ZWARTE WOENSDAG

Dinsdag 29 april 2008

 

Beste Klauwaertvrienden, vandaag heeft deze bastaardstaat een afspraak met de geschiedenis niet gemist. Waarom zult u zich afvragen.

Zoals u weet zijn de Franstaligen van strategie veranderd voor wat betreft het oplossen van het probleem B H V. Iedereen die de politiek volgt had verwacht dat na de afloop van de eerste procedure inzake het belangenconflict, er een nieuw belangenconflict zou worden opgestart, maar  de rakkers uit het zuiden hebben het geweer van schouder veranderd en zodoende B H V tot een acuut probleem voor Yves Leterme gemaakt. Waarom hebben ze dit gedaan?

We weten het niet zeker maar vermoedelijk schatten ze de geitenboer uit Ieper als zeer zwak in en denken ze hem onder druk te kunnen zetten en daarmee gans de CD&V en de NVA,  om zo een hoge prijs te laten betalen door Vlaanderen voor de splitsing van B H V.

Door deze nieuwe situatie (afgelopen procedure belangenconflict) belette immers niets meer het federaal parlement om over deze materie tot een snelle stemming te komen, waarbij Vlaanderen zijn democratische meerderheid kon aanwenden om B H V te splitsen  ZONDER EEN PRIJS te betalen. Dit kon reeds gebeuren morgen, woensdag 30 april 2008. In het kamerreglement is immers bepaald dat het parlement het recht heeft om iedere week in plenaire vergadering samen te komen om de democratische controle op de regering te kunnen uitoefenen.

Wat hebben we vandaag meegemaakt, beste klauwaertvrienden? U houdt het niet voor mogelijk. De meerderheid heeft beslist dat het parlement morgen niet mag samenkomen in plenaire vergadering. Met andere woorden, de democratie wordt voor minstens een week letterlijk buiten spel gezet. Inderdaad goede Vlaming, de democratie is opgeheven enkel en alleen om deze schurkenstaat overeind te houden.

DIT IS SEDERT 1830 NOG NOOIT VERTOOND, zelf een zuivere Belgicist als Herman De Croo spreekt dit niet tegen vandaar mijn titel  “zwarte woensdag”  een absoluut dieptepunt voor de Vlaamse ontvoogding.

Ik roep de Vlaamse beweging op om onmiddellijk te mobiliseren want de huidige machthebbers zijn nu te ver gegaan. Deze politieke schurken zijn werkelijk tot alles in staat om  dit onzalige land in stand te houden.

Jan zonder Land

Tussen bank en troon

 

KNACK 31 augustus 2005

Nathan Rothschild, telg uit het wereldberoemde bankiersgeslacht, was voor het ontstaan van de onafhankelijke staat België belangrijker dan alle diplomaten en politici van die tijd samen.

 

Antwerpen wordt pas in december 1832 op de troepen van Oranje heroverd.

De geschiedenisboekjes voor de schoolkinderen vermelden, bij het epos van de Belgische omwenteling, zelden het belangrijke Dictaat van Calais. Het is zelfs onrechtvaardig dat wel de vaderen des vaderlands Charles Rogier, Alexandre Gendebien en Joseph Lebeau standbeelden kregen, maar dat in het hele land niet één straat of plein vernoemd is naar de bankier Nathan Rothschild.

Nathan Rothschild, zoon uit het wereldberoemde bankiersgeslacht dat zo veel kronen heeft gemaakt en gebroken, was voor het ontstaan van de onafhankelijke staat België nochtans belangrijker dan alle politici en diplomaten van die tijd samen. Met het al genoemde Dictaat van Calais sloeg de bankier een grote slag: hij zou, met zijn fondsen, de nieuwgeboren staat aan kasmiddelen helpen en dat voorschot uiteraard gegarandeerd terugkrijgen met de nodige renten.

Voor Rothschild betekende de Belgische onafhankelijkheid niet alleen de geboorte van een nieuwe klant, maar ook die van een makkelijk te hanteren pion op het internationale politiek schaakbord. Zijn naam was Leopold I van Saksen-Coburg.

De Britse financiële wereld overschaduwt op dat moment die van alle andere landen, ook omdat op het continent het politieke en economische gewicht van de adel en het grootgrondbezit uit het Ancien Régime de kapitalistische ontwikkeling blijft afremmen.

Eén bankiersfamilie spon in die tijd zijn macht uit over al die landen. De Rothschilds probeerden met vier broers in Wenen, Londen, Frankfurt en Parijs al die politieke tegenstellingen te overbruggen. Zij in de eerste plaats ijverden voor de handhaving van het nieuwe Europese status-quo, want zij waren sinds 1818 ongetwijfeld de machtigste internationale geldmachine.

De Rothschilds, vanuit Londen geleid door Nathan, hebben in hun onderlinge correspondentie van die tijd maar één leidraad: de vrede in Europa. Zij spelen de leidende rol in het verlenen van alle staatsleningen in Oostenrijk, Engeland, de Pauselijke Staten en straks Frankrijk en België.

Alleen de vrede kon hun staatsrenten in Wenen, Londen en Parijs voor ineenstorting behoeden. Zij temperden dus in Wenen de contrarevolutie bij staatskanselier Klemens von Metternich en noopten in Parijs Louis Philippe tot het intomen van de revolutionairen die al droomden van de republiek.

Midden in het geweld van 1830 schrijft James de Rothschild vanuit Parijs aan het bankfiliaal in Wenen: 'Mijn beste broer Salomon, alles hangt af van de Prins (Metternich). Wij zitten opgescheept met voor 18 miljoen frank Franse staatsrenten. Als er vrede komt stijgen ze naar 75, maar wordt het oorlog dan dalen ze tot 45. Ik mag u wel zeggen dat hier reden genoeg is om er het hoofd bij te verliezen. Over het algemeen staat men positief tegenover vrede maar toch maakt de oorlogsgedachte aan alle kanten vooruitgang.'

Voor deze bankiers beslissen oorlog en vrede in Europa over de quotering omhoog of omlaag van het kapitaal dat zij aan alle betrokken landen hebben uitgeleend. Maar hun politieke invloed is enorm. Hun beroemde koeriers worden van hoofdstad tot hoofdstad benut door vorsten en regeringsleiders die hun diskreet overleg niet durven toe te vertrouwen aan de eigen diplomatieke verbindingskanalen.

 

Amper een jaar later, in 1831, wordt op bevel van Londen prins Leopold van Saksen-Coburg node geaccepteerd als koning van België. De rol van de Rothschilds valt daarbij niet te onderschatten.

 

James De Rothschild komt na Nathans dood aan het hoofd van de bankiersfamilie.

Prins Leopold had vóór 1830 al wat te maken met de beroemde bankiers. Al wordt zijn nauwe relatie met hen - vóór en na 1830 - tot op vandaag erg geheimzinnig gehouden. Het staat vast dat de hertogen van Coburg rond 1800 nagenoeg geruïneerd werden door de Franse bezetting onder Napoleon. Al de staten van het hertogdom gingen toen verloren en Leopolds vader, erfprins Franz van Coburg, beschikte, volgens biograaf graaf Corti, vanaf die tijd over een jaarinkomen van amper 4,000 florijnen om de hele familie te onderhouden.

Prins Leopold beschikte als achtste kind van erfprins Franz van huize uit dus over geen noemenswaardig vermogen. Neen, men kan onmogelijk stellen dat het Huis Coburg in de 19e eeuw vanwege zijn grote economische armslag is doorgedrongen tot de top van de Europese adel. Er speelden andere relaties een doorslaggevende rol bij hun opgang,

Over de jeugdjaren schrijft graaf Corti: 'Men ziet er het businessinstinct bij Leopold opduiken dat er hem later toe zal brengen de rijkdom van België tot ontwikkeling te brengen en dat grotendeels zal bijdragen tot zijn succes.'

Wanneer de Duitse prins in 1816 naar het Britse hof vertrekt in gezelschap van zijn intimus Freiherr von Stockmar zorgen de politieke en financiële relaties in Londen ervoor dat hij in korte tijd uitgroeit tot een internationale politieke figuur. Belangrijk, zo niet doorslaggevend is daarbij ongetwijfeld dat hij in Londen bevriend raakte met de beroemde Nathan Rothschild, een spilfiguur in de Europese politiek en het internationale zakenleven van zijn tijd.

Vanaf de Londense periode zien we hoe de banden tussen Leopold en de Rothschild-bankiers in Parijs, Napels, Wenen en Londen steeds nauwer werden aangehaald, tot aan zijn dood in 1865. In 1845 zal bij de Britse Rothschilds zelfs een kleinzoon van Nathan Leopold worden gedoopt, naar de naam van een van grootvaders beste vrienden.

In de jaren die voorafgaan aan het Belgische koningschap is prins Leopold in Londen trouwens de man die door de Britse high society wordt vooruitgeschoven als kandidaat voor de Griekse troon. Van 1825 tot 1830 zal Leopold om die reden met Nathan onderhandelen over een plan tot financiering van de Griekse staat. Het wordt uiteindelijk evenwel niet de Griekse maar de Belgische troon. Met Nathan verandert alleen het thema van het gesprek.

Leopold en Rothschild plegen met elkaar nu overleg over het op de been helpen van de Belgische staatsfinanciën. Van 1830 tot 1865 staat Koning Leopold onafgebroken in contact met de Rothschilds, ook nadat Nathan in 1836 is gestorven en de leiding van de bankiersfamilie overgaat op broer James de Rothschild in Parijs. Geen van de broers komt in België zonder ontvangen te worden op het Koninklijk Paleis. Leopold ontmoet de broers ook vaak in het buitenland en is ontelbare malen hun gevierde gast in Parijs, Londen, Frankfurt of Napels.

De Kingmakers

De geruïneerde Coburgs uit Gotha zullen door toedoen van koning Leopold in de daaropvolgende jaren allianties aangaan met regerende vorsten of hun directe familie in Londen, Parijs en Lissabon. De adellijke huwelijken komen pas tot stand nadat over de financiële condities voor staatsleningen met de Rothschilds is onderhandeld.

Koning Leopold in Brussel is de Rothschilds letterlijk 'schatplichtig'. De cruciale gebeurtenissen na Leopolds troonsbestijging in juli 1831 maken dat meteen duidelijk.

Na de opstand tegen Oranje te Brussel in augustus 1830 stort het financiële leven van de zuidelijke provincies in elkaar. Eén bankinstelling domineert de hele economie en de geldcirculatie en vervult tevens de rol van staatskassier: de Société Générale de Belgique (Algemene Nederlandse Maatschappij ter begunstiging van de volksvlijt). Haar kapitaal is voor meer dan drievierde eigendom van haar oprichter, de Nederlandse koning Willem.

