Anton van Wilderode

Volk, word staat, wordt Vlaamse staat
doe de kansen keren
wéér wie met slechte raad
om de wille van de baat
averechts regeren
zoveel slechte heren.

Anton van Wilderode

korte biografie:
Anton van Wilderode werd op 28 juni 1918 als Cyriel Coupé geboren te Moerbeke-Waas. Hij volgde klassieke humaniora aan het Sint-Jozef-Klein-Seminarie. Hij werd op 21 mei 1944 tot priester gewijd in de Gentse Sint-Baafskathedraal. Vervolgens studeerde hij klassieke filologie aan de universiteit van Leuven. In 1946 werd hij leraar aan het Sint-Jozef-Klein-Seminarie in Sint-Niklaas, daar gaf hij les aan later bekende auteurs zoals Paul Snoek, Tom Lanoye en Dirk van Bastelaere.
Hij schreef vele teksten voor de IJzerbedevaart te diksmuide en voor het Vlaams-Nationaal Zangfeest in het sportpaleis te Antwerpen.
Van Wilderode schreef van 1939 tot aan zijn dood vele gedichten, hij vertaalde ook teksten van klassieke dichters zoals Vergilius en Horatius.

Deze biografie is uiteraard véél te kort om een compleet overzicht te kunnen geven van het leven en werk van de beschieden, dichtende, reizende, vertalende Vlaams-nationalistische priester-dichter, Anton van Wilderode.

Daarom nog enkele tips:
http://users.telenet.be/antonvanwilderode
"Anton van Wilderode" door Willem Persoon

Het standbeeld van Anton van Wilderode in de collegestraat aan het college van Sint-Niklaas.

Aftelrijmpje

Het is al lang te laat.
Door onterechte haat
blijven de wonden zweren.

En die het land regeren
de harteloze staat
het heer der hoge heren

handhaven een oud kwaad.
Om dat weer te bezweren
is het al lang te laat.

Repressie zonder maat
ontvrijdommen onteren
en salvo's van geweren.

De doden die niet deren.
Kerstdag al veertig keren.
Het is al lang te laat.

Het is al lang te laat.




Moerbeke-Waas, 20 oktober '85


Ondertussen is het al 62 keren Kerstmis geweest en nog altijd is er geen amnestie voor de Vlaams-nationalisten die deelnamen aan de collaboratie en achteraf genadeloos zijn gestraft door de belgische staat tijdens de repressie. Het verleden blijft onverwerkt en de laatste echte collaborateurs zullen sterven zonder vergiffenis.

Het is al lang te laat.

Een "zwart" weekend

Het Sint-Maartensfonds en het tijdschrift Dietsland-Europa, twee monumenten uit de (extreem-rechtse) geschiedenis van de Vlaamse beweging houden op te bestaan.
Het Sint-Maartensfonds was een belangenvereniging voor de oudstrijders van het Oostfront. Gisteren hielden de oud-oostfronters en hun sympathisanten een afscheidsfeestje in het Antwerpse. Het erepark voor de overleden oostfronters, dat sinds 1976 onder het beheer van het Sint-Maartensfonds stond, is al overgedragen aan het VNJ. De vereniging werd beroemd, maar vooral berucht, door het bezoek van de toenmalige minister Sauwens aan één van de activiteiten van het fonds.

Het graf met berkenkruis van Reimond Tollenaere, VNV-propagandaleider en gesneuveld aan het oostfront.


Het tweede monument uit de Vlaamse beweging dat ermee stopt is het tijdschrift Dietsland-Europa. Dietsland Europa was in 1956 opgericht door de JNG (de Jong Nederlandse Gemeenschap). Karel Dillen, oprichter van het Vlaams Blok was hoofdredacteur. Later kwam het blad onder de leiding van Were Di te staan. Dietsland-Europa kwam tegenwoordig in de actualiteit door de aandacht rond negationist Roeland Raes.
Nu de secretaresse van het blad is overleden, werd overgegaan tot het stopzetten van de activiteiten van Dietsland-Europa.

