Op 1 februari doen we ALLE LICHTEN UIT van 19u55 tot 20.00u !
Zend dit bericht door naar zoveel mogelijk mensen !
Laat ons alle lichten doven, zodat de (politieke) besluitvormers beseffen dat er iets mis is.
Op 1 februari doen we ALLE LICHTEN UIT van 19u55 tot 20.00u ! Zend dit bericht door naar zoveel mogelijk mensen! Laat ons alle lichten doven, zodat de (politieke) besluitvormers beseffen dat er iets mis is.
DRINGEND : actie tegen de klimaatsverandering.
Neem op 1 februari 2007 deel aan de grootste mobilisatie van de burgers tegen de klimaatsverandering!
L'Alliance pour la Planète (groepering van milieuverenigingen) doet een oproep tot al de burgers ; "gun de planeet 5 minuten rust": iedereen wordt verzocht alle lichten te doven op 1 februari as, van 19u55 tot 20.00u. Het gaat er niet om enkel die dag gedurende 5 minuten energie te besparen, maar wel om de aandacht van de burgers, de media en tevens de politieke besluitvormers te vestigen op de energieverspilling en op de noodzaak om dringend iets te ondernemen ! Gedurende 5 minuutjes zal de planeet kunnen uitrusten : dat duurt echt niet lang en het kost niets. En het zal de politici en kandidaten voor de parlementaire verkiezingen van juni 2007 duidelijk maken dat de klimaatverandering een onderwerp uitmaakt dat weegt in het politieke debat. En waarom op 1 februari 2007? Omdat die dag in Parijs het nieuwe rapport van de klimatologische experten van de Verenigde Naties uitkomt. En dat gebeurt bij onze buren; wij kunnen dus onmogelijk deze kans laten voorbijgaan en moeten bijgevolg de schijnwerpers richten op de dringende aard van 's werelds klimatologische situatie. Als we allen deelnemen zal deze actie werkelijk een mediatieke én politieke invloed hebben, en dit enkele maanden vóór de verkiezingen!
Laat dit bericht zoveel mogelijk circuleren, stuur het zoveel mogelijk door, ook naar lokale politici, vermeld het in Newsletters, op je Internet site....
Haha! Onze redactie grijnst bij de recentste uitlatingen van de kroonprins der Belgen, Filip de Taaie! Deze gevleugelde woorden sprak Filip van Saksen-Coburg op de jaarlijkse nieuwjaarsviering voor de gestelde lichamen uit tegenover Yves Desmet, hoofdredacteur van De Morgen, toch niet bepaald de meest flamingantische krant...
"U ziet mij niet graag, maar dat zal mij niet verhinderen om mijn missie te volbrengen" Flup is nu blijkbaar ook een zendeling met een missie geworden. Hij ging verder tegen Pol Van Den Driessche, hoofdredacteur van Royalty, die ondanks zijn functie gekend is als een republikein en ooit nog VU'er en lid van het VNSU (Vlaams-nationale Studentenunie) was, terwijl Mathilde aan zijn mouw trok om hem in te tomen: "Ik begrijp niet waarom u mij de hand drukt en vriendelijk bent. En dat u op een ander moment kritiek op mij geeft". Van Den Driessche reageerde daarop met: "Het spijt me, maar dat is persvrijheid". Van Den Driessche zei dat het gesprek van vriendelijk naar minder vriendelijk liep. Volgens hem stak de prins geregeld zijn vinger omhoog en zei hij dreigende woorden.
"Ik druk u nog eenmaal de hand, maar als u nog negatieve verhalen over het paleis blijft vertellen, bent u niet meer welkom op het paleis. U zal mij niet afbrengen van mijn missie", aldus de prins tegen Van Den Driessche.
De hertog van Brabant heeft het hoog in zijn bol, hij is van de ideale, schuchtere schoonzoon en trouwe vader geëvolueerd naar een waar despoot. Hij is duidelijk klaar voor de Belgische troon. Geef hem zijn troon waar hij recht op heeft, dan kan nonkel Baudouin gerust zijn. Hij beseft het misschien zelf niet, maar hij helpt onze zaak enorm. Hij krijgt tegenkanting van héél de politieke wereld. Als hij op deze manier de troon zou kunnen bestijgen, staat het land op zijn kop en dringt zich een nieuwe koningskwestie op.
En ware Belgen weten dat de revolutie dan niet veraf is.
