der wet, dan komt er uit Madrid steeds hetzelfde antwoord: “Ze moeten het zeggen van ETA”. Maar op 7 januari liep het fout toen een arrestant om 4 uur ’s ochtends op de spoedafdeling van een ziekenhuis in Donostia terechtkwam. Igor Portu werd daags voordien samen met een vriend aangehouden door de Guardia Civil in Arrasate (provincie Gipuzkoa). Ze worden verdacht van banden met de Baskische bevrijdingsorganisatie ETA en werden in afzondering geplaatst. Dit betekent dat ze niemand te zien krijgen, ook geen advocaten. Tijdens het afzonderingsregime worden de arrestanten dagenlang verhoord door de ordediensten. In het ziekenhuis vertelde Igor Portu dat hij zwaar was afgetuigd. Dit bleek ook uit het medisch verslag dat in verschillende media uitlekte (zie http://www.gara.net/agiriak/20080107_parte_igorportu.pdf). Twee gebroken ribben, een doorboorde long, een zware bloeduitstorting aan het linkeroog en bloeduitstortingen over het hele lichaam werden vast gesteld. In een reactie zei de Guardia Civil dat Igor Portu zich tijdens zijn arrestatie verzet heeft: eigen schuld, dikke bult! Dit had kunnen kloppen, maar de arrestatie vond zondagmiddag plaats in het bijzijn van tal van getuigen. Die verklaren dat de jonge Bask zich op geen enkele manier heeft verzet, wel in tegendeel.

De verontwaardiging over dit voorval is uiteraard groot, temeer daar het geen alleenstaand feit is. Hoewel de Spaanse overheid moderne foltertechnieken toepast die weinig of geen fysieke letsels teweeg brengen, komen er met de regelmaat van de klok harde bewijzen naar boven. Internationale instanties en mensenrechtenorganisaties hebben de situatie al meermaals aangeklaagd. Toch blijft Madrid het probleem hardnekkig ontkennen en gaat de criminalisering van de Baskische gevangenen- en mensenrechtenorganisaties gewoon voort. Zij weten zich hierin gesteund door de andere Europese lidstaten, die er voor terugdeinzen om de wantoestanden aan te klagen.
De Vlaams-Socialistische Beweging (V-SB) roept onze politici dan ook op om de Spaanse folterpraktijken scherp te veroordelen.

bron: www.v-sb.be