Nationalisme, de ware toedracht

Een nationalist is iemand die een grote voorliefde heeft voor zijn vaderland. Iemand die ook trots is op zijn vaderland en er volledig achter staat om de staat vooruit te helpen. Een nationalist kan verschillende van verschillende strekkingen zijn, hij kan van extreem-links tot extreem-rechts zijn. Dat is zijn keuze. Maar Vlamingen, wij moeten vandaag de dag beginnen met juist dat punt gemeen te hebben, onze voorliefde voor ons Vlaamse vaderland. Dit is noodzakelijk om in de eerste plaats Vlaanderen onafhankelijk te kunnen maken.

Een nationalist beslist ook zelf of hij al dan niet andere staten respecteert. In de vorige Klauwaert staat dat nationalisten elke andere cultuur moet erkennen en respecteren omdat nationalisme een denkwijze zou zijn waarbij men ervan uitgaat dat de wereld van de mensen bestaat uit een geheel netwerk van culturen en volkeren. Dat is onjuist! Nationalisme is, zoals hiervoor al gezegd, niet meer of minder dan voorliefde voor het vaderland! Noem uzelf dus ook gerust nationalist als u dit niet doet.

Nog zo’n grove fout die zich de ronde doet over nationalisme is dat dit zou zijn ontstaan uit linkse ideeën. Dit is compleet onjuist. Nationalisme vindt zijn oorsprong in het geloof dat er fundamentele verschillen zijn tussen het ene volk en het andere. Het woord nationalisme komt niet voor niets van het latijnse woord natio, geboorteplaats. Nationalisme is dus niet ontstaan vanuit een gelijkheidsgedachte of iets dergelijks.

Het nationalisme is ontstaan als een tegenreactie op de filosofen van de verlichting, die het universele van de mensheid benadrukten en die lokale, historisch gegroeide verschillen negeerden. Het is dus juist als reactie ontstaan tegen de gelijkheidsprincipes.

Vlamingen, wij moeten vandaag de dag zeker zijn dat we dit ene belangrijke punt gemeen hebben met elkaar, onze voorliefde voor ons vaderland. Wees ook bewust van onze Vlaamse geschiedenis. Zodat als er ooit een referendum komt, we allemaal dezelfde stem uitbrengen. Die stem zal leiden tot een onafhankelijk Vlaanderen!

Carl Huybrechts over Vlaanderen

http://www.youtube.com/watch?v=HnMsJLBvnzQ

"Wij (Belgen) zijn nooit een natie geweest !" Carl Huybrechts

En gelijk heeft hij !

Paus bedriegt Vlaamsgezinden

"De paus waarschuwt voor racisme in ons land" is de titel van een artikel dat Peter Gorle vandaag schrijft in Het Laatste Nieuws. Maar er is meer aan de hand. Benedictus heeft het ook over het ‘oplaaiende nationalisme’. Hij had ook woorden van lof voor de monarchie, omdat ‘die garant staat voor de eenheid van het land’.
‘Paus Benedictus XVI heeft gisteren Franck De Coninck, de nieuwe Belgische ambassadeur bij de Heilige Stoel, in audiëntie ontvangen. Bij die gelegenheid stak de paus zijn waardering voor de Belgische monarchie niet onder stoelen of banken: ‘De koning staat garant voor de eenheid van het land en het wederzijds respect voor de verschillende taalgemeenschappen in het land’, aldus Gorle.
Het Laatste Nieuws vroeg ook naar de mening van kerkhistoricus Jürgen Mettepenningen van de KU Leuven. ‘De nieuwe Belgische ambassadeur bij de Heilige Stoel was tot begin dit jaar grootmaarschalk van het hof. Bovendien bestaat er traditioneel een nauwe band tussen het Vaticaan en Belgische koningshuis, dat vooral sinds koning Boudewijn in Rome bekend staat als zeer katholiek’, aldus Mettepenningen.
Paus Benedictus riep de Belgen ook op tot dialoog met elkaar én met de migrantengemeenschap: ‘De komst van steeds meer migranten en het samenleven van steeds meer verschillende gemeenschappen op dezelfde plaats maken dialoog meer dan noodzakelijk’, zei hij. Benedictus XVI riep België ook op om ‘migranten op te vangen met respect voor hun waardigheid» en veroordeelde het “drama van de mensen zonder papieren”. ‘Alleen zo kunnen we de gevaren van buitensporig nationalisme en zelfs xenofobie afwenden’, zei de paus.
‘Eén en ander lijkt op een impliciete veroordeling van het Vlaams Belang’, noteert Gorle nog.