De Hollandse gouverneur ervan, jonker Repelaer van Driel, is bij het uitbreken van de opstand op de vlucht geslagen. Paniek maakt zich meester van het publiek dat zich tot de Société Générale wendt om zijn geld op te vragen. De geldcirculatie raakt ontwricht, de rijksfinanciën ontbreken om het staatsapparaat in staat te stellen normaal te functioneren. Het lot van de Belgische revolutie hangt letterlijk en figuurlijk af van de mogelijkheid om in het buitenland krediet te verkrijgen.

Begin oktober stuurt het Voorlopig Bewind een delegatie met volmachten naar bankiers in Parijs op zoek naar de hoognodige bestaansmiddelen. Op 14 oktober 1830 wordt Ferdinand Meeus, een Brusselse bankier die deel uitmaakt van deze delegatie, benoemd tot nieuwe gouverneur van de Société Générale. Die beslissing lijkt samen te hangen met het feit dat de Rothschilds na contact met Meeus bereid blijken alvast 3 miljoen frank aan kasmiddelen ter beschikking te stellen.

Nathan Rothschild zette zijn vriend Leopold van Saksen-Coburg op de Belgische troon.

Tot secretaris van de Générale kiest Meeus zelf Claude Greban de Saint-Germain, een man die wel bekend staat als vurig aanhanger van Oranje, maar die als ingeweken Fransman van 1830 tot 1850 zowat de Rothschild-agent aan de top van de Société Générale zal worden. Kortom, de Rothschilds geven in samenwerking met de Société Générale in november 1830 aan de Belgische revolutie voorlopig uitstel van betaling.

Het dictaat van Calais

Pas op 20 december beslissen de Europese grootmachten op de Conferentie van Londen zich officieel neer te leggen bij de onafhankelijkheid van het land. De eerste stap naar de vrede in Europa - hoofdstreven van de Rothschilds - is hiermee gezet. De financiële en diplomatieke traktaties kunnen nu beginnen. In februari 1831 kiest het Nationaal Congres te Brussel de hertog van Nemours, zoon van de nieuwe Franse koning Louis Philippe, tot koning van België.

De Britse regering tekent onmiddellijk verzet aan omdat zij een te grote Franse invloed op het nieuwe België vreest. In de daaropvolgende maanden wordt de figuur van prins Leopold van Saksen-Coburg voor het eerst als troonpretendent naar voren geschoven. De invloed van zijn vriend Nathan Rothschild in Londen is daar zeker niet vreemd aan.

Wanneer het Nationaal Congres zich in juli 1831 bij dit Britse voorstel neerlegt, speelt prins Leopold al een belangrijke persoonlijke rol in de onderhandelingen met Rothschild om de jonge natie de nodige kredieten te bezorgen. Men kan zich moeilijk van de indruk ontdoen dat de verrassende keuze van Leopold als koning een deel van de prijs was die België betaalde voor de goodwill der Rothschilds.

Pas is Leopold in Brussel koning of James de Rothschild biedt voor het eerst aan de Belgische ambassadeur Lehon in Parijs een partij wapens aan om de Belgische revolutie te verdedigen tegen een dreigende Hollandse inval. Ambassadeur Lehon en koning Leopold benutten daarbij ijverig de Rothschild-koerier voor de diplomatieke contacten tussen Brussel en Parijs.

De dramatische dagen van augustus 1831 zijn een laatste voorproef voor België. Een ontredderd Belgisch leger moet een beroep doen op Franse officieren en het Franse leger om de Hollandse inval terug te slaan. Pas in december 1832 zal Antwerpen op de troepen van Oranje heroverd worden.

Na de aanval van de troepen van Oranje in augustus 1831 ondertekent de conferentie van de grootmachten te Londen het beruchte Verdrag der XXIV Artikelen waarbij België zijn onafhankelijkheid verkrijgt op voorwaarde dat de helft van de provincies Limburg en Luxemburg wordt afgestaan aan Oranje. Het land krijgt hierdoor een fatale slag, want het wordt op die manier economisch geïsoleerd van de Scheldemonding, van de beneden-Maas en van de Moezel.

Maar de Rothschilds zijn vóór de vrede in Europa, koste wat het kost. De diplomatieke bakens zijn definitief verzet. Het respecteren van het Verdrag van de XXIV Artikelen wordt hun conditie bij het verstrekken van de nodige kredieten aan ons land. Op 19 december 1831 komen Nathan Rothschild uit Londen en broer James uit Parijs in Calais bij elkaar.

Zij leggen daar die dag aan de Belgische regering het Dictaat van Calais voor dat de basis vormt voor hun controle over de financiën van het land tot na 1870. De regeringsdelegatie die in Calais van Nathan en James de harde condities voor de eerste Belgische staatslening verneemt, heeft niet de minste marge om te onderhandelen. In Brussel dringt koning Leopold trouwens aan op een onmiddellijk aanvaarden.

 

De Belgische regeringsdelegatie bestaat uit drie man: minister van Oorlog Charles de Brouckère, die vanaf 1832 in associatie met Rothschild te Brussel de Munt zal leiden, groothandelaar François Rittweger, directeur van de Société Générale en de Antwerpse bankier baron Jean-Joseph Osy de Wijchen, sedert 1819 een associé van de Rothschilds in de Antwerpse verzekeringsgroep Securitas.

Spotprent uit 1830. Londen zag Leopold aanvankelijk als kandidaat voor de Griekse troon.

De kaarten zijn al te slecht verdeeld. België staat machteloos tegenover de Rothschilds. Het wordt buigen of barsten. De delegatie tekent dan ook dezelfde dag het contract voor een lening van 100 miljoen frank, in twee schijven van 50 miljoen, tegen een hoge rente van 5 %. Ook alle gestelde condities worden onderschreven.

1. Iedere betaling wordt door Rothschild geschorst als er oorlog ontstaat en België zich niet neerlegt bij het Verdrag van de XXIV Artikelen en de besluiten van de Conferentie van Londen;

2. Als waarborg voor de lening eisen de Rothschilds alle staatsinkomsten waarop zij dus voortaan een optie hebben indien de lening niet wordt terugbetaald;

3. Het leencontract bevat bovendien een artikel waarbij wordt bepaald dat de Rothschilds in de toekomst het monopolie behouden voor alle verdere Belgische staatsleningen.

Men kon moeilijk een vollediger controle over de financiën van een jong land denken. België zou voortaan leven bij de gratie van de Rothschilds. Voor wat hoort wat.

De verontwaardiging over het Dictaat van Calais is in de daaropvolgende dagen te Brussel in politieke kringen groot. Regering en politieke leiders vergaderen bijna 24 uur aan een stuk over het contract. Maar het moet zeer vlug gaan. Nathan en James hadden in Calais de Belgische regering welgeteld twee dagen bedenktijd gegeven.

Het contract dat op 19 december in Calais werd ondertekend, moet uiterlijk op 21 december om middernacht door de Belgische regering bekrachtigd worden, zo niet vervallen de voorstellen van Rothschild onherroepelijk. Tijdens de hele duur van de debatten tussen regering en politieke leiders, wacht er een Rothschild-koerier voor de deur van de vergaderzaal. Als dan uiteindelijk het Dictaat van Calais door de regering wordt bekrachtigd, ijlt de bode weg om de goede tijding te melden aan de bankiers en regeringen in Londen en Parijs.

Het inpalmen van het land kan beginnen. België is immers een veelbelovende industriële mogendheid. Koning Leopold zal nog vaak bewijzen dat hij niet alleen koning der Belgen, maar vooral ook een koning voor de Rothschilds was. Tot 1870 zullen de Rothschilds het merendeel van de Belgische staatsleningen verzorgen en zodoende ook het koninkrijk in hun greep houden.

Op 21 december 1831 hebben de Rothschilds de Belgische revolutie letterlijk op zak gestoken.

 

Walter De Bock

 

De belgische operetterevolutie !

De Staatssecretaris voor armoedebestrijding bestreed vooral zijn eigen armoede

 

Een nieuwsbericht deze middag heeft mij oprecht ontroerd, mijnheer Laloux, u weet wel de omstreden staatssecretaris voor armoedebestrijding heeft zelf ontslag genomen omdat, dixit Laloux, hij trouw is gebleven aan zijn nobele principes ... Het is hem teveel geworden, die lafhartige aanvallen op zijn persoon. Hij de nobele Robin hood die de armoede wou bestrijden, heeft och arme geen eerlijke kans gekregen, ja dat zal wel.

De fratsen van Laloux begonnen al vrij vlug na de start van Leterme I, toen hij vanuit zijn met airco en leder bekleedde dienstwagen van minstens 50.000 euro verklaarde dat hij geen bureau had en dat hij dan maar vanuit zijn auto werkte maar dat het toch onhandig was om daarin mensen te ontvangen. Over humor kan men van smaak verschillen maar wanneer dan blijkt dat er in het kabinet van een van de Franstalige ministers wel degelijk een bureau voor hem ter beschikking was gesteld dan wordt het wel heel wrang voor de arme mensen in deze samenleving. Ok zand hierover dacht de goedmenende Vlaming, geef hem toch een kans iedereen kan zich vergissen maar het werd alleen maar erger.

Opeens bleek dat Laloux (de wolvin?) ook een beetje kan sjoemelen ha ja hij is dan ook een PS'er en moet een reputatie hoog houden. In een vorig leven was hij ergens in een zuidelijk stadje nog schepen van sport geweest en daar reed hij ijverig rond met brandstof van de gemeenschap want meneertje had een tankkaart die hij veel gebruikte, zo veel dat hij de limiet van 2000 liter per jaar, ieder jaar ruim overschreed. Maar geen nood ook hiervoor had hij een uitleg. Hij moest natuurlijk met zijn privévoertuig voor het belang van 't algemeen met jonge voetballertjes rondhossen, mooi toch zo een opofferingsgeest. Maar ook hier vertelde Laloux niet de hele waarheid. Laloux had namelijk twee dienstwagens ter beschikking die hij notabene zelf had besteld. In ieder geval is er tegen dit heerschap een gerechtelijk onderzoek gestart.... toch bleef Leterme hem toen nog verdedigen, schrik Ives van je Waalse vriendjes?

Maar de druk werd te groot, zo groot dat de plaatsvervangende schaamte binnen de PS Laloux heeft gedwongen ontslag te nemen wegens dixit de tweede man van de PS: "onbekwaam"

En zo zie je maar, eentje is er politiek heengegaan nog velen zullen volgen. Vandaag beste Klauwaertvrienden was er dan toch nog eens goed nieuws nietwaar.

