Open brief aan Karel De Gucht, minister van Buitenlandse Zaken (Open VLD)
door Willy De Waele, burgemeester (Open VLD) van Lennik
Betreft: splitsing van de kieskring – compensaties?
Met verbazing en verontwaardiging heb ik kennis genomen van uw verklaring in de Zevende Dag deze middag; ik citeer: “als men denkt dat men dat kan splitsen zonder dat een prijs moet worden betaald, dan gaat dat niet lukken” einde citaat.
Het verbaast mij des te meer dat een minister in functie, die geacht wordt de toepassing van de rechtsregels die de overheid zelf uitgevaardigd heeft, ondergeschikt maakt aan het verlenen van compensaties.
Voor de goede orde herinner ik zijne excellentie er aan dat:
➢ De federale staat ingedeeld is in 4 taalgebieden: het Nederlandse taalgebied, het Franse taalgebied, het tweetalige gebied Brussel-hoofdstad en het Duitse taalgebied – artikel 4 van de grondwet. Elke gemeente van het Rijk maakt deel uit van één van deze taalgebieden;
➢ De regeling ingevoerd door de wetten van 13 december 2002 en 13 februari 2007 tot wijziging van het kieswetboek en bijlage, waardoor overal in het land provinciale kieskringen zijn ingesteld, met uitzondering van de provincie Vlaams-Brabant, onmiskenbaar strijdig is met deze grondwettelijke indeling van het land;
➢ Door de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde te handhaven, en daar is u mede verantwoordelijk voor, behandelt de wetgever de kandidaten van de provincie Vlaams-Brabant op een andere wijze dan de kandidaten van de andere provincies, vermits, enerzijds, zij die kandidaat zijn in de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde in concurrentie moeten treden met kandidaten die elders dan in die provincie kandideren, en, anderzijds, zij die kandideren in de kieskring Leuven niet op dezelfde wijze worden behandeld als zij die kandideren in de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. “ (arrest van het Grondwettelijk Hof van 26 mei 2003)
➢ Bij het vastleggen van de taalgrens werden aan de Franstaligen in zes gemeenten rond Brussel beperkte administratieve en individuele faciliteiten toegestaan die per definitie uitdovend zijn. Het is niet te verantwoorden dat voor alle nadien bijkomenden dezelfde voorkeurregeling gehandhaafd blijft.
“De taalfaciliteiten die door CVP, SP, VU en Agalev in de grondwet werden beschermd met een bijzondere dubbele meerderheid, moeten worden afgebouwd. Aan het territorialiteitsbeginsel kan in geen enkel geval worden getornd.”
Fundamenten voor verandering. Goedgekeurde resolutie door het Congres op 24, 25 en 26 april 1998 te Gent
➢ De Franstaligen vergeten (?) zijn dat het afsluiten van het Hertoginnedalakkoord, waarbij in zes randgemeenten taalfaciliteiten werden ingevoerd, eveneens overeengekomen werd dat de top van de gemeentelijke administraties in de 19 Brusselse gemeenten binnen de tien jaar paritair moesten samengesteld zijn en tweetalig.
➢ De taalfaciliteiten die de Vlamingen in de taalgrensstreek toegekend werden, worden door de Franstaligen systematisch geboycot; zelfs een Vlaamse school in Komen blijft verstoken van de wettelijk voorziene betoelaging.
➢ Op 13 mei 2004 de toenmalige eerste burger van Vlaanderen, Bart SOMERS, en de waarnemende voorzitter van de VLD, Dirk STERKX namens de partij de volgende verbintenis ondertekend hebben:
• Dat de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde op de federale politieke agenda wordt gezet. De bespreking moet leiden tot de toepassing van de grondwet en de uitvoering van het arrest van het Arbitragehof en dit door de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. Vlaanderen dient hiervoor geen prijs te betalen.
• Dat, indien dit niet onmiddellijk wordt gerealiseerd, hun fracties in Kamer en Senaat de door hen ingediende voorstellen over de splitsing van de kieskring onverwijld zullen goedkeuren.
➢ De Vlaamse Gemeenschap de Franstalige scholen in de faciliteitengemeenten blijft betoelagen en aldus de verfransing van de rand mede financiert. Ook dat is een vorm van discriminatie.
➢ Omtrent de taalkundige homogeniteit en integriteit van Vlaanderen, ook in de faciliteitengemeenten, kunnen geen compromissen gesloten worden. Wie zich in Vlaanderen uit vrije wil vestigt wordt geacht de taal en de cultuur te aanvaarden.