bron: http://www.vvb.org

De uitspraken van paus Benedictus XIV zijn de zoveelste messteek in de rug van de brave, katholieke Vlamingen. Er was de franskiljon, kardinaal Mercier, kardinaal Van Roey, die ondanks de noodkreten van vele Vlamingen en slachtoffers van repressie de ogen sloot voor de gruwelen aangericht door de Belgische staat in de nadagen van de tweede wereldoorlog. Er was de oproep in verschillende kerken tijdens de homilie om niet op de volksunie te stemmen... De maat is al langer vol dan vandaag. Gelukkig kennen we enkele voorbeelden uit de geestelijkheid die wel als inspiratie kunnen dienen... Ik denk aan priester-dichter Anton Van Wilderode, pater Stracke en de uitgespuwde kapelaan van Alveringem: Cyriel Verschaeve. God hebbe hun ziel !

Belgische gerechtigheid

U ziet een afbeelding van een welgevormde, doch geketende Vrouwe Justitia, zij staat symbool voor de onrechtvaardigheden die het Belgische rechtssysteem kent. In de geschiedenis zien we vele onrechtvaardigheden tegenover flaminganten. In de 18e eeuw werd er in de rechtzaal dikwijls enkel Frans gepraat, waardoor de meeste Vlamingen niets van hun proces verstonden. Het bekendste voorbeeld is dat van Coucke en Goethals, twee vals beschuldigde Vlaamse jongens, die ter dood werden veroordeeld voor een misdaad die ze niet hadden begaan. Later zijn er de bekende voorbeelden van de repressie na de Eerste en de Tweede wereldoorlog. Vlaamse kopstukken werden gevangengenomen en door middel van een schijnproces vastgezet of zelfs ter dood veroordeeld, om zo de Vlaamse beweging te breken. Beste lezers, de belgische staat is er nooit in geslaagd de Vlaamse beweging kapot te krijgen! En deze verachtelijke schijnstaat zal hier ook nooit in slagen! Daarom willen wij deze boodschap nog meegeven: bevrijd deze Vrouwe Justitia van haar ketens! Bevrijd uw volk van haar ketens!

Vlaanderen onafhankelijk !

Zannekin

Stem niet op de stoute meneren

Op het moment dat de laatste hand wordt gelegd aan deze tweede editie van Klauwaert, zijn de gemeentediensten van Antwerpen, Brussel, Gent en Charleroi waarschijnlijk nog de rommel aan het opkuisen van de befaamde en beruchte (kiest u zelf maar) 0110-concerten. Zoals we u wellicht niet meer hoeven te vertellen, heeft Tom Barman (frontman van de Vlaamse rockgroep dEUS) dit in het begin erg kleinschalige initiatief kunnen promoveren tot een groots evenement, verspreid over de vier voorgenoemde steden. ‘Voor verdraagzaamheid, tegen racisme, tegen extremisme, tegen zinloos geweld’, zo luidt de motivatie. Dat een dergelijk motto eigenlijk samen te vatten is in het veel kortere ‘tegen Vlaams Belang’, kan uiteraard niemand ontkennen, zeker niet als de concerten plaatsvinden op een datum als 01/10/2006, precies één week voor de gemeenteraadsverkiezingen.
Tom Barman en zijn 0110 worden door de overgrote meerderheid met luid applaus onthaald. De VB-aanhang reageert furieus op deze naïeve, extreemlinkse en vooral betuttelende farce en organiseert in allerijl de ’24 uur van het Vlaams Belang’ op 10 september, een kleinschalig maar gelijkaardig concert met “échte artiesten” dat we met een gerust hart een flop mogen noemen. Verschillende artiesten die zich bereid stelden op 1 oktober met verdraagzaamheid als nobel doel op het podium te kruipen, zoals Clouseau en Laura Lynn, werden hiervoor streng gestraft door beledigde sympathisanten van extreemrechts. Het beschadigen van voertuigen, het volspammen van gastenboeken en nachtelijke dreigtelefoontjes zijn maar enkele voorbeelden van de toegepaste sancties. De getroffen artiesten reageren echter koel en laten zich naar eigen zeggen niet afschrikken.
Een interessante polemiek, die het volgens ons zeker waard was een plaatsje in Klauwaert te krijgen…