O ja, de laatste woorden van Laloux als staatssecretaris waren ik wil werken, werken, werken. Misschien is het dat wat hij nog nooit heeft geleerd want in zijn korte carrière heeft hij welgeteld 5 vijf .... A4tjes geproduceerd. Arme mijnheer Laloux, je bent nog jong, het gaat je verder goed in sjoemelland.

Jan zonder Land

De merkwaardige geschiedenis van Fanta

Fanta werd uitgevonden in 1940, tijdens de Tweede Wereldoorlog door de Duitse chemicus Schetelig in de Coca-Cola bottelarij in Essen. Door de beperking om goederen te verschepen in die tijd tussen Duitsland en de Verenigde Staten kon de fabriek immers niet meer aan Coca-Cola siroop meer geraken. De CEO van de fabriek, Max Keith had een nieuw product nodig om de fabriek draaiende te houden. Men ontwierp dus een op fruitsmaak gebaseerde drank, gemaakt met de beschikbare ingrediënten die ze hadden. De smaak veranderde gedurende de oorlog. De naam kwam er na een wedstrijd onder het personeel nadat Keith zijn werknemers opdroeg hun fantasie te gebruiken. Ene verkoper Joe Knipp kwam toen spontaan op de naam Fanta.
Na de Tweede Wereldoorlog werd Fanta geïntroduceerd in de Verenigde-Staten door Coca-Cola, en in 1960 kocht Coca-Cola de handelsrechten. Fanta Orange is de meest populaire smaak en vandaag wordt die verkocht in niet minder dan 180 landen. De grootste afname is in Brazilië. Fanta blijft het meest populair in Europa en Zuid-Amerika.

Buitenlandse spionnen actief in Nederland

Een aantal Chinese en Russische spionnen, allen met een diplomatieke status, heeft vorig jaar te horen gekregen dat zij Nederland beter konden verlaten.

Dit zei Gerard Bouman, hoofd van de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD) gisteren bij de presentatie van het jaarverslag over 2007. Volgens de AIVD zijn ’concrete dreigingen’ aan het licht gekomen van digitale inbreuken op ’vitale Nederlandse ICT-netwerken’, geregisseerd vanuit China.

Russische spionnen hebben in Nederland belangstelling voor de energiesector, stelt de AIVD. In dit verband wijst de dienst op de expliciete oproep van president Poetin – oktober vorig jaar – aan medewerkers van de Russische inlichtingendienst SVR om technisch wetenschappelijke en economische kennis te vergaren. „Dat de Russische Federatie interesse heeft voor dergelijke informatie, heeft de AIVD ook in Nederland geconstateerd”, schrijft de dienst, die constateert dat de Russen meer werk lijken te maken van hun activiteiten in Nederland.

Bouman zei dat meer landen spionageactiviteiten in Nederland ontwikkelen. Hij wilde niet zeggen waarom zijn dienst China en Rusland noemt en andere landen niet. „Dat is een keuze”, zei hij. Het inlichtingenwerk waarin belangrijke ICT-netwerken centraal staan, is volgens hem vrij nieuw. De voornaamste risico’s zijn dat beschermde persoonsgegevens in verkeerde handen vallen en dat de veiligheid van overheidsinstanties en bedrijven in gevaar komt.

Hoewel de terreurdreiging vorig jaar toenam, is Nederland nog steeds een veilig land. Een concrete dreiging van een terroristische aanslag ontbrak. Wel wordt er voor gewaarschuwd dat zo’n dreiging zich snel en autonoom, buiten de gekende djihadistische netwerken, kan ontwikkelen. De AIVD zegt verder over signalen te beschikken dat de kern van de terreurbeweging Al-Kaida in Afghanistan en Pakistan zich herstelt.

Verder waarschuwt de dienst voor de ’zorgwekkende, maatschappelijke positie’ van een deel van de derde generatie Molukse jongeren. Die positie zou een voedingsbodem voor radicalisering kunnen zijn.

Bron : Trouw

Prof. Dr. Norman Finkelstein komt naar Gent

Effecten drugs

Op deze site kan je de effecten van drugs ervaren zonder de negatieve kanten. Een straffe site, een initiatief van de Noorse overheid.

http://www.trydrugs.net/

Rijbewijs

Straks ook bij ons?

SJKS verwijdert namen na klacht commissie

Een tijdje geleden hebben we op klauwaert bericht van een artikel in het Laatste Nieuws waarin stond dat er een aanklacht was tegen het Sint-Jozef-Klein-Seminarie wegens het publiceren van klasfoto's met namen op hun site. Dit is immers een misdrijf van formaat voor een onderwijsinstelling! Zo schonden ze immers de persoonlijke inegriteit van de betrokken personen door dit te doen zonder enige toestemming. Van de personen die deze wantoestand aanklaagden hebben we vernomen dat het college deze schending van de privacy niet wilde stoppen. Zij hebben dan vervolgens een klacht ingediend bij de privacy commissie en nu heeft het college dus toch moeten toegeven want de namen zijn deze week van de site gehaald. Dit is dus wel pas enkele maanden later. Waarom bleef de directie hardnekkig dit misdrijf voortzettentot ze echt niet anders kon wegens de wingende eis van de privacy commissie? Mogen we nu officieel spreken van een kwaadwillige, criminele directie?

Spirit verandert van naam

Morgen verandert spirit van naam. Eén van de slogans die ze zullen gebruiken om hun naamsverandering in te luiden is: "Spirit is niet van gisteren." Daarom leek het ons ludiek om dit vandaag in plaats van morgen te melden. Ze hebben een programma opgesteld rond drie kernbegrippen: vrijheid, rechtvaardigheid en Vlaanderen. Dit Vlaanderen mag echter niet geassocieerd worden met separatisme, want daar zetten ze zich tegenaf. Officieel willen ze een Vlaams-Waalse confederatie, eigenlijk verandert er dus niets.
Spirit blijft dus nog altijd dezelfde achterhaalde zever als gisteren en eergisteren verkopen.

De Belgische Vlag(gen)

Laurette Onkelinx en haar familie

De vader van Laurette, een Limburger, vond in 1950 werk in Ougrée,werd regionaal vakbondslid, toen schepen en tenslotte burgemeester.Haar moeder is een Tunesische. Laurette werd aldaar geboren op 2 oktober 1958 en heeft vijf broers en zusters.Zij studeerde rechten aan de Universiteit van Luik en werd later advocaat.

Zij huwde met de Algerijn Abbès Guenned. Wegens zijn bedrijvigheid in het drugsmilieu, vaardigde Marokko in 1996 eeninternationaal aanhoudingsmandaat tegen hem uit. Op 31juli 1997 werd hij op de luchthaven van Zaventem gearresteerd, maar hijmaakte gebruik van een diplomatiek paspoort, wat hij illegaal bezat,want hij is nooit een diplomaat geweest. Op dat moment was echtgenote Onckelinckx minister-president van de Fransegemeenschap. Om verdere schandalen te vermijden, scheidde Laurette heel snel van hem.

Na één maand was de scheiding al officieel geregeld. De snelste echtscheiding in België ooit. Op 20 november 1999 huwdeLaurette de constitutionele advocaat Marc Uyttendaele.De getuigen bij dit huwelijk waren beider vroegere echtgenoten ! ! !

Nog wat over haar ex-echtgenoot Abbès Guenned. Na de poging tot arrestatie van Abbès Guenned op de luchthaven van Zaventem,waarbij hij gebruik maakt van: onschendbaarheid met een illegaal diplomatiek paspoort, dat hij als 'gift' had gehouden, werd hij één jaar later, op 21 juli1998 voor dezelfde feiten opnieuw gearresteerd, dit keer op de luchthaven Izmir, Turkije. Hij moest daar een tijdje de cel in, maar onder druk van de Belgische regering,werd hij nooit aan Marokko uitgeleverd en om een diplomatieke rel te vermijden zelfs vrijgelaten. Sinds kort is Abbès weer opgedoken (ge gelooft het niet) als rijkelijk betaaldadviseur, op het kabinet van Laurette Onckelinckx met als taken de communicatietussen het kabinet en de islamitische verenigingen te onderhouden en het grote stedenbeleid.In ' La Libre Belgique ' van 15 jan. 2004 deed hij een oproep tegen het verbieden van hoofddoeken bij moslimvrouwen en hij gaf zijn steun aan het oprichten van de vereniging COIFE(gezamenlijke verenigingen tegen het verbod van hoofddoeken in scholen).

Eén van de medewerkers van Abbès is Kissi Benjelloun,voorzitter van de Unie van Moskees (slager van beroep). Deze wordt ervan beschuldigd de controle van de Moslimvleesmarkt uit te voerenvoor zijn persoonlijk profijt.

Dus even recapituleren : Eerst was ze getrouwd met een Marokkaan, die op die manier Belg werd. Op een gegeven ogenblik werd die echtgenoot in Belgiëaangehouden wegens drugbezit. Op een of andere manier kwam hij vrij(voorspraak?) in België, maar werd hij later opgepakt in Turkije,ook al omwille van drugs. Turkije wilde hem toen uitleveren aan Marokko, waar hij ook al gezocht werd (!), maar kwam terug naarBelgië, nadat er vanuit ons land 'enige diplomatieke druk' werduitgeoefend om hem naar hier te krijgen. Wat later scheidde Onkelinx van haar Marokkaan en trouwde ze met een Brusselseadvocaat, Marc Uyttendaele, die sindsdien zijn advocatenpraktijkgevoelig heeft kunnen uitbreiden en waarvan gezegd wordt dat hij deman achter de schermen is in de hervormingen bij het Belgischegerecht.
Uyttendaele en Onkelinx zijn nog steeds een koppel, maarzouden niet meer bij elkaar wonen. Hij is in Brussel gebleven enzij zou een onderkomen hebben ergens in de buurt vanLouvain-la-Neuve.
Nog pikanter wordt het als men weet dat Laurette's eerste man,die Marokkaan dus, bij haar op het ministerie van Justitie zouwerken en daar zou instaan voor de contacten met de buitenlandseislamitische groeperingen...voor een héél vet loon ? En voor zover je het zou vergeten zijn: Laurette Onkelinx is in België minister van Justitie!"

Het SJKS blijft verbazen!

Net toen we dachten alles te hebben gezien van het college, ontdekten we dit:

Met dank aan de VTS! De tentoonstelling 'Licht op 200 jaar College' wordt geopend op 9 mei. De voorbereidingen zijn volop aan de gang. Handige VTS-leerlingen steken SJKS een handje toe. Eén van de blikvangers van de tentoonstelling 'Licht op 200 jaar College' wordt de opstelling in de collegekerk van de slinger van Foucault. Op de plaats waar nu het altaar staat, zal de slinger bewijzen dat de aarde draait. Een ploeg van leerlingen van VTS timmerde en bekleedde een platform waarop de slinger in een zandtapijt 'het bewijs' zal leveren. De leerlingen leverden puik werk en het College is hen erg dankbaar voor de deskundige hulp. VTS-leerlingen zorgden eveneens voor een hele reeks zuiltjes en blokken die een plaats krijgen in de tentoonstelling.

