HAVANA, 20 februari 2008 (IPS) - Raúl Castro, die zondag allicht verkozen wordt tot nieuwe Cubaanse president, lijkt snel werk te moeten maken van economische en politieke hervormingen om het Cubaans socialisme te laten voortbestaan. Inspiratie kan hij putten uit de massa’s voorstellen die Cubaanse burgers de voorbije anderhalf jaar op papier hebben gezet.
Zondag (24 februari) wordt het Cubaanse parlement geïnstalleerd en kiezen de nieuwe volksvertegenwoordigers de president en de leden van de Staatsraad, het hoogste regeringsorgaan. Nu Fidel dinsdag liet weten dat hij geen kandidaat meer is, verwacht iedereen dat Raúl, die sinds juli 2006 al tijdelijk het roer had overgenomen van Fidel, definitief wordt bevestigd als Cubaanse regeringsleider.
Veel is er het voorbije anderhalve jaar niet veranderd op Cuba, maar het woord “verandering” dook wel vaak op in officiële toespraken. Voor het eerst lijkt daarin ook de stem van de burger mee te tellen. Raúl riep de Cubanen op 26 juli 2006 op brede discussies te beginnen over de meest prangende problemen waarmee ze geconfronteerd worden. Dat proces van vergaderingen en discussierondes leverde maar liefst 1,3 miljoen voorstellen op van burgers die concrete zaken anders willen aangepakt zien.
Veel Cubanen ergeren zich eraan dat nogal wat verbruiksgoederen alleen verkocht worden tegen de convertibele peso, een andere munteenheid dan de peso waarin de lonen worden uitbetaald. Die goederen zijn daardoor in de praktijk onbetaalbaar voor Cubanen die geen geld uit het buitenland krijgen of met toeristen in aanraking komen. De lage lonen, huisvestingproblemen, het gebrekkige openbare vervoer en de bedenkelijke kwaliteit van het onderwijs en de gezondheidszorg zijn andere punten waar de regering volgens de ingediende suggesties werk moet maken.
Er zijn ook voorstellen om de beperkingen op privéondernemingen en zelfstandige arbeid te versoepelen, om Cubanen weer toegang te bieden tot strandhotels die nu voorbehouden zijn aan toeristen en om de burgers weer vrij naar het buitenland te laten reizen.
De lijst met verzuchtingen is nog veel langer. Er zijn Cubanen die vinden dat de landbouwsector nog veel grondiger hervormd moeten worden dan nu het geval is, en dat de regering moet aanpikken bij de voorzichtige liberalisering en decentralisering van de jaren 90, die later werd teruggeschroefd.
De regering kan al die verzuchtingen niet zomaar opzijschuiven. Vorige maand verklaarde Raúl dat het nieuwe parlement voor “belangrijke beslissingen” staat die “stap voor stap” zullen worden uitgevoerd.
Het is nog de vraag of het Cubaanse systeem daardoor echt zal veranderen. De meeste voorstellen sturen aan op veranderingen “die ertoe zouden bijdragen dat het huidige sociaal beleid kan worden voortgezet”, oordeelt Mariela Castro, de dochter van Raúl en het hoofd van het Cubaans Centrum voor Seksuele Opvoeding. Mariela Castro is er voorstander van dat de burgerdiscussies “een permanent system” worden.
bron : MO
Zondag (24 februari) wordt het Cubaanse parlement geïnstalleerd en kiezen de nieuwe volksvertegenwoordigers de president en de leden van de Staatsraad, het hoogste regeringsorgaan. Nu Fidel dinsdag liet weten dat hij geen kandidaat meer is, verwacht iedereen dat Raúl, die sinds juli 2006 al tijdelijk het roer had overgenomen van Fidel, definitief wordt bevestigd als Cubaanse regeringsleider.
Veel is er het voorbije anderhalve jaar niet veranderd op Cuba, maar het woord “verandering” dook wel vaak op in officiële toespraken. Voor het eerst lijkt daarin ook de stem van de burger mee te tellen. Raúl riep de Cubanen op 26 juli 2006 op brede discussies te beginnen over de meest prangende problemen waarmee ze geconfronteerd worden. Dat proces van vergaderingen en discussierondes leverde maar liefst 1,3 miljoen voorstellen op van burgers die concrete zaken anders willen aangepakt zien.
Veel Cubanen ergeren zich eraan dat nogal wat verbruiksgoederen alleen verkocht worden tegen de convertibele peso, een andere munteenheid dan de peso waarin de lonen worden uitbetaald. Die goederen zijn daardoor in de praktijk onbetaalbaar voor Cubanen die geen geld uit het buitenland krijgen of met toeristen in aanraking komen. De lage lonen, huisvestingproblemen, het gebrekkige openbare vervoer en de bedenkelijke kwaliteit van het onderwijs en de gezondheidszorg zijn andere punten waar de regering volgens de ingediende suggesties werk moet maken.
Er zijn ook voorstellen om de beperkingen op privéondernemingen en zelfstandige arbeid te versoepelen, om Cubanen weer toegang te bieden tot strandhotels die nu voorbehouden zijn aan toeristen en om de burgers weer vrij naar het buitenland te laten reizen.
De lijst met verzuchtingen is nog veel langer. Er zijn Cubanen die vinden dat de landbouwsector nog veel grondiger hervormd moeten worden dan nu het geval is, en dat de regering moet aanpikken bij de voorzichtige liberalisering en decentralisering van de jaren 90, die later werd teruggeschroefd.
De regering kan al die verzuchtingen niet zomaar opzijschuiven. Vorige maand verklaarde Raúl dat het nieuwe parlement voor “belangrijke beslissingen” staat die “stap voor stap” zullen worden uitgevoerd.
Het is nog de vraag of het Cubaanse systeem daardoor echt zal veranderen. De meeste voorstellen sturen aan op veranderingen “die ertoe zouden bijdragen dat het huidige sociaal beleid kan worden voortgezet”, oordeelt Mariela Castro, de dochter van Raúl en het hoofd van het Cubaans Centrum voor Seksuele Opvoeding. Mariela Castro is er voorstander van dat de burgerdiscussies “een permanent system” worden.
bron : MO
.jpg)