Nonkel Baudouin juicht vanuit zijn besproken plaatsje in de hemel neefje Flup toe.
Van onze Zuid-Vlaamse vrienden van de Michiel De Swaenekring (http://www.mdsk.net/).
Plusieurs supporters du club de football du Lille Olympique Sporting Club (L.O.S.C.) ont contacté la rédaction ces derniers jours et raconté les faits suivants : ce mercredi 13 septembre, alors que le L.O.S.C. se déplace, accompagné de 700 fans, dans la banlieue flamande francisée de Bruxelles, à Anderlecht, pour le compte de la Ligue des Champions, réunissant les meilleurs clubs européens, le club local exigea qu’aucun drapeau flamand (fut-il pourvu de langue et griffes rouges) ne pénétra dans l’enceinte anderlechtoise. Apparemment avertis au préalable de l’interdiction, les membres du groupe de supporters Dogues Virage Est (D.V.E.) avaient confectionné une banderole à l’intention de leurs joueurs sur laquelle on pouvait lire : « Pas de drapeau, mais 700 coeurs flamands battent pour vous ».
Peine perdue, les forces de l’ordre confisquèrent cette dernière, provoquant l’ire des supporters lillois. On peut légitimement s’interroger sur la nature d’une telle interdiction faite aux supporters loscistes qui arborent leur emblème régional depuis toujours. D’autant plus que la volonté des fans lillois n’était assurément pas de provoquer leurs homologues anderlechtois.
Par bonheur, il n’avait pas été prévu de paires de ciseaux pour découper les lions flamands arborés sur écharpes et t-shirts, ni de scalpel pour inciser les tatouages ! Quant à l’imbécilité de telles mesures (rappelons tout de même que le Vlaamse Leeuw est un drapeau officiel en Belgique), gageons qu’elle ne facilitera en rien le rapprochement entre Flamands et Wallons, deux peuples de même culture néerlandaise mais parlant deux langues différentes, à qui les jacobins Belges formés à bonne école au centre de formation (non pas footballistique mais idéologique celui-là !) français ont appris à se haïr mutuellement. Pour le match retour, les membres des associations de supporters Dogues Virage Est et Rijsel Spirit ont d’ores et déjà prévenu : certainement plus qu’à l’accoutumée, il y aura du jaune et noir dans les tribunes lilloises !
Nederlandse vertaling:
Zo’n 700 supporters van de Rijselse voetbalclub L.O.S.Q. (Lille OLympique Sporting Club) hebben voor de ontmoeting van de Champions League op 13 sept. met hun voetbalploeg de verplaatsing gemaakt naar de Vlaamse rand van het verfranste Brussel om er partij te geven aan Anderlecht. De locale club verbood echter de toegang tot het stadion van alle leeuwenvlaggen. Het deed er niet toe of het nu een vlag was met of zonder rode tong en/of klauwen. Er mochten geen leeuwenvlaggen in het Anderlechtstadion. Waarschijnlijk op voorhand getipt voor dit verbod, hadden de leden van de supportersvereniging Dogues Virages Est (D.V.E.), een spandoek gemaakt om hun ploeg aan te moedigen met de tekst “Geen vlaggen, maar wel 700 Vlaamse harten die voor jullie kloppen”. Verloren moeite echter want de ordediensten namen het spandoek in beslag en haalden zich hiermee de woede van de Rijselse supporters op de hals. Men kan zich hierbij de vraag stellen wat de bedoeling was van deze handelwijze ten overstaan van de Rijselsupporters als men weet dat die zich al sedert jaar en dag uitdossen met dit symbool van hun regio. Bovendien was het helemaal niet de bedoeling van de L.O.S.C.isten om de supporters van tegenpartij Anderlecht te provoceren. Nog maar goed dat er geen scharen aanwezig waren want anders had men nog kunnen de leeuwen van sjerpen en T-shirts uitsnijden of kon met een scalpel de tatouages van lichaamsdelen verwijderen. Met deze onnozele maatregel (de Vlaamse Leeuw is de officiële vlag in België) durf ik wedden dat dit de toenadering tussen Vlamingen en Walen, twee volkeren van dezelfde Nederlandse cultuur maar elk een verschillende taal sprekend, niet bevordert. Belgische Jacobijnen, geschoold in centra met Franse leermeesters, (niet op voetbalvlak maar wel ideologisch) hebben er geleerd wederzijds te haten. Voor de terugmatch zijn de supportersverenigingen van Dogues Virage Est en Rijsel Spirit reeds meer dan voorbereid : meer dan ooit tevoren zal er zwart en geel te zien zijn rond het terrein en op de tribunes van Rijsel.