Het plaatsen van de slinger van Foucault op de plaats van het altaar is toch wel toppunt van arrogantie. Het is dan ook onverstaanbaar dat deze lieden de pretentie hebben om zelf respect op te eisen.

Met huisbaas naar bed in ruil voor huur

Allochtone vrouwen in Brussel betalen steeds vaker huur in natura. Ze gaan met de huisbaas naar bed en wonen dan gratis. Hoe massaal het gebeurt is moeilijk na te gaan, maar volgens Nicky Budts van Nasci schrijft haar dienstencentrum in Schaarbeek wekelijks minstens twee vrouwen in die op die manier zwanger raakten.

Schaarbeek en zeker het aangrenzende Sint Joost ten Node tellen grote aantallen buitenlanders, de woningen zijn er oud en slecht. Sint Joost is zelfs de armste gemeente van het land. Maar ook uit andere kansarme, migrantenrijke stadsdelen als Anderlecht en Sint Jans Molenbeek melden vrouwen zich.

Volgens Nicky Budts hebben de vrouwen geen andere keus omdat ze ‘niets, maar dan ook helemaal niets’ bezitten. ,,Deze dinsdag had ik er weer vijf op mijn spreekuur. Hoogzwanger, maar nog geen begin van een uitzet.” Vaak gaat het om illegalen of vrouwen die in een regularisatieprocedure zitten. ,,Heel mooie Afrikaanse meisjes, maar zo naïef als bloemkolen”, omschrijft de directrice de doelgroep.

De Afrikaanse vrouwen - vaak uit oorlogsgebieden als Kongo, Niger, Rwanda of Sierra Leone; op de vlucht voor geweld of uit angst voor besnijdenis - hebben een wat lossere seksuele moraal en zien hun omgang met de huisbaas of andere mannen als een middel om te overleven, waarover ze weinig gewetenswroeging hebben, maar volgens Budts geven ook Marokkaanse vrouwen of vluchtelingen uit ex-Joegoslavië zich eraan over. ,,Als je niets hebt, is 500, 600 euro huur heel veel. Van de vrouwen die bij haar voor hulp aankloppen is 70 procent alleenstaand.

Budts vindt dat de schuld voor een deel bij de overheid ligt. ,,Die mensen zitten in de illegaliteit of moeten heel lang wachten voor er op een vestigingsaanvraag is beslist. In die tussentijd verbiedt de wet ze te werken. Ik ken goede huisbazen die een oogje dichtknijpen en niets terugvragen, maar vaak is het een haaienwereld.

Bron : AD

Opgepast gevaarlijke gang!

Als we dan toch over het college in Sint-Niklaas bezig zijn, en uit solidariteit met de huidige leerlingen natuurlijk, willen we u graag nog eens herinneren aan de eerder door de directie gelanceerde lumineuze idee van het eenrichtingsverkeer. Deze keer hebben we de brief kunnen onderscheppen waarin de directie bericht over de mogelijke gevaren in de gang. Echt de moeite om eens te lezen! Je houdt het niet voor mogelijk. Wij vragen ons toch af hoe lang dit wanbeleid kan voortduren. Maar goed ondertussen geven ze ons nog wat stof om mee te lachen. Ons hoor je dus niet klagen! Directie, doe zo verder. Wij kijken alvast uit naar de volgende headline.


Volledig artikel over het eenrichtingsverkeer : http://klauwaert.blogspot.com/2008/01/sint-jozef-klein-seminarie-sjks.html

Op de foto klikken voor duidelijker beeld.

SJKS: Leerlingen breken in om mest te dumpen in leraarskamer

SINT-NIKLAAS - Leerlingen uit het College in Sint-Niklaas hebben 's nachts ingebroken in hun school om koeienmest te dumpen in de leraarskamer en de gangen te besmeuren. Leerkrachten en directie tillen zwaar aan het vandalisme. Voor de schoonmaak werden de laatstejaars ingeschakeld.

Absolute chaos gisterochtend in het Sint-Jozef-Klein Seminarie, in de volksmond bekend als het College. Het gebouw had meer weg van een slagveld. Trappen waren besmeurd met olie en op de muren waren ketchup en scheerschuim gespoten. Dat was niets vergeleken met de schade in de leraarskamer, die was volgegooid met mest, eieren en slachtafval.

Met andere woorden, in het College verliep de opmaat naar de Laatste Honderd Dagen net iets te uitbundig. 'Uitbundig? Schandalig bedoelt u, zeker', reageert directeur Walter Roggeman. 'Niet dat we het vandalisme aan de trappen en de muren goedpraten - in tegendeel - maar de aanval op de leraarskamer heeft ons persoonlijk geraakt.'

Het vandalisme werd 's nachts gepleegd. 'De conciërge hoorde iets voor zessen het alarm afgaan. De politie die in buurt was, zag drie daders weglopen', vertelt de directeur. Hij wil het niet met zoveel woorden zeggen, maar alles wijst erop dat leerlingen de daders zijn. 'Het moeten alleszins mensen zijn die het gebouw goed kenden.'

De aanslag op het College was wellicht grondig voorbereid. 'Er was geen braakschade. Wellicht de avond voordien hadden de daders een poortje opengezet, dat alleen langs de binnenkant is te openen. Zo slopen ze 's nachts het gebouw binnen. Dat het geen onbezonnen actie is - waar haal je anders 's nachts kruiwagens vol koeienmest? - maakt het alleen erger.'

Roggeman tilt zwaar aan de feiten. 'Ik niet alleen. Ook en vooral de leerkrachten. Zij beschouwen deze vandalenstreken als misprijzen van hun werk. Oké, vijftig jaar geleden, in een tijdperk met een machtsverhouding tussen leerkrachten en leerlingen, waren de Laatste Honderd Dagen de uitlaatklep voor leerlingen om zich af te zetten tegen hun onmenselijke behandeling. Maar vandaag is er toch een wederzijds vertrouwen tussen beide partijen.'

De laatstejaars werden gisterochtend ingeschakeld bij de schoonmaak. 'Op een uur was alles opgeruimd. Ik heb de leerlingen toegesproken en gezegd dat 97 procent van hen voorbeeldig was, maar dat een kleine minderheid - misschien vier à twaalf man - misbruik maakte van de anonimiteit.'

Het hoofd van de schoolverantwoordelijken, de spreekbuis van de leerkrachten, liet verstek gaan voor de middagreceptie naar aanleiding van de Laatste Honderd Dagen, omdat hij 'niet in de stemming' was. De school, die een klacht indiende bij de politie, wil de schade op de onverlaten verhalen. De identiteit van de daders is niet bekend.

Verder zou nog één van de leerkrachten (van Petegem) op het punt van ontslag hebben gestaan en waren enkele vrouwelijke leerkrachten in tranen uitgebarsten.

Als oudstudenten begrijpen wij maar al te goed dat leerlingen revolteren tegen de hypocriete houding van het college in zake 100-dagen.

Keer op keer proberen betweterige en niet zelden extreem-linkse leerkrachten zich te profileren als “de vriend” van de leerlingen. Als een “vertrouwenspersoon” die “luistert” naar de leerlingen en denken leerlin gen te begrijpen. Deze houding komt in praktijk echter vaak neer op bemoeizucht. Als communistische dictators pretenderen zij vervolgens alles voor de leerlingen te doen, maar ze zien niet in dat hun totalitair beleid de leerlingen meer kwaad dan goed doet.

Momenteel is het sjks gespecialiseerd in het organiseren van schijndemocratie op basis van een leerlingenparlement. Leerlingen doorzien dit orgaan, en hebben ook geen nood aan inspraak in een school. Een school heeft immers als kerntaak kennis bij te brengen volgens een door het ministerie bepaald leerplan en daarbij is inspraak dus niet nodig.

Bovendien hecht de diretie zich tal van bevoegdheden toe waar ze geen recht op hebben. Het college ziet zich als spilfiguur in het organiseren van het gehele leven van zijn leerlingen. Niet enkel denkt de collegedirectie zijn leerlingen te kunnen inschakelen voor de propaganda van hun school, maar men is niet te beroerd om het college te gebruiken voor het verspreiden van hun eigen mening. Het toppunt van deze bemoeizucht komt boven bij de organisatie van 100-dagen.

100-dagen is traditioneel de dag waarop leerlingen protesteren tegen de school. Zichzelf los maken van de school en voor één keer hun eigen mening kunnen verkondigen. De college-directie denkt echter zo dicht bij hun leerlingen te staan dat ze zelfs deze protestactie kunnen organiseren. Op een Maoistische wijze organiseert de school zelf een revolutie die tot niets anders dient dan hun eigen macht nog te versterken. Men plant op voorhand wat mag en wat niet, met wat men mag smijten en welke kritiek men op de school mag uiten en welke kritiek men moet verbergen. Wij genieten er dan ook van om te zien hoe de zelf georganiseerde revolutie zich tegen de directie keert. Dat leerlingen hun doen en laten niet laten bepalen door linkse machthebbers is enkel toe te juichten. Goede studenten laten zich immers geen mening indoctrineren, maar staan kritisch tegenover de toch wel zeer politiek-correcte directie en linkse leerkrachtenkorps van het Sint-Jozef-Klein-Seminarie.

100-dagen is van de leerlingen, niet van de leerkrachten en zeker niet van de directie.

Mes Aïeux - Dégénerations via http://nsalternatief.wordpress.com

Italianen rouwen om moedige moeder

In de stampvolle kathedraal van Pieve di Soligo werd afgelopen woensdag afscheid genomen van Paola Bredda, een 38-jarige moeder die kankerbehandeling afsloeg omwille van haar nog ongeboren kind. De uitvaartmis werd gecelebreerd door de bisschop van Vittorio Veneto, mgr. Corrado Pizziolo.

Een groot aantal van de gelovigen die de afscheid namen beschouwen haar getuigenis van moederliefde als een bron van inspiratie voor Italië. Haar dood werd zelfs gemeld door het Vaticaanse dagblad L’Osservatore Romano.

Paola Bredda stierf bij haar ouders thuis, waar zij haar laatste dagen doorbracht met haar man Loris Amodei, en haar kinderen Ilaria (3) en Nicola, haar pasgeboren zoontje wiens leven zij redde door de behandeling tegen kanker te weigeren.

