Allochtone vrouwen in Brussel betalen steeds vaker huur in natura. Ze gaan met de huisbaas naar bed en wonen dan gratis. Hoe massaal het gebeurt is moeilijk na te gaan, maar volgens Nicky Budts van Nasci schrijft haar dienstencentrum in Schaarbeek wekelijks minstens twee vrouwen in die op die manier zwanger raakten.Schaarbeek en zeker het aangrenzende Sint Joost ten Node tellen grote aantallen buitenlanders, de woningen zijn er oud en slecht. Sint Joost is zelfs de armste gemeente van het land. Maar ook uit andere kansarme, migrantenrijke stadsdelen als Anderlecht en Sint Jans Molenbeek melden vrouwen zich.
Volgens Nicky Budts hebben de vrouwen geen andere keus omdat ze ‘niets, maar dan ook helemaal niets’ bezitten. ,,Deze dinsdag had ik er weer vijf op mijn spreekuur. Hoogzwanger, maar nog geen begin van een uitzet.” Vaak gaat het om illegalen of vrouwen die in een regularisatieprocedure zitten. ,,Heel mooie Afrikaanse meisjes, maar zo naïef als bloemkolen”, omschrijft de directrice de doelgroep.
De Afrikaanse vrouwen - vaak uit oorlogsgebieden als Kongo, Niger, Rwanda of Sierra Leone; op de vlucht voor geweld of uit angst voor besnijdenis - hebben een wat lossere seksuele moraal en zien hun omgang met de huisbaas of andere mannen als een middel om te overleven, waarover ze weinig gewetenswroeging hebben, maar volgens Budts geven ook Marokkaanse vrouwen of vluchtelingen uit ex-Joegoslavië zich eraan over. ,,Als je niets hebt, is 500, 600 euro huur heel veel. Van de vrouwen die bij haar voor hulp aankloppen is 70 procent alleenstaand.
Budts vindt dat de schuld voor een deel bij de overheid ligt. ,,Die mensen zitten in de illegaliteit of moeten heel lang wachten voor er op een vestigingsaanvraag is beslist. In die tussentijd verbiedt de wet ze te werken. Ik ken goede huisbazen die een oogje dichtknijpen en niets terugvragen, maar vaak is het een haaienwereld.
Volgens Nicky Budts hebben de vrouwen geen andere keus omdat ze ‘niets, maar dan ook helemaal niets’ bezitten. ,,Deze dinsdag had ik er weer vijf op mijn spreekuur. Hoogzwanger, maar nog geen begin van een uitzet.” Vaak gaat het om illegalen of vrouwen die in een regularisatieprocedure zitten. ,,Heel mooie Afrikaanse meisjes, maar zo naïef als bloemkolen”, omschrijft de directrice de doelgroep.
De Afrikaanse vrouwen - vaak uit oorlogsgebieden als Kongo, Niger, Rwanda of Sierra Leone; op de vlucht voor geweld of uit angst voor besnijdenis - hebben een wat lossere seksuele moraal en zien hun omgang met de huisbaas of andere mannen als een middel om te overleven, waarover ze weinig gewetenswroeging hebben, maar volgens Budts geven ook Marokkaanse vrouwen of vluchtelingen uit ex-Joegoslavië zich eraan over. ,,Als je niets hebt, is 500, 600 euro huur heel veel. Van de vrouwen die bij haar voor hulp aankloppen is 70 procent alleenstaand.
Budts vindt dat de schuld voor een deel bij de overheid ligt. ,,Die mensen zitten in de illegaliteit of moeten heel lang wachten voor er op een vestigingsaanvraag is beslist. In die tussentijd verbiedt de wet ze te werken. Ik ken goede huisbazen die een oogje dichtknijpen en niets terugvragen, maar vaak is het een haaienwereld.
Bron : AD
.jpg)