Weer maar eens het bewijs dat het Belgische voetbal en het arrogante Anderlecht in het bijzonder een belgicistisch bastion is.
Vlaanderen is Libanon niet, maar toch gebeuren er ook aan onze grens provocaties.
Di Rupo, Waals-socialistisch despoot, besloot in de lijn van de zeepbelpolitiek –het opwerpen van fijne ideetjes zonder inhoud- uit te kramen dat de splitsing van de kieskring Brussel-Halle-Vilvoorde misschien geruild zou kunnen worden met de aanhechting van de faciliteitengemeente Sint-Genesius-Rode aan het Brussels hoofdstedelijk gewest.
Deze uitbreiding zou concreet inhouden dat Vlaams grondgebied officieel “nog tweetaliger” wordt (Rode is al een faciliteitengemeente). Deze faciliteitengemeente is al jaren een communautair strijdpunt. De verfransing door Brusselse rijken die rustig willen wonen en ook de inwijking van eurocraten, om dezelfde reden, is een groot probleem in de Vlaamse rand. Vandaag -24 januari 2007- verklaarde Verhofstadt dat een verdere staatshervorming niet alleen wenselijk, maar ook en zelfs noodzakelijk is. Stemmingmakerij?
Laat ons hopen dat de Vlamingen eensgezind genoeg zijn om zich aan de communautaire ronde tafel niet te laten overbluffen door het Waalse front en zich niet laten meeslepen door emoties of door aan de Belgische staat verknochte partijcoryfeeën van de oude garde. Ik denk daarbij spontaan aan B Plus’er Wilfried Martens, Willy De Clercq, Herman De Croo en consorten.
Een nuttige communautaire ronde dringt zich op. Wanneer meer Vlaamse zelfstandigheid niet door reformisme, via het gezond verstand en de rede verkregen kan worden, zal België zichzelf wel eens éénsklaps kunnen opblazen. Om te eindigen, nog een klassieker:
Volk, word staat !
Belgisch kandidaat-premier, Elio Di Rupo, of toch niet?
Het oprichten van de Ierse republiek verliep niet zonder slag of stoot. Na eeuwen van verzet en mislukte opstanden tegen de Britse bezetter, werd in 1916 het Ierse ongenoegen zo groot dat het tot een nieuwe opstand kwam tegen Groot-Brittannië, dat toen volop verwikkeld was in de eerste wereldoorlog.
Op paasmaandag 24 april van het jaar 1916 werd dus zoals gezegd tot een nieuwe opstand overgegaan. De troepen van het socialistische Irish Citizen Army van James Connolly en het grotere "Irish Volunteers" van Padraig Pearse bezetten "The General Post Office" en verschansten zich aldaar om de strijd tegen de Britse troepen vanaf daar te voeren. De naar schatting 1250 Ierse vrijwilligers waren kansloos tegen het Britse leger, maar de toon was gezet. De zeven belangrijkste leiders ondertekenden "The Proclamation of the Irish Republic" en legden daarmee de grondslag voor de latere Ierse Vrijstaat. De zeven leiders werden geëxecuteerd. De opstand werd neergeslagen. Er werden 3000 gevangenen genomen. De Ierse publieke opinie veranderde drastisch vanwege de brutale executie van de leiders.
Michael Collins
De strijd ging verder en groeide. In 1921 werd de Ierse Vrijstaat uitgeroepen, met als president de laffe Eamon de Valéra, die de militair-tactisch geniale, maar diplomatische onkundige Michael Collins als gezant naar Londen had gezonden om de onderhandelingen met de Britten in 1921 te leiden hoewel hij wist dat het hoogst haalbare de Ierse Vrijstaat zonder Ulster was. Door het niet behalen van volledige onafhankelijkheid en afscheuring van Ierland, kwam Collins terug als verliezer uit Londen. Dit ontaarde in een verscheurende, bloederige burgeroorlog. Collins werd vermoord door sympathisanten van de Valera.
Zoals gezegd legde deze onafhankelijkheidsverklaring de grondslag voor de latere Ierse Vrijstaat. De verklaring bevat drie belangrijke dimensies: de socialistische, nationalistische en een christelijke dimensie. Inderdaad, beste lezers, socialisme, nationalisme en het christelijke geloof gaan -nog steeds- hand in hand in Ierland.