Vooreerst moeten we afraken van een discussie die dit hele debat behoorlijk in de weg staat: mogen zangers, muzikanten, schrijvers en schilders (ja hoor, ook die dragen hun steentje bij op 1 oktober), kortom, artiesten in het algemeen, zich met politiek bezighouden? Dat was een van de allereerste verwijten waar het Vlaams Belang zich mee wapende toen de geruchten rond Barmans initiatief luider werden. Wanneer BV’s van hun bekendheid gebruik maken om hun overtuigingen aan het grote publiek op te leggen (meer nog: één concrete – en dan nog hun zo geliefde - partij aan te vallen), is dat machtsmisbruik van de zuiverste soort, zo beweren zij. Maar in het eeuwenoude concept van brood en spelen vormt de showbusiness de spelen en dus heeft Barman het niet moeilijk om al snel een repliek af te vuren: de politiek is van het volk! 2 jaar geleden, toen wijlen het Vlaams Blok wegens racisme voor de rechtbank moest verschijnen, schreeuwden ze nog van de daken dat vrije meningsuiting een mensenrecht is en of dat nu en masse is of niet, dat recht blijft ook nu nog gelden. Eigen luizen hebben wel eens de neiging terug te bijten.
De laatste tijd wordt extreemrechts wel vaker in een hoekje geduwd en in zo’n benauwde situaties willen ze wel eens hervallen in hun oude gewoontes. De scheldtirades bleven dan ook niet lang uit en alle linkse mediafiguren (wat natuurlijk een pleonasme is, wie twijfelt daar nog aan?) waren meelopers. Wie nadenkt, is rechts. Vergeef ons dat we zo vrij zijn deze redenering door te trekken: wie nadenkt, koopt een jachtgeweer, gaat ermee de straat op en schiet de eerste de beste allochtoon in koelen bloede neer. Groot gelijk, vriend! Geef elke burger een wapen en de wereld zal veel veiliger worden. En al wie zich hiertegen verzet en deelneemt aan een groots evenement en een dappere poging om zulke onmenselijkheden de wereld uit te helpen, is een slinkse meeloper, een politiek correcte zelfverklaarde intellectueel en denkt alleen maar aan zijn eigen betuttelende ikje dat toch zo graag populair wil zijn.
Soms moet een maatschappij wakker geschud worden. Soms moeten mensen die het hele volk kunnen bereiken, even zo arrogant zijn om op een bierbak te gaan staan en hun stem te verheffen. Soms moeten mensen die kunst naar het volk brengen, hun positie eventjes misbruiken om betuttelend te zijn en hun recht op vrije meningsuiting eventjes geweld aan te doen om met muziek als bindmiddel alle mensen van goede en slechte wil bijeen te brengen en te smeken: alstublieft, mensen, voor verdraagzaamheid, voor geweldloosheid, voor vrede, voor de toekomst, voor uzelf en voor uw kinderen en vooral voor alles wat u lief is… niet op de stoute meneren stemmen.

Mijn raad: Stem VB

Walrus

De toekomst van de islam in Europa

Onlangs had de Franse journalist Philippe Aziz een vraaggesprek met de 25-jarige Mohammed Sabaoui, student sociologie aan de universiteit van Rijsel, Algerijn van afkomst, maar tot Fransman genaturaliseerd. In dit artikel de voornaamste passages uit dit gesprek. Erg verhelderend.

Moet de opkomst van de Islam niet een zekere vrees wekken in Frankrijk en de wereld ?

