Door de afschaffing van Apartheid werd Zuid-Afrika zogezegd gelijk, welvarend en beter voor iedereen. Dat de waarheid heel anders is is vaak niet bekend onder de toen zo manifestante opinie. Heel veel beloftes die het ANC toen maakte zijn nooit waargemaakt (politiek blijft politiek). In plaats van de townships te voorzien van riolering, degelijke huizen, electriciteit, wegen, telecomunicatie, etc. zitten ze er in het beste geval nog op dezelfde wijze bij als onder Apartheid. Vaak is er eerder sprake van verdere marginalisering en achteruitgang. Op een paar voorbeeldwijken na die door de staat in alle windrichtingen als voorbeeld van hun succesvolle beleid worden geprezen. Verder zijn ze er ook in geslaagd echte blanke townships te creëren, vol met armoede, werkloosheid, drugs, moorden, verkrachtingen, kinderprostitutie, etc. Nu zijn ze tenminste gelijk in miserie en armoede.
Maar ons verhaal is nog niet gedaan. Zuid-Afrika geldt/gold als voorbeeldnatie qua economische ontwikkeling. De afschaffing van de wereldwijde embargo's op de Zuid-Afrikaanse economie hebben daar zeker een stimulans aan gegeven. Doch, het hedendaagse wanbeleid, de sociale wanorde en onzekere toekomst brengt ons Afrikaanse eden toch in gevaar. Vele Boers die volgens velen er toch niet thuishoorden trekken weg. Aan de andere kant komen er massaal veel vluchtelingen uit de rest van afrika Zuid-Afrika binnen, in hoofdzaak Mozambiquaanen, Zimbabweërs, Somaliërs en Malawezen. Nu worden zij beschuldigd door de autochtone zwarte bevolking van Zuid-Afrika, dat ze de beste jobs, huizen en handelsplaatsen innemen. En dat gaan ze ook geen tweede keer over zich laten komen. Dus is moorden, verkrachten en plunderen wederom de oplossing.