POBLACHT NA H EIREANN ___________________________ THE PROVISIONAL GOVERNMENT OF THE IRISH REPUBLIC TO THE PEOPLE OF IRELAND
IRISHMEN AND IRISHWOMEN: In the name of God and of the dead generations from which she receives her old tradition of nationhood, Ireland, through us, summons her children to her flag and strikes for her freedom.
Having organised and trained her manhood through her secret revolutionary organisation, the Irish Republican Brotherhood, and through her open military organisations, the Irish Volunteers and the Irish Citizen Army, having patiently perfected her discipline, having resolutely waited for the right moment to reveal itself, she now seizes that moment, and, supported by her exiled children in America and by gallant allies in Europe, but relying in the first on her own strength, she strikes in full confidence of victory.
We declare the right of the people of Ireland to the ownership of Ireland, and to the unfettered control of Irish destinies, to be sovereign and indefeasible. The long usurpation of that right by a foreign people and government has not extinguished the right, nor can it ever be extinguished except by the destruction of the Irish people. In every generation the Irish people have asserted their right to national freedom and sovereignty; six times during the last three hundred years they have asserted it to arms. Standing on that fundamental right and again asserting it in arms in the face of the world, we hereby proclaim the Irish Republic as a Sovereign Independent State, and we pledge our lives and the lives of our comrades-in-arms to the cause of its freedom, of its welfare, and of its exaltation among the nations.
The Irish Republic is entitled to, and hereby claims, the allegiance of every Irishman and Irishwoman. The Republic guarantees religious and civil liberty, equal rights and equal opportunities to all its citizens, and declares its resolve to pursue the happiness and prosperity of the whole nation and all of its parts, cherishing all of the children of the nation equally and oblivious of the differences carefully fostered by an alien government, which have divided a minority from the majority in the past.
Until our arms have brought the opportune moment for the establishment of a permanent National, representative of the whole people of Ireland and elected by the suffrages of all her men and women, the Provisional Government, hereby constituted, will administer the civil and military affairs of the Republic in trust for the people.
We place the cause of the Irish Republic under the protection of the Most High God. Whose blessing we invoke upon our arms, and we pray that no one who serves that cause will dishonour it by cowardice, in humanity, or rapine. In this supreme hour the Irish nation must, by its valour and discipline and by the readiness of its children to sacrifice themselves for the common good, prove itself worthy of the august destiny to which it is called.
Signed on Behalf of the Provisional Government.
Thomas J. Clarke, Sean Mac Diarmada, Thomas MacDonagh, P. H. Pearse, Eamonn Ceannt, James Connolly, Joseph Plunkett
Geen bevrijdingsstrijd zonder martelaren. In de volgende bijdragen op deze weblog zal aandacht besteed worden aan diegenen die hun leven gaven voor hun volk en idealen. Op algemeen verzoek starten we met dr. August Borms, afkomstig uit het Waasland. Wij als redactie van Klauwaert schenken speciale aandacht aan hem en nemen als het ware zelf deel aan de Bormsdevotie, omdat ook wij uit dezelfde Wase klei als Borms gekneed zijn.
August Borms werd op 14 april 1878 geboren te Sint-Niklaas. Als zoon van een arbeider die zich had opgewerkt tot de burgerij, volgde hij zijn humaniora aan het Klein-Seminarie van Sint-Niklaas. Daar werd hij lid van de Blauwvoeterie. Vanaf 1896 tot 1902 volgde hij in Leuven Germaanse filologie in Leuven. Daar richtte hij de Wase club op. Na zijn studies werkte hij als leraar, tot hij in 1903 naar Peru vertrok om daar het onderwijs te verbeteren. In 1906 keerde hij terug naar Vlaanderen. Hij hervatte zijn job als leraar. Borms reisde voor de oorlog vele Vlaamse steden om op bijeenkomsten te spreken. Na het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog, schreef hij: "Zij zullen hem niet temmen ! Alle Belgen, Vlamingen en Walen, moeten samen vechten tegen de Duitsers." Ondanks de vele beloftes bleef de Belgische regering de Vlamingen onderdrukken. Borms ging geleidelijk over in het activisme. Zijn argumenten hierbij waren dat de franskiljons de godsvrede verbroken hadden en dat de Vlamingen weer moesten strijden voor Vlaamse zelfstandigheid.