Zeker. het Islamitische rijk was ooit groter dan Rome en deed zijn invloed gelden over een groot gedeelte van de wereld, zoals onze Profeet dat wenst; In Frankrijk is uw Godsdienst toch erkend en vertegenwoordigd. Er zijn meer dan 1.500 moskeeën. Neen, want uw wetten stemmen niet overeen met die van de Koran. U legt ons uw wetten op, terwijl mohammedanen alleen door de Charia geregeerd kunnen worden. We gaan ons dus inspannen om de macht te grijpen. In Roubaix bv. waar er een islamitische meerderheid is van ong. 60 %. Bij de gemeenteverkiezingen zullen wij onze mensen mobiliseren en de volgende burgemeester zal mohammedaan zijn. Na onderhandelingen zullen wij Roubaix tot onafhankelijke mohammedaanse enclave verklaren en de charia opleggen aan alle inwoners.

Zullen alle islamieten daarmee akkoord gaan, sommigen zijn toch vergaand geïntegreerd ?

U onderschat de Islamitische solidariteit, men blijft Arabier, zelfs als men geboren is uit een huwelijk van een Arabier en een ongelovige. Uw vraag bewijst uw naïviteit.

Om terug te komen op Roubaix, wat gaat u doen met niet-mohammedanen ?

De christelijke minderheid zal de status krijgen van Dhimmis, d.w.z. zij zullen een aparte categorie vormen en hun vrijheid kunnen terugkopen door een speciale belasting. Bovendien zullen wij hen pogen te bekeren. Tienduizenden Fransen hebben dat over het hele land al gedaan, waarom zij niet ? Op dit ogenblik worden er met dit doel aan de universiteit van Riisel al geloofsgroepen opgericht, want God wil dat ! Zij die weigeren, zullen behandeld worden zoals het hoort. Als wij de sterksten zijn is het omdat God dat wil, wij hebben niet de dwang van de christeiijke verplichting tot bijstand en bescherming aan de weduwe, de wees, etc... Wij moeten hen integendeel verpletteren als zij door hun ongeloof een obstakel zijn. Wat u zegt is verbijsterend. U vergeet uw kruistochten, uw kolonisaties, uw kersteningen. U vergeet bovendien de enorme vruchtbaarheid van onze vrouwen, ons aantal zal u overweldigen. Financiert en voedt hen die uw meesters zullen worden. De zes miljoen Arabieren ( of niet-Fransen geworden) in Frankrijk, vormen een leger van minstens 3 miljoen soldaten van God. Wij overdekken het grondgebied met een dicht netwerk, zelfs uw autoriteiten erkennen 1.400 buitenwettelijke gebieden.

Maar waarom wacht u dan nog met handelen ?

Onze "vreedzame" invasie op Europees niveau is nog niet ten einde. Wij willen in alle landen gelijktijdig handelen. Daar u voor ons een steeds grotere plaats inruimt, zou het dom zijn daarvan niet te profiteren. Wij zullen uw paard van Troje zijn. In naam van de Rechten van de Mens, waarin u verstrikt zit, hebt u slechts u zelf gegijzeld. Mocht u in Algerije of Saoudi-Arabië bv. tegen mij spreken zoals ik nu tegen u, dan zou u in het beste geval onmiddellijk gearresteerd worden.

U weet bij onze jongeren geen respect af te dwingen, waarom zouden zij een Frankrijk respecteren dat voor hen capituleert ?

Men respecteert siechts wat men vreest. Wanneer wij de macht hebben zult u geen Arabieren meer auto's in brand zien steken, winkeldiefstallen plegen, enz... Zij zullen weten dat de straf meedogenloos is: diefstal betekent amputatie. Wij zullen overwinnen.

Allah Akbar!

In Memoriam: Albrecht Rodenbach

Op 27 oktober zal het 150 jaar geleden zijn dat Albrecht Rodenbach werd geboren te Roeselare. Rodenbach stamde uit een rijke burgerijfamilie met roots in het Duitse Rijnland. Rodenbach studeerde Latijn-Griekse humaniora aan het Klein-Seminarie van Roeselare. Daar werd zijn Vlaamsgezindheid opgewekt door de invloed van onder andere Hugo Verriest en conflicten met de fransgezinde directeur. Leerlingen weigerden franstalige liederen te zingen en zongen "Het lied der Vlaamse zonen" geschreven door Rodenbach met de bekende leuze "Vliegt de Blauwvoet? - Storm op zee !".