Paola was zes maanden zwanger toen bij haar borstkanker werd vastgesteld. Ze besloot de zwangerschap uit te dragen en de behandeling uit te stellen om te voorkomen dat haar kindje zou sterven. Nicola werd met acht maanden geboren en is nu 17 maanden oud.

Paola werd kort na de geboorte geopereerd, maar enkele weken geleden werden opnieuw uitzaaiingen geconstateerd. “Paola gaf voorrang aan het leven van de baby die zij in haar buik droeg ten koste van haar eigen leven”, zei bisschop Corrado Pizziolo in zijn preek. “We kunnen rustig zeggen dat zij haar eigen leven geofferd heeft voor dat van haar baby. Er is geen grotere liefde dan deze: zijn eigen leven te geven voor een naaste. Zij heeft dit gedaan. Wij zien dat Jezus en het Evangelie dat Hij ons voorleefde, in het leven van onze zuster is geleefd. Een leven dat laat zien hoe het mogelijk is om concreet het Evangelie te leven.”

“We zijn hier ook om de Heer te danken. Het lijkt paradoxaal en absurd dankbaar te zijn in een tijd van verdriet”, zei de bisschop. “We zijn dankbaar, niet alleen voor deze dood van Paola, maar ook voor haar leven, dat een geschenk was” en dat “leven gaf aan zoveel mensen, degenen van wie ze hield, haar man, haar kinderen…”, bisschop Pizziolo.

“Onze hoop is dat het leven van onze zuster Paola nog niet is afgelopen. Het zal een geschenk blijven. Verenigd in de liefde van Jezus, zal zij op mystieke wijze doorgaan echte vruchten voort te brengen”, voegde hij eraan toe. “We hebben deze dingen nodig omdat ons geloof het risico loopt slechts woorden te zijn.” “We hebben gebeurtenissen uit het Evangelie nodig als deze om het echt te maken, om ons geloof te sterken.”

Overzicht situatie Tibet

China Readies for Protests During Olympic Torch Relay (Update1)

April 9 (Bloomberg) -- Chinese authorities are preparing for protests during the Tibetan stage of the Olympic torch relay and will deal with demonstrators ``severely,'' the chairman of the region's provincial government said.

``We are taking ample measures and we will deal with troublemakers severely according to the law,'' Qiangba Puncog told reporters in Beijing today. ``Measures do not include curfews, shutting of roads or shutting of schools.''

Protesters demanding independence for Tibet disrupted the Paris and London stages of the international relay and demonstrations are expected when the flame passes through San Francisco today. The relay, which started April 1, is scheduled to arrive back in mainland China on May 4 and journey through Tibet June 19 to 21.

China blames the Dalai Lama for instigating the biggest protests in Tibet in almost 20 years and says his supporters are trying to sabotage the Beijing Games.

``I am sure the Dalai clique will plan something to try to disrupt the torch relay in Lhasa,'' said Qiangba. ``Life will proceed as normal'' in the Tibetan capital.

He declined to say how many extra Chinese soldiers have been deployed to the region since the protests began last month.

Tibetan Uprising

The unrest began March 10 when hundreds of monks marched in Lhasa calling for an end to religious restrictions and the release of imprisoned colleagues. The date marked the anniversary of a failed Tibetan uprising against Chinese rule in 1959, after which the Dalai Lama fled to India.
Riots broke out in Lhasa March 14 and spread to Tibetan- inhabited provinces of western China, including Gansu and Sichuan.

The protests were the largest since pro-independence demonstrations in 1989 prompted President Hu Jintao, then the Communist Party head in Tibet, to impose martial law.

Rioters in Lhasa smashed 1,300 stores, causing 280 million yuan ($40 million) in damage, Qiangba said. More than 70 perpetrators remain at large and warrants have been issued for their arrest.

Death Toll

China's government put the death toll from the Lhasa riots at 22, mostly ``innocent civilians'' burned to death by rioters, according to state-run Xinhua News Agency. The violence left 382 civilians and 241 police officers injured, it said.

Chinese troops may have killed as many as 140 protesters since the demonstrations started, according to Tibet's government-in-exile, based in northern India.

About 15 Tibetan monks staged a protest today in Gansu province in front of international reporters, Agence France- Presse said. The monks from the Labrang Monastery approached the journalists and voiced support for the Dalai Lama, according to the report.

Western nations including the U.S. and Germany are calling on Chinese authorities to open talks with the Dalai Lama, who is Tibet's spiritual leader.

French President Nicolas Sarkozy has refused to rule out a boycott of the Olympic Games opening ceremony on Aug. 8 to protest the crackdown.

Australian Prime Minister Kevin Rudd today voiced concern about the violence in Tibet in a speech to about 500 Peking University students in Beijing.

``Australia, like most other countries, recognizes China's sovereignty over Tibet,'' Rudd said in the speech delivered in Mandarin. ``We also believe it is necessary to recognize there are significant human rights problems in Tibet.''

Rudd is in Beijing as part of a 17-day, seven-capital diplomatic tour, his first since becoming prime minister. Australia's Department of Foreign Affairs and Trade said today China had raised concerns at the diplomatic level about Rudd's earlier calls for the government in Beijing to hold talks with the Dalai Lama.

Bron : Bloomberg

Gevaren van Cannabis

Cannabis is gevaarlijk Ook als men niet verslaafd raakt, en niet overstapt op hardere drugs is cannabis schadelijk voor de gezondheid, zowel lichamelijk als psychisch.

* In februari 1996 verscheen in het tijdschrift van de American Medical Association een studie die bewijst dat dagelijks gebruik van hasj of marihuana schadelijk is voor het concentratievermogen en het geheugen. De proefpersonen waren regelmatige gebruikers, maar ze hadden 24 uur voor de test geen drugs genomen. Het gaat dus om een min of meer langdurige aantasting van het denkvermogen. Het is nog onduidelijk of hier sprake is van nawerkingen van THC of om permanente hersenstoornissen.

* Studenten die marihuana roken, scoren gemiddeld zwakker dan hun niet-blowende collega's. Zware blowers scoren vooral slechter in proeven die concentratie, geheugen en spraakvaardigheid meten. Een onderzoek waarbij 400 marihuanarokers gedurende 10 jaar werden gevolgd, wees uit dat hun cognitieve vaardigheden kleiner waren dan in een representatieve controlegroep. Hun analytische en abstracte vaardigheden waren verminderd, zij hadden problemen om correct met informatie om te gaan, hun concentratievermogen was kleiner, en zij hadden moeilijkheden met de perceptie van tijd en ruimte. Deze negatieve invloeden werden reeds duidelijk bij personen die gedurende twee jaar slechts één keer in zes weken marihuana hadden gerookt. Deze studie werd uitgevoerd door het Department of Psychiatry van de University of Florida.

* Dr. R. Heath van de Tulane Medical School in New Orleans bestudeerde het effect van cannabis op proefdieren. Hij liet apen een half jaar lang vijf dagen per week een hoeveelheid marihuana inademen, die overeenkwam met het roken van twee joints met 2,5% THC. Dit is een uiterst minimalistische benadering: sommige joints met nederwiet bevatten bijna tien keer meer THC. Nadien kregen de proefdieren gedurende een half jaar geen marihuana toegediend. Daarna werden hun hersenen met een elektronenmicroscoop onderzocht. De hersencellen van het limbische systeem, waar de emoties zetelen, bleken ernstig beschadigd te zijn. Alle cellen vertoonden structurele veranderingen. Vermits deze afwijkingen een half jaar na het laatste gebruik werden vastgesteld, gaat het vrijwel zeker om permanente of toch minste langdurige beschadigingen.

* Er bestaan tientallen wetenschappelijke studies van beroemde universiteiten die bewijzen dat cannabis het geheugen en het concentratievermogen aantast. Maar misschien zullen jongeren eerder onder de indruk zijn van het simpele en afschrikwekkende voorbeeld van de popzanger Jerry Garcia van de beroemde groep Gratefull Dead. Tijdens een vraaggesprek merkte de interviewer op dat Garcia voortdurend dingen opschreef in een klein notaboekje, en hij vroeg wat de bedoeling daarvan was. Jerry Garcia bekende ootmoedig dat zijn geheugen het voortdurend liet afweten als gevolg van cannabisgebruik, en dat hij daarom alles moest opschrijven. "Dat is de prijs die ik betaal", voegde hij er fatalistisch aan toe.

* Don Linszen, die als psycholoog verbonden is aan het Academisch Medisch Centrum van Amsterdam, ontdekte dat cannabis bij personen met aanleg voor schizofrenie als zogenaamde trigger kan werken en dus bij die mensen leidt tot het uitbreken van schizofrenie. Zonder cannabis zouden die mensen waarschijnlijk een normaal leven hebben kunnen leiden. Met cannabis worden zij schizofreen, en komen zij misschien in een psychiatrische instelling terecht. Mevrouw Jozefina Smit is geen onderzoekster en zij heeft geen universitaire graad. Maar zij heeft met eigen ogen de gevolgen van zogenaamde soft drugs gezien. Vóór haar zoon aan een overdosis heroïne stierf, gebruikte hij joints. Jozefina Smit vertelt over de cannabisverslaafden in psychiatrische instellingen: "Ze hebben angstaanvallen, achtervolgingswaanzin of schizofrenie… Die zien dingen die er niet zijn. Mijn zoon was soms bang 'omdat er een vies mannetje in de kamer zat', maar er was niemand. En dat was van die jointjes. Dat tast dus de hersenen aan." Maar volgens de politiek-correcte dogma's is cannabis helemaal niet verslavend, en helemaal niet gevaarlijk. Toevallig stond een gelijkaardige analyse ook in De Artsenkrant van januari 2001: "Het meest bekend is het psychotroop effect […] bij marihuana: ingebeelde ervaringen, euforie, dysforie en concentratiestoornissen […] Langdurig gebruik van cannabis kan leiden tot het optreden van neuropsychologische schade, zoals schizofrenie en psychotische toestanden." Een cannabisverslaafde vertelde trouwens een vergelijkbaar verhaal in Humo: hij kreeg herhaaldelijk paniekaanvallen en pleinvrees, en in restaurants vluchtte hij soms zonder aanleiding plots naar buiten omdat "iets" hem aanviel.

* In oktober 1999 publiceerden wetenschappers van de Mount Sinai School of Medicine in New York een studie die het verband aantoont tussen cannabisgebruik en delinquentie. Personen die als adolescent minstens één keer per maand (!) marihuana hadden gebruikt bleken vijf jaar later duidelijk meer problemen te hebben dan een controlegroep van niet-gebruikers. Zij hadden gemiddeld meer geweldsdelicten gepleegd, zij hadden vaker hun studies afgebroken en zij functioneerden slechter op het werk of op school.

