Plusieurs supporters du club de football du Lille Olympique Sporting Club (L.O.S.C.) ont contacté la rédaction ces derniers jours et raconté les faits suivants : ce mercredi 13 septembre, alors que le L.O.S.C. se déplace, accompagné de 700 fans, dans la banlieue flamande francisée de Bruxelles, à Anderlecht, pour le compte de la Ligue des Champions, réunissant les meilleurs clubs européens, le club local exigea qu’aucun drapeau flamand (fut-il pourvu de langue et griffes rouges) ne pénétra dans l’enceinte anderlechtoise. Apparemment avertis au préalable de l’interdiction, les membres du groupe de supporters Dogues Virage Est (D.V.E.) avaient confectionné une banderole à l’intention de leurs joueurs sur laquelle on pouvait lire : « Pas de drapeau, mais 700 coeurs flamands battent pour vous ».
Peine perdue, les forces de l’ordre confisquèrent cette dernière, provoquant l’ire des supporters lillois. On peut légitimement s’interroger sur la nature d’une telle interdiction faite aux supporters loscistes qui arborent leur emblème régional depuis toujours. D’autant plus que la volonté des fans lillois n’était assurément pas de provoquer leurs homologues anderlechtois.
Par bonheur, il n’avait pas été prévu de paires de ciseaux pour découper les lions flamands arborés sur écharpes et t-shirts, ni de scalpel pour inciser les tatouages ! Quant à l’imbécilité de telles mesures (rappelons tout de même que le Vlaamse Leeuw est un drapeau officiel en Belgique), gageons qu’elle ne facilitera en rien le rapprochement entre Flamands et Wallons, deux peuples de même culture néerlandaise mais parlant deux langues différentes, à qui les jacobins Belges formés à bonne école au centre de formation (non pas footballistique mais idéologique celui-là !) français ont appris à se haïr mutuellement. Pour le match retour, les membres des associations de supporters Dogues Virage Est et Rijsel Spirit ont d’ores et déjà prévenu : certainement plus qu’à l’accoutumée, il y aura du jaune et noir dans les tribunes lilloises !
Nederlandse vertaling:
Zo’n 700 supporters van de Rijselse voetbalclub L.O.S.Q. (Lille OLympique Sporting Club) hebben voor de ontmoeting van de Champions League op 13 sept. met hun voetbalploeg de verplaatsing gemaakt naar de Vlaamse rand van het verfranste Brussel om er partij te geven aan Anderlecht. De locale club verbood echter de toegang tot het stadion van alle leeuwenvlaggen. Het deed er niet toe of het nu een vlag was met of zonder rode tong en/of klauwen. Er mochten geen leeuwenvlaggen in het Anderlechtstadion. Waarschijnlijk op voorhand getipt voor dit verbod, hadden de leden van de supportersvereniging Dogues Virages Est (D.V.E.), een spandoek gemaakt om hun ploeg aan te moedigen met de tekst “Geen vlaggen, maar wel 700 Vlaamse harten die voor jullie kloppen”.
Verloren moeite echter want de ordediensten namen het spandoek in beslag en haalden zich hiermee de woede van de Rijselse supporters op de hals. Men kan zich hierbij de vraag stellen wat de bedoeling was van deze handelwijze ten overstaan van de Rijselsupporters als men weet dat die zich al sedert jaar en dag uitdossen met dit symbool van hun regio. Bovendien was het helemaal niet de bedoeling van de L.O.S.C.isten om de supporters van tegenpartij Anderlecht te provoceren.
Nog maar goed dat er geen scharen aanwezig waren want anders had men nog kunnen de leeuwen van sjerpen en T-shirts uitsnijden of kon met een scalpel de tatouages van lichaamsdelen verwijderen. Met deze onnozele maatregel (de Vlaamse Leeuw is de officiële vlag in België) durf ik wedden dat dit de toenadering tussen Vlamingen en Walen, twee volkeren van dezelfde Nederlandse cultuur maar elk een verschillende taal sprekend, niet bevordert. Belgische Jacobijnen, geschoold in centra met Franse leermeesters, (niet op voetbalvlak maar wel ideologisch) hebben er geleerd wederzijds te haten. Voor de terugmatch zijn de supportersverenigingen van Dogues Virage Est en Rijsel Spirit reeds meer dan voorbereid : meer dan ooit tevoren zal er zwart en geel te zien zijn rond het terrein en op de tribunes van Rijsel.
Verloren moeite echter want de ordediensten namen het spandoek in beslag en haalden zich hiermee de woede van de Rijselse supporters op de hals. Men kan zich hierbij de vraag stellen wat de bedoeling was van deze handelwijze ten overstaan van de Rijselsupporters als men weet dat die zich al sedert jaar en dag uitdossen met dit symbool van hun regio. Bovendien was het helemaal niet de bedoeling van de L.O.S.C.isten om de supporters van tegenpartij Anderlecht te provoceren.
Nog maar goed dat er geen scharen aanwezig waren want anders had men nog kunnen de leeuwen van sjerpen en T-shirts uitsnijden of kon met een scalpel de tatouages van lichaamsdelen verwijderen. Met deze onnozele maatregel (de Vlaamse Leeuw is de officiële vlag in België) durf ik wedden dat dit de toenadering tussen Vlamingen en Walen, twee volkeren van dezelfde Nederlandse cultuur maar elk een verschillende taal sprekend, niet bevordert. Belgische Jacobijnen, geschoold in centra met Franse leermeesters, (niet op voetbalvlak maar wel ideologisch) hebben er geleerd wederzijds te haten. Voor de terugmatch zijn de supportersverenigingen van Dogues Virage Est en Rijsel Spirit reeds meer dan voorbereid : meer dan ooit tevoren zal er zwart en geel te zien zijn rond het terrein en op de tribunes van Rijsel.
Weer maar eens het bewijs dat het Belgische voetbal en het arrogante Anderlecht in het bijzonder een belgicistisch bastion is.