Net nu het erop leek dat de CD&V de vooroorlogse Vlaamse draad terug had opgepikt komt de ware aard van opportunisme en lafheid weer naar boven. Door toch te willen praten over BHV geven ze immers aan dat ze bereid zijn er een prijs voor te betalen. Zo simpel is het.
De N-VA daarentegen houdt voet bij stuk en daar houden ze zo het woord dat ze nu reeds maandenlang verdedigen. Ook al kostte dit hen de post van minister Bourgeois.
Na maandenlang de Vlaamse zaak te verdedigen haken ze bij de CD&V nu af. Zo is het Vlaamse front gebroken en staan de Walen een serieuze stap dichter bij de overwinning. Het is duidelijk dat de CD&V de regering Leterme I niet wou laten vallen. Ze kozen voor de postjes in plaats van het belang van Vlaanderen en hun eigen beloftes. Triestig, echt triestig.
Van VLD en Spa viel dit te verwachten. Zo gaf de VLD een week geleden nog te kennen dat ze de dagelijkse problemen van de mensen belangrijker vinden dan een staatshervorming. Daarmee bedoelden ze duidelijk dat ze er geen probleem in zien te wachten tot de volgende verkiezingen en de staatshervorming simpelweg te vergeten. De Spa is natuurlijk geen haar beter als voorvechter van een sterke Belgische staat.
Maar nu ook de CD&V afhaakt lijkt alle hoop op een echte staatshervorming en de kosteloze splitsing van BHV verdwenen. Wat we mogen verwachten is een mini staatshervorming waarbij men een serieuze prijs zal moeten betalen voor BHV. Dit is niet wat werd beloofd, dit is niet wat de kiezer wilt. En dit is ook niet wat Vlaanderen nodig heeft. Lezer trek uw conclusies en neem uw verantwoordelijkheid bij de volgende verkiezingen.