Deze gebeurtenis noemde men "De Groote Stooringe". Dit betekende de start van de blauwvoeterij. De leerlingen van het seminarie kwamen in de ban van de Kerelsromantiek, geïnspireerd door het in 1870 verschenen werk van Conscience, "De Kerels van Vlaanderen".

Na zijn middelbare studies ging hij in 1876 te Leuven rechten studeren. Hij richtte er het "Algemeen Vlaams Studentenverbond" op met als tijdschrift "Het Pennoen".

Rodenbach was aanvankelijk dé studentenleider, maar na verloop van tijd, begonnen zijn vrienden te klagen dat hij minder tijd maakte voor de studentenverenigingen. Dit leidde tot een pijnlijke scheuring, waarbij Pol de Mont "Het Nieuwe Pennoen" stichtte. Rodenbach verruimde zijn horizon, zoals dat noemt en besteedde meer tijd aan zijn literaire werk. Hij schreef verschillende gedichten, liederen en toneelstukken. Rodenbach werd bekroond voor zijn toneelstuk "Gudrun" en kwam in contact met Antwerpse liberalen. Dit werd hem niet in dank afgenomen.

Rodenbach stierf op 24-jarige leeftijd op 23 juni in Roeselare aan tuberculose.

Rodenbach kan beschouwd worden als de stichter van de georganiseerde studentenbeweging. De ontwikkeling van de blauwvoetcultus, bracht een nieuwe symboliek in de Vlaamse beweging tot stand die tot op de dag van vandaag meegaat. Rodenbach werd, onder meer door zijn vroege dood, samen met zijn literaire werken een mythe in de Vlaamse beweging.

Van de eens zo grote bewondering voor Rodenbach en zijn werk was dit jaar echter niet veel te merken. In 1956 hield men nog een Rodenbachjaar, maar 150 jaar na zijn geboorte blijkt Rodenbachs erfenis gedoemd verbannen te worden naar de archieven. Ten onrechte.

Vliegt de blauwvoet - Storm op zee !

Zannekin

Mijn leeuw, mijn baken

We schrijven 12 juli, een mooie zomerdag.

Ik rijd in de late namiddag van mijn grootmoeder in Beveren naar St.-Niklaas, over de grote baan.

Een kwieke dertiger, door de zon geblakerd, rijdt mij gezwind voorbij. Tot mijn verbazing draait hij zich om, steekt zijn duim op en met een brede glimlach:”Wat een schone sticker hebde gij daar!” Hij doelde op mijn sticker van het Vlaams Belang die ik sinds jaar en dag op mijn fiets heb hangen.

Ik wenk hem, en na een paar minuutjes babbelen bied ik hem enkele stickers aan, dezelfde als die op mijn fiets, die ik altijd in mijn portefeuille heb zitten. Gretig neemt hij ze aan, en tijdens de rest van de tocht hebben we zij aan zij gereden en gemoedelijk gekeuveld over de recentste politieke gebeurtenissen waarbij er menige lasterlijke woorden aan het adres van de linkse journalisten -wat een pleonasme - van de VRT te horen waren.

Aan het kruispunt aan ’t Ster moest ik helaas afscheid nemen van deze nobele onbekende, en met de groet “tot de volgende verkiezingen” gingen we ieder onze eigen weg.

Waarom neem ik de moeite om deze opmerkelijke, maar verder onbelangrijke anekdote neer te schrijven in een broeierig warme keuken, om dit daarna over te laten aan jullie, waarde lezers?

Uit deze gebeurtenis kunnen we enkele lessen trekken. Ten eerste lokte het symbool van de Vlaamse Leeuw in dit voorbeeld een positieve reactie uit, en zet een volslagen onbekende er zelfs toe aan met mij –voor deze man louter een voorbijganger - te spreken over een uiterst delicaat onderwerp, namelijk politiek.