Borms richtte in 1917 de Raad van Vlaanderen op. Deze raad legitimeerde het activisme. Op 3 maart 1917 ontving de Rijkskanselier een delegatie van de Raad. Op 22 december 1917 werd de Vlaamse zelfstandigheid uitgeroepen door de Vlaamse Raad. Borms werd vervolgens door het Belgische gerecht gearresteerd, maar de Duitse bezetter stelde hem in vrijheid. Borms neemt een absoluut pro-Duitse houding aan. Borms bleef na de bezetting in België en probeerde samenwerking te stimuleren met de frontbeweging. Deze samenwerking mislukte en Borms werd in 1919 gearresteerd. Borms pleitte op zijn proces schuldig. Hij werd dan ook veroordeeld tot de zwaarste straf: de doodstraf. Deze staf werd omgezet in levenslang. Rond Borms ontstond een ware cultus. Borms kon al in 1921 vrijkomen, op voorwaarde dat hij zich niet politiek zou engageren. Borms weigerde. Borms' martelaarsschap nam mythische vormen aan. Er waren zelfs plannen om Borms met behulp van gewapende Sinn Féin-leden (Sinn Féin is een Iers-nationalistische partij) te bevrijden. Ook een pauselijk medewerker hoorde over Borms' sterke geloof en vroeg de Belgische regering om vrijlating. Toen in 1928 te Antwerpen tussentijdse verkiezingen werden gehouden, stelde de Frontpartij Borms kandidaat, tegen een liberale kandidaat. Borms werd met 83.058 stemmen tegen 44.410 verkozen. Deze verkiezing werd -uiteraard- ongeldig verklaard. De Belgische regering wou van Borms af, want de vraag om amnestie werd steeds groter.Op 17 januari 1929 werd Borms dan ook vrijgelaten. Borms nam na zijn vrijlating actief deel aan het Vlaams-nationalisme, zonder nog een leidende functie aan te nemen. Hij zou dikwijls optreden op VNV-bijeenkomsten. Hij steunde nationaal-socialisten die het VNV wouden radicaliseren. Nog voor de tweede Duitse bezetting, stond vast dat hij opnieuw zou deelnemen aan een tweede activisme.
Bij het uitbreken van de oorlog werden verschillende anti-belgische leiders, zoals Borms, weggevoerd naar Noord-Frankrijk. Hij koos opnieuw de zijde van de bezetter. Hij nam deel aan tal van manifestaties en propageerde voor het Oostfront. Bij de bevrijding vluchtte Borms naar Duitsland en ronselde daar Vlaamse vrijwilligers voor Duitse krijgsdienst om zo Vlaanderen te heroveren. Borms werd in augustus 1945 gearresteerd. In oktober werd hij al ter dood veroordeeld. Op 12 april werd Borms, verzwakt door zijn gevangenschap, vastgebonden aan een paal en neergekogeld in de kazerne van Etterbeek. Nog één maal weerklonk zijn stem als een klok, zijn laatste woorden waren: "Dietsland Houzee !". De rol van martelaar, die hij verkregen had na zijn eerste veroordeling, werd vervuld. Borms is tot op vandaag een mythe, een martelaar van ons volk.
Dietsland Houzee !
Borms door Willem Elsschot
Ik zag naar de plaats des gerichts : daar was de boosheid.
PREDIKER III : 16 Al uwe minnaars hebben u vergeten. JEREMIA XXX : 14
Gij zijt mij vreemd geweest, vermetele oude vriend, maar dat gij Neerlands vaan manmoedig hebt gediend dàt weet ik niettemin zooals 't een ieder weet die nu, in dit ons Land, zijn brood in schaamte eet.
Voor rechters-soldeniers, beroepen door de Staat, is het u dan vergaan zooals het dapperen gaat. En de Regent keek toe, stilzwijgend, onverstoord, maar nam zijn pen niet op voor 't schrijven van één woord.
Uw gratie lag gereed voor 't buigen van uw nek, voor 't beven van uw lip, voor 't eten van uw drek. Goddank, gij hebt dat tuig misprijzend genegeerd en noch uw dierbaar volk noch uwe naam onteerd.
Dat kon, dat wilde, of dórst men niet verstaan. Men riep het peloton en 't peloton trad aan. Maar dat het salvo, dat finaal is losgebrand, ons allen heeft geraakt, dat voelt heel Vlaanderland.
En dat geen enkele stem tot u is opgegaan toen ieder in zijn geest u voor die muur zag staan. De Paus heeft niet geroerd, wij allen zwegen stil als was die snoode daad des Heeren eigen wil.