* Er zijn heel sterke aanwijzingen dat cannabis de vruchtbaarheid bij mannen aantast. De lichaamseigen stof waarop cannabis inwerkt zit niet alleen in de hersenen, maar ook in de testikels. Reeds sinds 1976 weet men dat THC - de werkzame stof in cannabis - een vermindering veroorzaakt van het aantal spermatozoïden en van de mobiliteit ervan. * Het roken van tabak is een belangrijke factor bij het ontstaan van hart- en vaatziekten. Maar één gewone joint bevat evenveel kankerverwekkende stoffen als vier sigaretten. Alle deskundigen weten het, maar het haalt vrijwel nooit de media. Deze effecten worden nog versterkt doordat de meeste gebruikers zowel marihuana als tabak roken. Het is meestal niet marihuana of tabak, maar marihuana en tabak. Een studie van het New York's Memorial Sloan-Kettering Cancer Center wijst uit dat mensen die ooit marihuana hebben gebruikt een 2,6 keer grotere kans hebben op kanker in het hoofd of de nek dan niet-gebruikers. Hoe groter het gebruik van marihuana, hoe groter het risico van dergelijke kankers.

71e Vlaams Nationaal Zangfeest

Het Vlaamsch Verweer

 

Het Vlaamsch Verweer was één van de departementen van het Algemeen Vlaamsch Nationaal Jeugdverbond (AVNJ) dat in 1928 op initiatief van Jan Van Hoogten ontstond als een overkoepeling van Vlaams-nationalistische militantengroepen en jeugdbewegingen.

Het Vlaamsch Verweer was de militantengroep van het AVNJ. Het Vlaamsch Verweer stond rechtsstreeks onder leiding van het Jeugdverbond en rekruteerde zijn militanten uit de verschillende Vlaamse wachten.

De leden van het verweer waren gewapend met een stok, traden op onder commando en droegen een zwarte flat. Later werd daar een grijs hemd en een rijbroek aan toegevoegd.

Het Vlaamsch verweer had als voornaamste taak militanten van Vlaamse betogingen te beschermen tegen franskiljonse tegenstanders, de ordediensten of tegen de in die tijd zeer actieve Socialistische Jonge Wachten. Deze aanpak werd niet door iedereen binnen de Vlaamse beweging gesmaakt, men ondervond heel wat tegenkanting van onder andere het Verbond der Vlaamse Oud-strijders.

Ook niet onbelangrijk is dat zij na de vrijlating van dr. August Borms in januari 1929 instonden voor zijn veiligheid toen hij overal in Vlaanderen ging spreken.

De groep was aanvankelijk een Antwerps initiatief en telde niet meer dan enkele tientallen leden. Later onstonden er echter ook buiten Antwerpen groepen die naar de naam Vlaamsch Verweer luisterden en onder het AVNJ ressorteerden.

Leden van het Vlaamsch Verweer met dr. August Borms, met kenmerkende zwarte flat.

 

In de loop van 1930 ontstonden er moeilijkheden binnen het Vlaamsch Verweer Antwerpen wat leidde tot het ontslag van Jef Missoorten en Bert Meuris en de oprichting van de Vlaamsche  Militie. Het Vlaamsch Verweer werd ontbonden maar een jaar later weer opgericht door Van Hoogten. Bij het ontstaan van het Vlaamsch Nationaal Verbond (VNV) werd het Vlaamsch Verweer feitelijk de militie van het VNV. Als gevolg van de wet op de private milities (29 juli 1934) werd het Vlaamsch Verweer opnieuw ontbonden. De meeste leden kwamen later in de Grijze Brigade terecht.

Op de vraag of het Vlaamsch verweer een militie was, antwoorde Jan Van Hoogten in 1982 als volgt: “Militie? Neen, zo kan ik het niet noemen. Het was meer het bundelen van potige kerels die als groep daadwerkelijk ingezet konden worden. Alleen waren zij machteloos, zij stonden los van hun kring en onder rechtstreeks bevel van de AVNJ-leiding. Het beste middel om de eendracht te verstevigen en te bevorderen. Zij werden voor het eerst opgeleid om tuchtvol te gehoorzamen en bevelen uit te voeren, zonder soldaatje te spelen.

De flat en de stok was het algemeen kenteken. Het Verweer had naast het oranje-wit-blauw een geel-zwart lintje als teken. Geleidelijk zuiverden de rangen zich, de angstigen van de moedigen, de kampers van de roepers en de grote bekken. Het aantal was nooit groot, maar het gehalte was des te beter. Niet zuiver in dienst en optreden of tegendraads: er uit ! Karaktervorming, waardigheid, sterker bewustzijn, waren de kenmerken van de echte verweerman, naast het verweerkorps van plichtgetrouwe mannen. Daarnaast de eigen kringwerking, gezamenlijk optreden bij betogingen en uitgebreide acties.”

 

Literatuur:

Van Onckelen, Wim: http://www.bormshuis.org/basis/3c.htm

Interview met Jan Van Hoogten in Nieuw Vlaanderen, nummer 6, 15^e jaargang: 1982 en nummer 1, 16^e jaargang: 1983 door Pieter-Jan Verstraete en Kris Barrezeele.

Nieuwe Encylopedie van de Vlaamse Beweging, 1998: “Vlaamsch Verweer”

Was Einstein een bedrieger?

By the last quarter of the 19th century, the Science of Physics was considered to be nearly complete. The electromagnetic equations of James Clark Maxwell had explained electromagnetic radiation and light was considered to be a vibrational wave propagating through a medium called the Aether in a manner similar to the propagation of sound through air. Using Maxwell's Electromagnetic Equations, J. J. Thomson derived the relationship between mass and energy, E=M*C2, in 1888 when the alleged source of that relationship (Dr. Einstein) was still in knee pants. (The author has since received an E-mail which asserts that a Mr. Olinto D. Pretto of Italy published this relationship in 1903. This really doesn't matter too much, what is clear is that Dr. Einstein was not the original source of the relationship for which he was credited.)

If Einstein was so brilliant, why did the US government not tap his talents for the Manhattan Project which SUCESSFULLY developed the atom bomb? Why was GPS a SUCCESS without any consideration for "his theory"? Why were two thirds of his children brain dead? Why did he publish "his" papers under his wife's name? Why did his wife do his math for him, and how did he do his math after he dumped her for a prettier woman? Why did he NEVER cite any prior paper to demonstrate that prior papers were used as references, and not just plagiarized? Why did Time Magazine name him as "person of the year" when he wasn't even in the top 100 of America's favorite personalities? Why was he denied admission to the US, along with all other jews who at that time were "feeble minded ... morons"?

Meer informatie met nog andere daar genoemde bewijzen op :

http://www.christianseparatist.org/...t/einstein.html

Dit vonden we nog ergens anders...

In 1892 al ontdekte de Hollander Hendrik Lorentz de principes waarmee de heer Einstein later zo beroemd kon worden. Lorentz werkte samen met FitzGerald en schreef toen al artikelen gelijk aan "Einstein's speciale theorie" Pas jaren later publiceerde Einstein 'zijn' theorieen, overigens natuurlijk zonder enige behoorlijke bronvermelding.....Meneer Einstein werd in hoge mate gesouffleerd door zijn zeer begaafde eerste vrouw, Mileva Maric en maakte gebruik van het werk van vele geniale Europese natuurkundigen, zoals gezegd zonder deze te noemen; zij konden echter niet rekenen op de machtige public relations machine van de joodsche media. Einstein heeft bij herhaling ontkend dat hij een 'genie' was, misschien ook wel omdat hij op de middelbare school nauwelijks kon meekomen, in het bijzonder in het vak wis- en natuurkunde. In zijn gehele leven heeft men hem ook nooit op maar 1 verstandige uitspraak kunnen betrappen.Soms wordt een "genie" niet geboren, maar gemaakt....

Het komt misschien wat bizar over maar waarom zouden we zomaar aannemen dat Einstein een genie is? De foto liegt alleszins niet.

Veel Verdonk-aanhangers willen doodstraf terug

Van de Nederlanders die zeggen zeker niet op Verdonk te zullen stemmen, is niet meer dan 36 procent voor de doodstraf. Driekwart van de achterban van Trots op Nederland (TON) wil dat gezinshereniging onmogelijk wordt voor in Nederland wonende moslims met partners uit het land van herkomst. Een kleine meerderheid (53 procent) wil het fileprobleem aanpakken door in de Randstad alle snelwegen minimaal zesbaans te maken. Verder vindt 72 procent dat het openbaar vervoer gratis moet worden.

Als de beweging luistert naar de eigen aanhang, zal volgens de onderzoekers een flink aantal controversiële maatregelen worden doorgevoerd. Van de potentiële Verdonk-stemmers wil 89 procent een straatverbod voor mensen met een boerka, tegen 71 procent van alle Nederlanders. Van de aanhangers van TON mogen geen nieuwe moskeeën worden gebouwd (80 procent).
Rita Verdonk liet eerder weten dat ze haar politieke keuzes laat afhangen van de meerderheid van haar achterban. Die kan op de website van TON discussiëren over politieke onderwerpen. Van Verdonks aanhang vindt 94 procent dat een 'goed' tot 'zeer goed' idee, tegen 65 procent van alle Nederlanders. Dat blijkt zaterdag uit een peiling van TNS NIPO in opdracht van de Volkskrant.

Trots op Nederland werd donderdagavond gepresenteerd. De beweging gaat zich naar eigen zeggen inzetten voor het behoud van het Nederlandse karakter. TON maakt zich bovendien zorgen over de afstand tussen politiek en burgers.
Vicepremier Wouter Bos schrikt niet van het aantal Nederlanders dat de doodstraf opnieuw wil invoeren. „Die cijfers zijn niet echt nieuw”, zei hij in de marge van EU-beraad in Slovenië.
„Ik behoor tot de 58 procent van de Nederlanders die tegen de doodstraf is”, verduidelijkte hij nog. „Je moet mensen altijd een kans geven om tot inkeer te komen. En het justitieel systeem kan het mis hebben. Het ultieme argument is natuurlijk dat de doodstraf de menselijke waardigheid aantast.”

De doodstraf is in Nederland in 1870 afgeschaft voor misdrijven. In 1983 is de straf ook uit het militaire strafrecht gehaald. Eerder pleitten de Groep-Nawijn en de SGP voor de doodstraf.
Invoering is echter verboden op grond van het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. De meeste executies vinden plaats in China en Iran, maar ook in de VS en Japan.

