Open brief aan Professor Bruno De Wever

Schoenmaker blijf bij uw leest

17.11.2007 16.53u - Met verstomming aanhoorde ik vanmiddag op het VRT-journaal uw uitspraken over de prijsgave van Vlaamse Randgemeenten aan Brussel. Letterlijk stelde u dat de toekenning van wat extra bevoegdheden aan Vlaanderen de pasmunt mag zijn om Brussel uit te breiden. U zegt met andere woorden dat de Vlamingen voor wat zilverlingen bereid moeten zijn een stuk van Vlaams-Brabant af te staan. Dat de Vlamingen zich door Brussel moeten laten omkopen.

Dat een ongeschoolde puber of een leeghanger dit soort uitspraken zou doen, daar zou men nog wat begrip voor kunnen opbrengen, maar een hoogleraar geschiedenis? Dit tart gewoon alle verbeelding.

Weet u dan niet, mijnheer Dewever, wat destijds overeengekomen werd toen de faciliteiten tot stand kwamen? Dat waren en zijn individuele rechten voor inwijkelingen om de integratie te vergemakkelijken. In de besluiten van het Harmelcentrum stond hierover letterlijk: “In geen geval kan de staat de vorming en het behoud van taalminderheden in de ene of de andere gemeenschap aanmoedigen.”(1) En in 1963 bevestigde de regering-Lefèvre dit principe inzake de faciliteiten: “De regering wil in feite de sociale en culturele homogeniteit van de twee grote taalgebieden doorvoeren. (…) Het tweede objectief van de wet is het waarborgen van het ééntalig Nederlands karakter van het nieuwe arrondissement Halle-Vilvoorde.” (2)

Aan de Waalse kant van de taalgrens werden de faciliteiten altijd in deze strikte zin geïnterpreteerd, maar aan Vlaamse kant werd het systeem door de plaatselijke baronnen misbruikt om de verfransing voortdurend aan te wakkeren en de Vlamingen buiten te pesten. En dàt anti-Vlaams, anti-sociaal en hogelijk inciviek gedrag wil historicus De Wever nu gaan belonen?

Weet u als hoogleraar nieuwste geschiedenis dan zo weinig van de evolutie van de verfransing dat u niet beseft dat met de prijsgave van de Randgemeenten het Brussels imperialisme ongelooflijk zou worden aangewakkerd? Vanaf dan wordt inderdaad een 45 jaar oud taboe doorbroken, met name dat de taalgrens vastligt. U wil er opnieuw een evolutief gegeven van maken. Opnieuw wordt dan het signaal gegeven dat het volstaat met voldoende mensen in een gemeente te gaan wonen en luid en lang te schreeuwen om die gemeente van taalregime te doen veranderen. We keren dan in één klap terug naar de eerste helft van de vorige eeuw.

Ofwel weet u dat allemaal niet en dan heeft de Universiteit van Gent een ernstig kwaliteits- en imagoprobleem. In dat geval is het de hoogste tijd dat u zich gaat bijscholen.

Ofwel weet u dit wel en dan gedraagt u zich als de bewuste bondgenoot van de Waalse politieke klasse. Uitgekend vandaag geven de eensgezinde Waalse partijvoorzitters nog maar eens te kennen dat er in de Vlaamse Rand, waar het water de autochtone bevolking nu al aan de lippen staat, zwaar zal moeten betaald worden bij de totstandkoming van een nieuw regeerakkoord. Zij krijgen nu de gulle steun van een toonaangevend Vlaams historicus.

Vorige week had uw dierbare broer samen met Leterme reeds zeer zware toegevingen aangeboden aan de Franstaligen, met name in de faciliteitengemeenten, hetgeen de krant De Standaard terecht als “een de facto uitbreiding van Brussel” bestempelde. Vandaag mag het voor u nog een stuk explicieter: geen taboes meer; het is tijd voor de integrale overheveling.

Mag ik de schoenmaker met aandrang vragen zich opnieuw naar zijn leest te begeven? Eén De Wever in de politiek is meer dan genoeg.

[1] Harmelbesluiten, blz. 140
[2] Theo Lefèvre, eerste minister, Parlementaire Handelingen, Kamer, 27 juni 1963, blz. 5 en 6

Bart Laeremans
Volksvertegenwoordiger