Een ieder zwoer bij God: Ik heb hem niet gekend, die oude, door de pest geslagen krukkenvent." 0 lafheid ongehoord, o niet te delgen schand, waarvan 't infame merk ons op het voorhoofd brandt.
Nog glom een laatste sprank: Oranje's vrome telg verheft des Zwijgers stem en schut die stoere Belg. Uw nood, helaas, drong niet tot in de troonzaal door: wie eenmaal is gedoemd vindt nergens meer gehoor.
Al werd uw oude romp in allerijl vermoord, de echo van uw stem wordt door geen schot gesmoord. En wat van u resteert wordt éénmaal naar de Wet van Vlaanderens eergevoel, met staatsie bijgezet.
Voorop de Kardinaal, gedost in vol ornaat. Herzegend en verkist zijt gij zijn kameraad. Hij zal, na 't eersaluut liturgisch henengaan: en zo heeft dan het Land postuum zijn plicht gedaan.
OPDRACHT:
Gij dacht, o lijdzaam volk, dat 't gruwelijk getij der oude tyrannie voor immer was voorbij. Weet nu dan dat uw stem door niemand wordt aanhoord, Zoolang gij stamelend bidt of bedelt bij de poort.
In deze rubriek wordt er toelichting gegeven bij een historisch document, bepalend voor de toekomst van Vlaanderen, Dietsland of het volksnationalisme.
We beginnen met de Pragmatieke Sanctie. Karel V, keizer van het Heilig Roomse Rijk vaardigde dit document uit in november 1549 te Brussel. De Pragmatieke Sanctie bepaalde dat de Zeventien Provinciën steeds als één geheel overgeërfd zouden worden. Zij vormden samen een "Kreits" (kring) binnen het Duitse rijk, de Bourgondische Kreits. Dit wil zeggen dat de Nederlanden één en ondeelbaar waren (/zijn). We weten allemaal dat de droom van Karel V, Willem van Oranje en velen anderen met ons van economisch en cultureel sterke Nederlanden niet is uitgekomen, maar ten gronde gericht is door Hollandse hoogmoed en Vlaams particularisme, door een verschrikkelijke oorlog en inquisitie, alsook door (godsdienst)onverdraagzaamheid. (Misschien een les voor het heden?)
Waarom zou dit document aan waarde verloren hebben? Noord- en Zuid-Nederlanders zijn uit elkaar gegroeid, maar behoren tot hetzelfde volk en taalunie. Doch realisme is noodzakelijk bij de benadering van deze materie. Hogere machten dan die van het volk overschaduwen de Nederlanden. Supranationale instellingen zwaaien de plak. Een terugkeer naar de XVII Provinciën zit er voorlopig niet in. Toch kan een Vlaams-Nederlandse toenadering en samenwerking voor vooruitgang zorgen, zowel op economisch als cultureel vlak.
Voor de échte fans, volgt hier de integrale, Franse tekst van de Pragmatieke Sanctie.
"Charles, par la divine clémence Empereur de Romains toujours auguste, Roy de Germanie, de Castille, de Léon, de Grenade, d'Aragon etc. Sçavoir faisons à tous présents et advenir, que comme nous ayons tousjours soigneusement et curieusement veillé à tout ce que a concerné le bien, repos et tranquillité de nos Pays de pardeçà, et pourveu non seulement à ce que nous sembloit nécessaire pour le présent, mais aussi aux choses à l'advenir, afin que nosdits Pays fussent tant mieux régis, gouvernez et conservez en leur entier, et estant nostre intention de tousjours faire le mesme envers iceux avec touts convenables moyens qui se pourront offrir, nous avons considéré qu'il importoit grandement à nosdits Pays pour l'entière seureté et establissement d'iceux, que pour l'advenir ils demeurassent tousjours soubs un mesme Prince, pour les tenir en une masse, bien connoissant que, venans à tomber en diverses mains par droict de succession héréditaire, ce seroit l'évidante éversion et ruine d'iceux, d'autant qu'ils se trouveroient démembréz et séparéz les uns des autres, et par conséquent leurs forces effoiblies et diminuées, dont leurs voisins pourroint estre tant plus animez de les molester, à quoy seroit obvyé, moyennant que nosdits Pays fussent tousjours possedez par un seul Prince et tenus en une masse, ce que pour les respects susdits et plusieurs autres avons trouvé grandement convenir au bien de touts Pays, l'ayant ainsi fait prosperer aux Estats d'iceux et jointement leur déclarer que pour introduire ce que dessus il seroit requis de rendre uniformes les