➢ Dit principe trouwens in Wallonië, ook vandaag nog, onverkort wordt toegepast; honderdduizenden Vlamingen zijn om den brode naar het zuiden des lands getrokken zonder dat er ook maar sprake was van enige faciliteit, noch taalkundig, noch economisch. (territorialiteitsbeginsel)
➢ De compromisvoorstellen die in de schoot van de federale regering in 2005 werden onderhandeld voor een halve splitsing (in feite 1/3de) van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde gelijk staan met politieke zelfmoord (zie de electorale gevolgen van het Egmond pakt voor wijlen de Volksunie).
Indien de Franstaligen blijven weigeren de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde en van het gerechtelijke arrondissement Brussel, zonder enige compensatie te aanvaarden, moeten zij er zich van bewust worden dat het Belgische staatverband, dat zij zo hoog in hun vaandel voeren, regelrecht op de klippen laten lopen en de fundamenten van het federale België zelf ondergraven.
Ik neem aan, mijnheer de minister, dat het niet uw bedoeling kan zijn om in deze omstandigheden hand en spandiensten te verlenen om de vorming van een federale regering mogelijk te maken die de belangen van Vlaanderen in het algemeen deze van de Vlamingen in Halle-Vilvoorde in het bijzonder blijvend veronachtzaamt.
Tenslotte vraag ik uw aandacht voor onderstaande resolutie uit de Fundamenten voor verandering (Goedgekeurd door het Congres op 24, 25 en 26 april 1998 te Gent).
“De VLD wil een beter statuut voor Vlaanderen door de definitieve keuze voor een confederaal model. Het zwaartepunt komt bij de deelstaten te liggen die bepalen welke bevoegdheden ze aan het federale niveau laten. Het aantal bestuursniveaus moet verminderen. Vlaanderen moet minstens bevoegd worden voor de gezondheidszorgen, de kinderbijslagen, het tewerkstellingsbeleid en het mobiliteitsbeleid. Taalfaciliteiten moeten uitdoven. Elk bestuursniveau krijgt de volledige fiscale autonomie
Fundamenten voor verandering.
Ik hoop dat deze resolutie bij de huidige regeringsonderhandelingen in gedachten houdt. Hoe het staatsverband ook moge genoemd worden doet niets ter zake. Belangrijk is dat de nieuwe structuren verhinderen dat Vlaamse beleidsbeslissingen worden tegengehouden door politieke mandatarissen van een ander gewest en een andere gemeenschap.
Met vriendelijke Vlaamse groeten van een andermaal teleurgesteld maar onverzettelijk Vlaams Liberaal Democraat en militant.
Willy DE WAELE
Burgemeester van Lennik
Betreft: splitsing van de kieskring – compensaties?
Met verbazing en verontwaardiging heb ik kennis genomen van uw verklaring in de Zevende Dag deze middag; ik citeer: “als men denkt dat men dat kan splitsen zonder dat een prijs moet worden betaald, dan gaat dat niet lukken” einde citaat.
Het verbaast mij des te meer dat een minister in functie, die geacht wordt de toepassing van de rechtsregels die de overheid zelf uitgevaardigd heeft, ondergeschikt maakt aan het verlenen van compensaties.
Voor de goede orde herinner ik zijne excellentie er aan dat:
➢ De federale staat ingedeeld is in 4 taalgebieden: het Nederlandse taalgebied, het Franse taalgebied, het tweetalige gebied Brussel-hoofdstad en het Duitse taalgebied – artikel 4 van de grondwet. Elke gemeente van het Rijk maakt deel uit van één van deze taalgebieden;
➢ De regeling ingevoerd door de wetten van 13 december 2002 en 13 februari 2007 tot wijziging van het kieswetboek en bijlage, waardoor overal in het land provinciale kieskringen zijn ingesteld, met uitzondering van de provincie Vlaams-Brabant, onmiskenbaar strijdig is met deze grondwettelijke indeling van het land;
➢ Door de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde te handhaven, en daar is u mede verantwoordelijk voor, behandelt de wetgever de kandidaten van de provincie Vlaams-Brabant op een andere wijze dan de kandidaten van de andere provincies, vermits, enerzijds, zij die kandidaat zijn in de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde in concurrentie moeten treden met kandidaten die elders dan in die provincie kandideren, en, anderzijds, zij die kandideren in de kieskring Leuven niet op dezelfde wijze worden behandeld als zij die kandideren in de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. “ (arrest van het Grondwettelijk Hof van 26 mei 2003)
➢ Bij het vastleggen van de taalgrens werden aan de Franstaligen in zes gemeenten rond Brussel beperkte administratieve en individuele faciliteiten toegestaan die per definitie uitdovend zijn. Het is niet te verantwoorden dat voor alle nadien bijkomenden dezelfde voorkeurregeling gehandhaafd blijft.
“De taalfaciliteiten die door CVP, SP, VU en Agalev in de grondwet werden beschermd met een bijzondere dubbele meerderheid, moeten worden afgebouwd. Aan het territorialiteitsbeginsel kan in geen enkel geval worden getornd.”