Bron : De Telegraaf

Dit gaat er toch over, hoeveel mensen zijn er al niet onschuldig in de dodencel beland? Elke onschuldige misdadiger ter dood veroordeeld is er één te veel! Geef ze dan toch dwangarbeid als je ze echt wilt straffen. Plus als je één iemand hebt vermoord en je krijgt sowieso de doodstraf, wat houdt je nog dan nog tegen om de volgende tien aan te pakken?

Zijn we niet allemaal tevreden dat zoiets barbaars als de doodstraf hier eindelijk afgeschaft is?!

Censuur op politiek Forum seniorennet.be

Samen met enkele Klauwaert lezers en schrijvers hebben we vandaag een account gemaakt op de site seniorennet.be. Om de bezoekers van die site, meestal 50-plussers, kennis te laten maken met Klauwaert. We berichtten dus dat Klauwaert een Vlaams-nationalistisch tijdschrift is en dat iedereen mag meewerken aan het tijdschrift,... We hadden er zelfs een poll opgestart om te peilen of we naar hun mening 'goed bezig zijn'. We kregen enkele positieve reacties waaronder één van een persoon die ons tegelijk waarschuwde voor de wat hij noemde 'echte Belgen' op het forum bij het onderdeel politiek. Wij als trouwe Vlamingen konden het dan natuurlijk niet laten enkele traditionele leuzes te plaatsen op het forum.

Maar plots was ons bericht met de positieve reacties daarbij verwijderd, zonder enige verwittiging. We hebben later nog gepoogd te vragen waarom dat bericht verwijderd was, we kregen bevestigende antwoorden van mensen die ons onbegrip konden begrijpen. Plots weer hetzelfde ook dat bericht verwijderd... Daarna hebben we nog wat neutrale berichten willen plaatsen, ook die telkens binnen de minuut verdwenen. Kortom die seniorennet site censureert dat het niet meer netjes is en wij, een beetje geschrokken van deze 'belgicistische dictatuur' die daar heerst, wilden dit u toch meedelen.

Als leden van het bewuste forum dit lezen, kunnen zij daar misschien trachten een poll ofzo te houden voor meer vrijemeningsuiting op het forum. Wij kunnen dat alvast niet meer.

Bijgevoegd een afbeelding die weergeeft wat er op je scherm verschijnt als je een bericht van Klauwaert op het forum wilt openen. Je kunt op de afbeelding klikken om het duidelijker te zien. Als iemand suggesties heeft om bijvoorbeeld samen met ons een actie te ondernemen tegen het forum laat het ons onmiddellijk weten!

 

Dit is wat een medestander ons liet weten:

 

Hallo Klauwaert,
Het gebeurt wel meer, hoor. Het kan ook zijn dat er iemand klacht heeft ingediend.
Het werd juist interessant, jammer!
Laat in ieder geval de moed niet zakken en probeer het misschien op een andere manier.
MvG,
aiR.

Gespot

Marion van San brengt Belgische illegalen in kaart

Drie criminologen van de Erasmusuniversiteit, Masja van Meeteren, Marion van San en Godfried Engbersen brachten in opdracht van de liberale ministers Marino Keulen (Inburgering) en Patrick Dewael (Binnenlandse Zaken) de situatie van illegalen in België in kaart. Het rapport wordt binnenkort besproken in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken. Volgens hun onderzoek hebben illegalen een criminaliteitsgraad die twee keer zo hoog is als die van legale vreemdelingen. De vorsers stellen ook vast dat de diefstallen en de geweldscriminaliteit bij illegalen de jongste jaren sneller stijgen dan bij hun legale collega's. De onderzoekers pleiten voor het herinvoeren van de gastarbeider, maar die mag slechts in fasen en pas na regelmatige bijdragen sociale rechten krijgen. Ze willen ook een rem op het aantal regularisaties zetten.

Marion van San is een Belgische criminologe, die in ons land furore maakte met haar studie over de criminaliteit van migranten, die zij voor het eerst vanuit culturele elementen duidde. Haar onderzoek deed veel stof opwaaien, maar veroorzaakte maar weinig verandering in het beleid. Van San en haar collega's komen nu met een nieuw onderzoek. Dit keer naar de situatie van illegalen, of zoals zij het zeggen: "irreguliere migranten". In die term zitten niet alleen de illegalen, maar ook de mensen die switchen tussen een legaal en een illegaal statuut, bv. doordat ze met een toeristenvisum naar hier komen, langer blijven en illegaal worden, weer vertrekken en dan de cyclus opnieuw starten. Van San interviewde 120 illegalen: 30 Turken en 30 Bulgaren in Gent; 30 Marokkanen in Antwerpen en 30 Congolezen in Brussel. De illegalen werden gerecruteerd via sleutelfiguren en op café. Er is geen enkele garantie op representativiteit en er is ook geen garantie dat wat de illegalen verklaren ook de waarheid is, zo schrijven de auteurs zelf. Maar ze confronteerden die verklaringen met data uit de politiestatistieken en beweren daarom dat ze toch een vrij goed beeld geven.

Wat bleek uit de interviews?

* Waarom komen illegalen naar België? Doorgaans om economische redenen. Alleen bij de Congolezen is politiek doorslaggevend. De illegalen maakten geen systematische vergelijking tussen de landen waar ze naartoe wilden, ze kwamen meestal naar België omdat ze hier al familie of kennissen hadden. Een vijfde kwam om in een korte periode veel geld te verdienen en dan weer te vertrekken. De helft (vooral Marokkanen en Congolezen) wil hier blijven en streeft een wettig verblijf na. Nog een derde wil liever illegaal in ons land blijven en de helft hiervan denkt als illegaal een fatsoenlijk bestaan te kunnen opbouwen.
Actievoering van illegalen

* Hoe komen ze? Het grootste deel steekt illegaal de grens over. Een tweede belangrijke groep komt met een toeristenvisum en blijft na afloop van dat visum illegaal hier. Voor acht op de tien was België het geplande einddoel. Bij twee op de drie van de geïnterviewden is al eerder een familielid of een vriend naar België gemigreerd. En één op de drie van deze illegalen ontving van de familie in het herkomstland steun om over te komen, bv. geld om een mensensmokkelaar te betalen.

* Bijna twee van de drie geïnterviewden had inkomsten uit arbeid. Dat gold vooral voor de Turken, minder voor Marokkanen en Congolezen. De meeste informanten werken binnen de eigen etnische gemeenschap. Ze krijgen een lager loon dan hun legale collega's. Marokkanen en Congolezen hebben een veel lager maandinkomen dan Turken en Bulgaren. Bij Marokkanen hangt dit samen met het type werk dat ze verrichten: zonder uitzondering is dat ongeschoolde arbeid. Ze hebben ook het minste vast werk.

Wat leren de officiële statistieken?

* In 2005 klopten in Vlaanderen 2.871 illegalen aan bij het Algemeen Welzijnswerk voor hulp en toen werden ook 568 illegale cliënten in begeleiding genomen. Ook de opvangstructuren van Fedasil worden voor meer dan de helft bevolkt met illegalen (meestal uitgeprocedeerde asielzoekers). De kosten voor dringende medische hulp aan illegalen swingen de pan uit. (Uit een recent antwoord van minister van Maatschappelijke Integratie Christian Dupont (PS) op een vraag van Sabien Lahaye-Battheu (Open Vld) bleek dat de dringende medische hulp voor illegalen in 2005 30,9 miljoen euro kostte en in 2006 al 38,5 miljoen euro, nvdr).

In sommige gemeenten, zoals Brussel, is men heel laks: illegalen kunnen gewoon naar een huisarts gaan en die eerste consultatie wordt automatisch door het OCMW terugbetaald. Het systeem is te zwaar belast en kan het zeker niet lang meer houden, schrijven de onderzoekers. Ze wijzen bovendien op de problemen van hulpverleners, die geen hulp willen bieden aan mensen die misschien altijd illegaal zullen blijven. Maar de hulpverleners weten door de lange procedures niet meer waar ze aan toe zijn.

* Van San maakte ook een analyse van de politiestatistieken. Tussen 2001 en einde 2005 werden 82.838 aanhoudingen voor illegaal verblijf verricht door de politie en die hadden betrekking op 68.072 personen. Jaarlijks werden gemiddeld 13.000 illegalen aangehouden. Ze komen uit 162 verschillende landen, het zijn voor 80% mannen in de leeftijdsgroep tussen 25 en 44 jaar. Een groot deel van de aangehoudenen komt uit ex-Joegoslavië, Marokko, Roemenië, India, Algerije. Bijna 43.000 illegalen hebben een woonadres in België. Er werden 532 verschillende postcodes geregistreerd, er zijn 589 gemeentes. Hieruit moet worden besloten dat illegalen overal zitten, tot in de kleinste gemeenten.

Illegalen bezetten een kerk Illegalen plegen - volgens de registratie van de politiediensten - twee keer zoveel criminele feiten als legale vreemdelingen: hun criminaliteitsgraad loopt op tot 4,8%, tegen slechts 2,1% voor legale vreemdelingen. (Als de onderzoekers het hier over “aanhoudingen” hebben, dan bedoelen ze dat de politie mensen heeft gevat voor deze feiten; ze doelen niet op gerechtelijke aanhoudingen door een onderzoeksrechter. De criminaliteitsgraad van illegalen is volgens de onderzoekers: het aantal aangehouden illegalen voor criminele feiten gedeeld door het totaal aantal aangehouden illegalen. Deze criminaliteitsgraad kan moeilijk anders berekend worden, omdat men het volledige aantal illegalen natuurlijk niet kent. Deze berekening kan een vertekening geven. De criminaliteitsgraad van een legale groep vreemdelingen wordt berekend door het totaal aantal aanhoudingen voor criminele feiten van de bewuste groep legale vreemdelingen te delen door het aantal legale vreemdelingen in dat jaar, nvdr.)

In de 82.838 politie-aanhoudingen tussen 2001 en einde 2005 zitten 57.967 aanhoudingen voor onwettig verblijf en 24.871 aanhoudingen voor gewone misdrijven (diefstal, zwart werk e.d.). Het aantal aangehouden personen is evenwel anders: er werden 57.967 personen aangehouden voor illegaal verblijf, maar slechts 13.628 voor andere misdrijven. Dat betekent dus dat de illegalen die voor diefstal e.d. werden aangehouden in de bewuste periode van vijf jaar meerdere keren voor die feiten werden aangehouden. Zo waren er 3.269 aanhoudingen voor gewone diefstal, maar toch slechts 1.976 aangehouden illegale dieven. Bij zware diefstal is het verschil nog groter: 2.656 aanhoudingen tegen slechts 1.156 aangehoudenen. Dit betekent in ieder geval dat het uitwijzingsbeleid niet behoorlijk functioneert.