coustumes, parlans et disposans diversement du droit et (l. de) représentation, laquelle comme entendons n'auroit lieu en aucuns de nosdits Pays, si comme Flandres, Artois, Haynau et aucuns autres, et statuer pour loy et décret irrévocable, que dores-en-avant représentation auroit lieu en touts nosdits Pays, en ce que attouche la succession du Prince, requérant ausdits Estats de le vouloir consentir, à quoy iceux Estats après plusieurs assemblées et convocations sur ce tenues, chacun en son endroit, se sont unanimement et volontairement condescendus, mesmes ont fait instance devers nous, que voulussions introduire ladite loy pragmatique, sans par ce attoucher à ce que concerne la succession des particuliers subjects de pardeçà, et demeurans quant à iceux les coustumes des Pays chacun en droit soy en leur entier, pour ce est-il, que, les choses dessus dites considerées, désirant sur toutes choses pourveoir et donner ordre si avant qu'en nous est, au bien, repos et tranquillité de nosdits Pays de pardeçà et conserver iceux en une masse et qu'ils soyent inséparablement possessez par un seul prince pour les causes avant dittes, l'ayant premier fait consulter aux principaux consaulx de nosdits Pays de pardeça lesquels ont trouvé ladite pragmatique non seulement raisonnable, mais aussi utile et très-nécessaire à la Republicque de nosdits Pays, nous à grande et meure délibération, par l'advis de nostre tres-chère et très-sauvée seur, la Reyne Douagière de Hongrie, de Bohème etc. pour nous Régente et Gouvernante en nosdits Pays de pardeça, des Princes de nostre sang, chevaliers de nostre ordre, chefs, présidens et gens de nos consaulx d'estat, privé et des finances, et avons, du consentement et à la requisition desdits Estats de nosdits Pays de pardeça, de nostre certaine science, authorité et puissance absolute que nos compète ou compéter peut, tant en qualité d'empereur qu'autrement, comme estant respectivement souverain Prince et seigneur desdits Pays, ordonné, statué et décreté, ordonnons, statuons et décretons pour loy perpétuelle et irrévocable par ces présentes, que dores-en-avant en tous nosdits Pays patrimoniaux et héréditaires d'embas et de Bourgoigne, représentation en matière de succession soit de masles ou femelles, estans selon les anciennes coustumes, droit et privilèges de nosdits Pays bas, capables à succeder, ait et aura lieu en ce que touche la succession du Prince ou Princesse d'iceux Pays, tant en ligne directe que transversalle et jusques au nombre infiny, nonobstant toutes coustumes d'aucuns de nos pays à ce contraires, disposans que représentation ne doit avoir lieu: ausquelles pour les causes et considérations susdites, avons de nostre dite authorité et plénière puissance dérogué, déroguons par cesdites présentes, en ce que pourra cy après toucher la succesion du prince desdits pays. Veuillant néanmoins que les coustumes parlant dudit droit de représentation ayent lieu et demeurent en leur force et vigeur au regard de nos vassaux et subjects particuliers d'iceux pays, et qu'elles soyent entretenues et observées comme du passé, si donnons en mandement ausdits de nos consaux d'estat et privé, président et gens de nostre grand conseil, chancellier et gens de nostre conseil de Brabant, gouverneur, président et gens de nostre conseil à Luxembourg, gouverneur, chancellier et gens de nostre conseil en Gueldres, gouverneur de Limbourg, Faulquemont, Daelhem et d'autres nos pays d'Outremeuse, gouverneur, présidents et gens de nos consaulx en Flandres et Arthois, président et gens tenant nostre court de parlement à Dole, grand baillay de Haynau et gens de nostre conseil à Mons en Haynau, gouverneur et gens de nostre conseil en Hollande, gouverneur, président et gens de nostre conseil en Namur, gouverneur, président et gens de nostre conseil en Frize, gouverneur d'Overyssel et Groeninghe, gouverneur, président et gens de nostre conseil à Uytrecht, gouverneur de Lille, Douay et Orchies, présidents et gens de nos chambres des comptes à Lille, à Bruxelles, à la Haye, prévost le comte à Valenciennes, rentmestres