Fundamenten voor verandering. Goedgekeurde resolutie door het Congres op 24, 25 en 26 april 1998 te Gent
➢ De Franstaligen vergeten (?) zijn dat het afsluiten van het Hertoginnedalakkoord, waarbij in zes randgemeenten taalfaciliteiten werden ingevoerd, eveneens overeengekomen werd dat de top van de gemeentelijke administraties in de 19 Brusselse gemeenten binnen de tien jaar paritair moesten samengesteld zijn en tweetalig.
➢ De taalfaciliteiten die de Vlamingen in de taalgrensstreek toegekend werden, worden door de Franstaligen systematisch geboycot; zelfs een Vlaamse school in Komen blijft verstoken van de wettelijk voorziene betoelaging.
➢ Op 13 mei 2004 de toenmalige eerste burger van Vlaanderen, Bart SOMERS, en de waarnemende voorzitter van de VLD, Dirk STERKX namens de partij de volgende verbintenis ondertekend hebben:
• Dat de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde op de federale politieke agenda wordt gezet. De bespreking moet leiden tot de toepassing van de grondwet en de uitvoering van het arrest van het Arbitragehof en dit door de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde. Vlaanderen dient hiervoor geen prijs te betalen.
• Dat, indien dit niet onmiddellijk wordt gerealiseerd, hun fracties in Kamer en Senaat de door hen ingediende voorstellen over de splitsing van de kieskring onverwijld zullen goedkeuren.
➢ De Vlaamse Gemeenschap de Franstalige scholen in de faciliteitengemeenten blijft betoelagen en aldus de verfransing van de rand mede financiert. Ook dat is een vorm van discriminatie.
➢ Omtrent de taalkundige homogeniteit en integriteit van Vlaanderen, ook in de faciliteitengemeenten, kunnen geen compromissen gesloten worden. Wie zich in Vlaanderen uit vrije wil vestigt wordt geacht de taal en de cultuur te aanvaarden.
➢ Dit principe trouwens in Wallonië, ook vandaag nog, onverkort wordt toegepast; honderdduizenden Vlamingen zijn om den brode naar het zuiden des lands getrokken zonder dat er ook maar sprake was van enige faciliteit, noch taalkundig, noch economisch. (territorialiteitsbeginsel)
➢ De compromisvoorstellen die in de schoot van de federale regering in 2005 werden onderhandeld voor een halve splitsing (in feite 1/3de) van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde gelijk staan met politieke zelfmoord (zie de electorale gevolgen van het Egmond pakt voor wijlen de Volksunie).
Indien de Franstaligen blijven weigeren de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde en van het gerechtelijke arrondissement Brussel, zonder enige compensatie te aanvaarden, moeten zij er zich van bewust worden dat het Belgische staatverband, dat zij zo hoog in hun vaandel voeren, regelrecht op de klippen laten lopen en de fundamenten van het federale België zelf ondergraven.
Ik neem aan, mijnheer de minister, dat het niet uw bedoeling kan zijn om in deze omstandigheden hand en spandiensten te verlenen om de vorming van een federale regering mogelijk te maken die de belangen van Vlaanderen in het algemeen deze van de Vlamingen in Halle-Vilvoorde in het bijzonder blijvend veronachtzaamt.
Tenslotte vraag ik uw aandacht voor onderstaande resolutie uit de Fundamenten voor verandering (Goedgekeurd door het Congres op 24, 25 en 26 april 1998 te Gent).
“De VLD wil een beter statuut voor Vlaanderen door de definitieve keuze voor een confederaal model. Het zwaartepunt komt bij de deelstaten te liggen die bepalen welke bevoegdheden ze aan het federale niveau laten. Het aantal bestuursniveaus moet verminderen. Vlaanderen moet minstens bevoegd worden voor de gezondheidszorgen, de kinderbijslagen, het tewerkstellingsbeleid en het mobiliteitsbeleid. Taalfaciliteiten moeten uitdoven. Elk bestuursniveau krijgt de volledige fiscale autonomie
Fundamenten voor verandering.
Ik hoop dat deze resolutie bij de huidige regeringsonderhandelingen in gedachten houdt. Hoe het staatsverband ook moge genoemd worden doet niets ter zake. Belangrijk is dat de nieuwe structuren verhinderen dat Vlaamse beleidsbeslissingen worden tegengehouden door politieke mandatarissen van een ander gewest en een andere gemeenschap.
Met vriendelijke Vlaamse groeten van een andermaal teleurgesteld maar onverzettelijk Vlaams Liberaal Democraat en militant.
Willy DE WAELE
Burgemeester van Lennik
.jpg)