De top-5 van de misdrijven waarvoor illegalen werden aangehouden bestaat uit: gewone diefstal (13%), gebruik van valse stukken (12%), zware diefstal (10,7%), aanmatiging van titels (9,9%), schriftvervalsing (9,4%). Ruim een derde van alle misdrijven komt voort uit de onwettige verblijfsstatus (schriftvervalsing, gebruik van valse stukken, aanmatiging van titels, weerspannigheid), maar ook een derde heeft hier nauwelijks verband mee.

Over de hele periode van vijf jaar bekeken valt op dat illegalen niet vaker dan legale vreemdelingen worden aangehouden voor vermogensdelicten. Het aantal aanhoudingen voor gewone diefstal is verhoudingsgewijs gelijk voor beide groepen. Illegalen worden wel veel meer aangehouden voor gebruik van valse stukken en zwart werk. Hieruit kan blijken dat illegalen om hun brood te verdienen wel stelselmatig meer naar het zwart werk gaan, maar niet meer dan gewone burgers naar diefstallen.

Diefstal

De onderzoekers gingen ook na of er grote verschillen op het vlak van criminaliteit waren per etnische bevolkingsgroep tussen legale en illegale vreemdelingen. Daaruit bleek dat de illegale Marokkanen en Turken vijf keer zoveel aangehouden worden voor criminele feiten dan de legale, de illegale Congolezen zes keer zoveel, de illegale Algerijnen vier keer zoveel. Over het algemeen volgt de criminaliteit van het illegale deel van een bevolkingsgroep het legale deel van diezelfde groep, vermenigvuldigd met een bepaalde factor. Er is ook een duidelijk verband tussen de nationaliteit en de aard van de criminaliteit.

De evolutie in de tijd is verontrustend. Het aandeel van de verblijfscriminaliteit (die samenhangt met het statuut van illegaal) neemt tussen 2001 en 2006 af en dat van de bestaanscriminaliteit (de gewone misdrijven) neemt toe. Zo is het aantal aanhoudingen voor schriftvervalsing tussen 2001 en einde 2005 gedaald met 59%, maar dat voor gewone diefstallen steeg met 52%, dat voor geweldsmisdrijven met 157% en dat voor drugsmisdrijven zelfs met 173%. En dat is des te verontrustender omdat in dezelfde periode het aantal aanhoudingen van legale vreemdelingen voor gewone diestallen is gedaald met 14%, voor drugsmisdrijven met 10%, terwijl het aantal aanhoudingen voor geweldsmisdrijven 'slechts' steeg met 46%.

Kortom: het illegale deel van de vreemdelingenbevolking wordt geleidelijk aan crimineler. Maar er moet zeker niet gedramatiseerd worden. De illegalen blijven een braaf volkje, want het gaat in al deze gevallen bij de illegalen om erg lage absolute cijfers. Het aantal politieaanhoudingen van illegalen voor geweldsmisdrijven mocht dan al enorm gestegen zijn in vijf jaar tijd, het bedroeg in 2005 nog maar 390, tegen 7.098 voor legale vreemdelingen en 54.719 voor alle legaal verblijvende personen in België.

Hoeveel illegalen zijn er?

Dat is natuurlijk erg moeilijk te zeggen. Van San schat het aantal illegalen in België op 110.000, een minimale schatting, schrijft ze zelf. En ze relativeert ze ook voortdurend. Het lage cijfer verbaast, omdat begin jaren negentig het aantal illegalen al op 150.000 werd geschat door Koninklijk Commissaris voor het Migrantenbeleid Paula D'Hondt.

Paula D'Hondt

Ondertussen waren er natuurlijk wel de regularisaties van de binnenlandministers Duquesne en Dewael, maar precies door het aanzuigeffect op België van die voortdurende hoge aantallen regularisaties, verwacht je een veel hoger cijfer.

Hoe komt van San aan haar berekening? Ze heeft twee methoden: ze wéét hoeveel illegalen in een bepaald jaar gevat zijn voor criminele feiten door de politie. Dan gaat ze na hoeveel procent van de 120 illegalen uit haar steekproef zeggen dat ze criminele feiten hebben gepleegd. Ze past dit percentage vervolgens toe op het aantal gearresteerde illegalen. Deze methode vindt ze zelf niet echt betrouwbaar, want te afhankelijk van de acties die de politie onderneemt en het aantal acties rond illegalen is de voorbije jaren gedaald, schrijven de onderzoekers zelf. Bovendien geven ze toe dat de 120 uitgeselecteerde illegalen alles konden vertellen, terwijl de onderzoekers dat niet echt konden verifiëren.

Een tweede berekeningsmethode vertrekt van het aantal illegalen dat in 2004 dringende medische hulp kreeg (7.252). Dan gaat van San opnieuw na hoeveel illegalen in haar steekproef van 120 personen naar eigen zeggen dringende medische hulp kregen, ze berekent dit percentage en past dit toe op het cijfer van 7.252. Omdat de illegalen uit haar steekproef uit 2005 en 2006 gemiddeld drie jaar en 110 dagen in België verblijven, past ze het cijfer aan dit gegeven aan. Het probleem hierbij is dat in de twee jaren van haar steekproef (2005 en 2006) het aantal illegalen dat een beroep deed op dringende medische hulp veel hoger was dan in 2004, nl. 19.541 in 2005 en liefst 23.726 in 2006, waardoor de totale eindsom dus misschien wel eerder 219.076 of nog hoger zal bedragen dan 111.000. De schatting van het aantal illegalen die van San maakt kan dus een indicatie geven, maar in dit geval zeker een veel te lage.

Nederland en België

Van San geeft meerdere goede redenen op waarom Nederland minder illegalen heeft dan België. De informele economie (het zwart werk) bedraagt in België 21,5% van de totale economie, in Nederland slechts 12,8%. Omdat illegalen vooral in het zwarte circuit werken, ligt het voor de hand dat er meer illegalen in België zijn dan in Nederland.

Tweede reden: het huisvestingsbeleid is heel anders in beide landen. In België is het veel meer in handen van de private sector, waardoor het makkelijker is voor illegalen om een verblijfplaats te vinden.

Derde reden: het Belgische beleid is veel illegaalvriendelijker. Er was nog maar pas in 1999 een collectieve regularisatie met groot aanzuigeffect, ook nu (onder minister Dewael) wordt veel meer geregulariseerd dan in Nederland; bovendien vangt de Vlaamse Gemeenschap illegalen uitdrukkelijk op terwijl de Nederlandse regering dat uitdrukelijk verbiedt; en tenslotte kan een illegaal in België veel makkelijker medische hulp terugbetaald krijgen dan in Nederland: België betaalt in principe zelfs invitrofertilisatie terug aan illegalen.

Beleidsaanbevelingen

Van San doet een reeks aanbevelingen voor het Belgische beleid.
1. Werk de contradicties in het federale asielbeleid weg. Mensen van wie de asielaanvraag is afgewezen kunnen in (cassatie)beroep gaan bij de Raad van State. Ondertussen zijn ze wel illegaal in het land en de kans dat de Raad hen gelijk geeft is amper 3%. Maar tegelijkertijd krijgen deze uitgeprocedeerde asielzoekers wel materiële steun en worden ze gestimuleerd om Nederlands te leren en cursussen te volgen. Deze laatste maatregelen zijn gericht op integratie in het land, terwijl de kans dat de illegalen uitgezet worden 97% is. Deze tegenspraak moet worden weggewerkt. Ze bestaat trouwens al helemaal tussen het federale asielbeleid en het Vlaamse beleidsniveau: de federale overheid verbiedt onwettig verblijf, de Vlaamse vangt onwettig verblijvenden op.

2. Maak een snelle asielprocedure. Dit zou in principe al gebeurd moeten zijn door de wet van vorig jaar.

3. Stel knelpuntberoepen tijdelijk open voor migranten uit landen van buiten de Europese Unie. Maar wel zo dat deze arbeidsmigranten na gedaan werk terugkeren. In feite is dit niets anders dan een oproep tot terugkeer van de "gastarbeider" uit de jaren zestig, die nu de modieuze naam "economische migrant" heeft gekregen. Van San wil echter niet dat zo'n nieuwe gastarbeider onmiddellijk alle sociale zekerheidsrechten krijgt. Dat moet in fasen gebeuren, want anders wordt de sociale zekerheid onbetaalbaar. Migranten moeten eerst hebben bijgedragen vooraleer ze recht hebben op uitkeringen.
Portugese gastarbeiders

4. Beperk het aantal regularisatieaanvragen. Nu zijn er veel te veel aanvragen van illegalen die geen schijn van kans hebben. De regularisatie van illegale asielzoekers die te lang op hun resultaat moesten wachten, moet officieel beleid worden en uit het regularisatiedebat worden gelicht. Regularisatie moet daarna enkel nog gelden in buitengewone omstandigheden: men zou een maximum aantal aanvragen kunnen opnemen in de wet of een filter instellen.

bron : Gazet Van Antwerpen

Hopelijk zullen de Belgische politici hier rekening meehouden en de utopische gedachten van partijen als Groen! en Spa negeren. Onze samenleving is in gevaar!

Cypriotische "muur" gevallen

Op Cyprus is een belangrijke versperring tussen het Griekse en Turkse deel opgeheven. Het is de blokkade in de Ledrastraat, de belangrijkste winkelstraat van de hoofdstad Nicosia.

De grens is daar 44 jaar dicht geweest. Vorig jaar werd de muur die de straat in tweeën verdeelde al gesloopt, nu zijn ook de andere versperringen weggehaald en zijn de militairen vertrokken.

Het weghalen van de afscheiding is een stap op de weg naar hereniging van het Turkse en Griekse deel van Cyprus. De nieuwe Grieks-Cypriotische president die dit jaar werd gekozen, is met de Turken gesprekken begonnen over hereniging.

Niet erkend
Afgevaardigden van de twee gemeenschappen van de stad, onder wie de burgemeester van het Grieks-Cypriotische zuiden en haar Turks-Cypriotische collega uit het noorden heropenden de straat. Het is in de stad de tweede opening voor voetgangers.

De deling werd al een feit eind 1963 als gevolg van hevige onlusten. Met de Turkse invasie in 1974 werd de scheiding tussen noord en zuid nog strikter. Het noorden werd een internationaal niet erkend Turks-Cypriotisch staatje, het zuiden het officiële Cyprus met vrijwel uitsluitend Grieks-Cypriotische inwoners.

Recente gesprekken bieden uitzicht op een hereniging van de hoofdstad en de rest van het eiland. De speciale VN-gezant voor Cyprus, Lynn Pascoe, zegt dat hij erg optimistisch is over een akkoord tussen de beide delen. Dit is volgens hem het uitgelezen moment om vooruitgang te boeken.

Bron : NOS