de Bewest et Beoisterschelt en Zelande, escouteth de Malines et à tous autres nos justiciers, serviteurs, vassaux et subjects présens et advenir et chacun d'eux en son regard, que cette nostre présente ordonnance, statut, décret et pragmatique, ils entretiennent et observent et fassent entretenir et observer inviolablement et à tousjours pour loy perpétuelle et irrévocable, en procédant par ceux de nos cours souverains de pardeça et desdits de nos comtes à Lille, à Bruxelles et la Haye, à l'interienement de sesdites présentes et les faisant enregistrer pour l'entier accomplissement d'icelles au temps advenir. Car ainsi nous plaist-il et voulons estre fait. Et afin que ce soit chose ferme et stable à tousjours, nous avons signé sesdites présentes de nostre nom, et à icelles fait mettre noste seel. Donné en nostre ville de Bruxelles au mois de Novembre l'an de grace 1549, de nostre Empire le 30 et de nos Règnes de Castille et autres le 34. Signé Charles"
Vertaling van de essentie:
"Wij, Karel, bij de gratie Gods Rooms Keizer (...) laten weten aan allen die nu zijn en hierna wezen zullen, dat wij geoordeeld hebben dat het van groot belang is voor onze voornoemde landen (...) dat zij in de toekomst altijd onder eenzelfde vorst zouden blijven die ze in één geheel zou houden, wetend dat hun deling tengevolge van succesies en erfenissen hun ondergang en ruïne zou betekenen. Afgescheurd en van elkaar gescheiden zouden zij ten prooi kunnen vallen aan buurstaten (...). Dit zal echter kunnen vermeden worden indien onze landen altijd in het bezit blijven van één vorst die ze als één geheel bestuurt.
Gegeven in onze stad Brussel in de maand november van het jaar Ons Heeren 1549."
zaterdag, januari 06, 2007
30 December 2006
ETA verbreekt bestand met aanslag
De Baskische afscheidingsbeweging ETA heeft met een bomaanslag vanochtend op het vliegveld van Madrid een einde aan het zelf afgekondigde bestand gemaakt. Een bom ontplofte in een parkeergarage, waarbij 19 mensen gewond raakten. Eén persoon wordt vermist. Vlak voor de explosie was de politie door de terreurbeweging telefonisch gewaarschuwd voor de aanslag. De ETA had het bestand op 22 maart afgekondigd. Premier Zapatero stelde na de aanslag oppositieleider Rajoy op de hoogte. Die is tegen het vredesoverleg tussen de regering en de ETA. Later vandaag geeft Zapatero een persconferentie.
ETA (Euskadi Ta Askatasuna - Baskenland en Vrijheid) kondigde op 22 maart van het jaar 2006 een bestand af naar het voorbeeld van het staakt-het-vuren van het IRA (Irish Republican Army) in Noord-Ierland. Dit bestand hebben de Baskische volksnationalisten nu zelf verbroken door de bomaanslag. De Spaans-nationalisten vieren hoogtij: "Driewerf hoera!", de neofranquisten hebben een nieuw excuus om de onderhandelingen voor meer autonomie te blokkeren. ETA schiet in zijn eigen hand door de bomaanslag en in de hand van heel het Baskische volk. Misschien is het tijd dat de Baskische afscheidingsbeweging zin voor realiteit krijgt om door daadkracht en dialoog meer rechten voor hun volk trachten te bekomen. Wie nu wint zijn de opvolgers van generaal Franco, de Spaanse monarchie en de franquistische Partido Popular. Laat het Baskische volk zegevieren, zodat het offer van Guernica en van de jaren vol slachtoffers van zinvolle bevrijdingsstrijd niet voor niets geweest zijn. Dan zal de eik van Guernica, het symbool van het Baskische volk, weerom bot schieten en is de lente van het Baskische volk aangebroken.
Niet dat ze mij verstaan of zouden willen verstaan, maar ik wens de leiders van de ETA in 2007 strategisch en misschien zelfs diplomatisch inzicht, teneinde de bevrijding van het Baskische volk te bewerkstelligen.
Euskadi Ta Askatasuna !
N.B. Het is niet de bedoeling dat deze weblog de blog der complotten wordt, maar het valt toch niet uit te sluiten dat de aanslag niet het werk van de ETA was, dan wel van groeperingen die de ETA in het slechte daglicht willen stellen -wie weet zelfs met steun van bepaalde Spaanse krachten uit hogere kringen- ofwel van een splintergroep van de ETA.
.jpg)