Ik op mijn beurt word er toe aangezet deze kerel enkele stickers toe te vertrouwen –met het risico dat deze stickers niet gekleefd worden, of zelfs worden weggegooid –, en om met hem mee te fietsen.

We zien hier dat de Vlaamse Leeuw een teken is dat nog steeds mensen bij elkaar brengt om samen iets positiefs te ondernemen. De Leeuw spreekt nog steeds de hoop uit op een onafhankelijk en solidair Vlaanderen, en doet dit door aan te zetten tot positief, constructief werk.

Ten tweede blijkt uit dit voorbeeld ook de hartverwarmende solidariteit tussen mensen die eenzelfde politieke mening zijn toegedaan ,ook al zijn ze verder onbekend voor elkaar.

Dit gevoel is vooral in de Vlaamse beweging overal merkbaar, en steekt een hart onder de riem bij iedereen die het moeilijk heeft door het uitdrukken van zijn politieke mening.

Ondanks alle negatieve propaganda en vooroordelen rond het symbool van de Vlaamse Leeuw, gespuid door onze uiterst verdraagzame slinkse vrienden –mijn sticker is afkomstig van de “alom gehate boemanpartij” Vlaams Belang!-, ondanks dit alles blijft de Vlaamse Leeuw een teken van hoop, solidariteit en positieve ingesteldheid. Voor mij is en blijft de Vlaamse Leeuw een baken in de duisternis, voor iedereen, op de fiets en overal!

Dunadan

De treurige geschiedenis van een nepdemocraat

´t Was op een blauwe maandag toen de heer I. Leferme, lijder van een marionettenregering verklaarde in een “progressief” weekblad dat hij zich bezighield met de coalitievorming in steden en gemeenten voor na de gemeenteraadsverkiezingen. Trots verkondigde hij dat reeds talrijke voorakkoorden werden afgesloten in grote steden tussen CD&V , SP.A en /of VLD. Dit met de bedoeling de plaatselijke afdelingen van CD&V “te helpen”om aan de verleiding te weerstaan om met het Vlaams Belang zelfs nog maar simpelweg te gaan praten.

Wel wel, daar is de goeie ouwe tijd terug van bevoogding en paternalisme, zo kennen we die tsjeven weer, democraten in hart en nieren zolang ze maar kunnen profiteren van de macht, niets anders dan macht, geld, exuberante afscheidsregelingen, vergoedingen allerlei, cumuls in intercommunales, ziekenkassen, vakbonden, huisvestingsmaatschappijen en mooie postjes voor de vrienden en hielenlikkers.

Heeft mijnheer L. niets anders te doen? Een regering leiden, of het welvaartspeil van de minstbedeelden opkrikken bijvoorbeeld. Mijnheer L. wil niemand discrimineren of uitsluiten, maar wel één miljoen kiezers van het Vlaams Belang! Hoe verdwaasd kan een mens toch zijn? Tot wat arrogantie van de macht kan leiden is duidelijk, minachting voor de kiezer!

Wel Mijnheer L. “n’ayez pas peur” zoals u aan uw kameraad Elio D. R. heeft gezegd, en deel de bevolking de namen van de steden en gemeenten mee waar reeds voorakkoorden werden gesloten, of durf je dat niet? Elio is al wat minder boos, misschien, maar dan moet je nog wat meer kruipen, mag je nu premier worden in 2007, want dat was wat Elio wou horen, geen Vlaams Belang nooit, jamais, mestkevers ….

Alvast bedankt voor de duidelijkheid, nu weet de bevolking tenminste dat we in een DDR-democratie leven. Wat de uitslag van de verkiezingen ook is, één miljoen mensen mogen niet meedoen ha ha, want mijnheer L. wil niet discrimineren…

Er is slechts een conclusie mogelijk: we zijn de facto in een tweepartijen systeem terecht gekomen met alle “democratische” partijen aan de ene kant met minieme verschillen wat betreft de partijprogramma´s en één oppositiepartij. Niets aan de hand kun je op het eerste gezicht zeggen maar… er is één klein detail… die oppositiepartij heeft nagenoeg geen toegang tot de media en wordt achternagezeten door een eindeloze reeks juridische processen.

Jan Zonder Land